ترجمه تخصصی در زمینه اقتصاد با موضوع فساد
در چارچوب سیستم چین ، شرکت های دولتی نسبت به شرکت های غیر دولتی به دلیل نداشتن صاحبان خصوصی ، مکانیسم های نظارت ناکافی و محدودیت های بودجه نرم دارای گرایشهای سرمایه گذاری قابل توجه تری هستند (هوانگ و همکاران، ۲۰۰۵؛ وی و لیو، ۲۰۰۷). علاوه بر این، درخواستهای سیاسی مدیران اجرایی شرکتهای دولتی و ارتباط سیاسی بین شرکتهای دولتی و دولت عوامل مهمی هستند که باعث ایجاد مضامین مربوط به فساد مانند انتقال بهره می شود (شلیفر و ویشنی، ۱۹۹۴؛ پان و همکاران، ۲۰۰۹؛ وو و همکاران، ۲۰۱۰). با این حال ، مبارزات ضد فساد که پس از هجدهمین کنگره ملی اجرا شد ، فضای بازار چین را بهبود بخشیده است. سیاست ضد فساد محدودیت های سختگیرانه تری را برای مدیریت ارشد در شرکتهای دولتی اعمال می کند (ژنگ و همکاران ، 2012 ؛ یینگ و همکاران ، 2015) و آژانس های نظارتی مربوطه یا گروه های ذینفع را وادار می کند تا به شرایط مالی دولت توجه بیشتری کنند و این امر مشکلات جدی تری را برای آژانس ایجاد می کند. در سطح بنگاه اقتصادی ، به دلیل اینکه مدیران شرکت های دولتی بیشتر به مشوق های تبلیغاتی توجه می کنند ، احتمال دارد بعد از اجرای سیاست ضد فساد از خطرات سیاست استفاده از یارانه اجتناب کنند. بر این اساس، مدیران شرکتهای دولتی تمایل به انتخاب برنامههای توسعه پایدار و استفاده محتاطانه از بودجههای یارانه دولتی دارند (لو و همکاران، ۲۰۱۲؛ جین و همکاران، ۲۰۱۶). بنابراین، پس از اجرای سیاست مبارزه با فساد، بازده سرمایهگذاری شرکتهای دولتی که یارانههای دولتی را دریافت میکنند به وضوح بیشتر از شرکتهای غیر دولتی بهبود مییابد. براساس تحلیل فوق، ما فرضیه تحقیق 3 را پیشنهاد میکنیم:
-
طراحی تحقیق و آمار توصیفی
- انتخاب نمونه
این مطالعه, سال ۲۰۱۲ را به عنوان سال اول اجرای سیاست مبارزه با فساد انتخاب می کند و شرکت های مندرج در بورس اوراق بهادار شانگهای و شنزن را به عنوان هدف تحقیق انتخاب می کند و اطلاعات مالی شرکت های دارای فهرست سهام A را به منظور تحلیل تجربی در صنایع غیر مالی جمع آوری می کند. داده های مالی مربوط به بانکهای اطلاعاتی CSMAR و WIND است. فهرست شرکتهای دارای درآمد از یارانه دولتی از اطلاعیههای منتشر شده توسط وب سایتهای رسمی بورس اوراق بهادار شانگهای و بورس اوراق بهادار شنزن است. برای بررسی کیفیت دادهها, دادههای نمونه تصادفی از دو پایگاه داده مقایسه می شوند. این اختلافات با استفاده از اظهارات فاش شده توسط بورس اوراق بهادار شانگهای و بورس شنزن برطرف می شود. تمام شاخصهای مالی ۱ - ۹۹ درصد (وینزوری شده) هستند.
علاوه بر این ، نمونه ها را با توجه به سطح یارانه های دولتی به دست آمده توسط شرکت ، به شرح زیر طبقه بندی و پردازش می کنیم. ابتدا مبلغ یارانه فعلی دولت که در یادداشت صورتهای مالی شرکتهای فهرست شده فاش شده است را به عنوان یک اندازه گیری مستقیم یارانه دولتی شرکت در سال انتخاب می کنیم و از آن برای تعیین میزان متوسط یارانه های دولتی دریافت شده از شرکتهای فهرست شده به عنوان مبنای طبقه بندی استفاده می کنیم. سپس در این دوره شرکت ها را با یارانه بالاتر از متوسط در دوره فعلی به عنوان گروه بالای یارانه های دولتی طبقه بندی می کنیم. ما همچنین شرکت های فهرست شده ای را که از سال 2007 تا 2015 یارانه دولتی دریافت نکرده اند را برای مقایسه رگرسیون گروه کنترل برای آزمایش اثرات سیاست ضد فساد بر بهره وری سرمایه گذاری این دو نوع شرکت انتخاب می کنیم. نمونه آماری از شرکتهای ذکر شده پس از حذف شرکتهای مالی ، شرکتهای معاملاتی ویژه و شرکتهایی با داده ناقص برای تحقیقات تجربی به شرح زیر است (جدول ۱).
- مدلها
4.2.1 مدل تخمین بهره وی سرمایه گذاری
ما ابتدا میزان سرمایه گذاری عادی شرکت را مطابق با مدل اندازه گیری سرمایه گذاری ریچاردسون (2006) پیش بینی می کنیم و سپس از میزان مانده تولید شده توسط مدل برای اندازه گیری سطح سرمایه گذاری استفاده می کنیم. اگر باقیمانده بیشتر از 0 باشد ، سرمایه گذاری بیش از حد در نظر گرفته می شود و اگر باقیمانده کمتر از 0 باشد ، سرمایه گذاری کافی محسوب می شود. مدل به شرح زیر است:
جدول ۲
تعاریف و محاسبات متغیر.
نام متغیر
|
معنی |
محاسبات |
Inv |
سطح سرمایهگذاری |
(ایجاد دارایی های ثابت ، دارایی های نامشهود و سایر دارایی های بلند مدت پرداخت شده - دفع دارایی های ثابت ، دارایی های نامشهود و سایر دارایی های بلند مدت که پول نقد خالص بازیافت می کنند) / کل دارایی |
sub |
یارانههای دولتی |
درآمد یارانه / کل داراییها |
post |
آیا سیاست ضد فساد عملی شده است |
متغیر ساختگی که در آن سال اجرای سیاست ضد فساد 1 است (یعنی ارزش سال بعد از سال 2012 از جمله 2012) ، در غیر این صورت 0 است. |
lev |
سطح اهرم |
مجموع بدهیها / کل داراییها |
cash |
سطح نگهداری نقدی |
(پول نقد کوتاهمدت یا داراییهای مالی تجاری) / کل داراییها |
growth |
نرخ رشد درآمد عملیاتی |
(نقدی + سرمایه گذاری کوتاه مدت یا دارایی های مالی معاملاتی) / کل دارایی ها (درآمد عملیاتی سال جاری - میزان درآمد عملیاتی برای مدت مشابه سال قبل) / (میزان درآمد عملیاتی برای دوره مشابه سال قبل) |
age |
دوره فهرست برداری |
سال بین سال گزارشگری مالی و سال اولیه |
size |
اندازه دارایی |
لگاریتم طبیعی داراییهای کل |
ret |
بازگشت بازار |
نرخ تجمعی سالانه بازده |
exp |
نسبت هزینه مدیریت |
هزینه مدیریت / درآمد عملیاتی |
Fcf |
جریان نقدی آزاد |
(گردش خالص پول نقد از فعالیتهای عملیاتی - سطح سرمایه گذاری عادی مورد انتظار) / کل دارایی ها |
Top ratio |
ساختار سرمایه |
نسبت سهام بزرگترین سهامداران |
Id ratio |
نظارت بیرونی |
نسبت مدیران مستقل |
duality |
دوگانگی رئیس هیاتمدیره و مدیر عمومی |
متغیر ساختگی، چه رئیس هیئت مدیره و چه مدیر کل هر دو یک شخص هستند. ؛ اگر این چنین باشد 1 و در غیر اینصورت 0 خواهد بود |
otac |
نسبتی سهم سهامداران اصلی |
سایر مطالبات / کل دارایی ها |
industry |
متغیر ساختگی در صنعت |
به استثنای صنعت مالی، ۲۰ متغیر ساختگی صنعت در طبقهبندی خاص تولید وجود دارد. |
year |
متغیر ساختگی سالانه |
10 متغیر ساختگی سالانه |
Soe |
مالکیت مالکیت کسبوکار |
بنگاه های دولتی ۱ و بنگاه های غیر دولتی ۰ هستند |
Subhigh |
دستهبندی شرکتها با یارانههای دولتی |
شرکت های دارای یارانه بالاتر از متوسط در دوره فعلی را به عنوان گروه بالای یارانه های دولتی ، (مجموعه Subhigh = 1 ) طبقه بندی کرده و در غیر این صورت 0 می باشد |
Overinv |
سطح سرمایه گذاری بیش از حد |
مدل 1 (مدل ریچاردسون) باقی ماندههایی را تولید میکند که سطح آن را اندازهگیری میکنند. |
Overgroup |
دستهبندی شرکتها از طریق بهرهوری سرمایهگذاری |
گروه بندی شده با کوارتیل های باقیمانده ، گروه با بیشترین مقدار به عنوان گروه سرمایه گذاری با ارزش 1 تعریف می شود )گروه با بیشترین مقدار =1 (دو گروه میانی به عنوان گروه کنترل با مقدار 0 تنظیم می شوند. |
متغیر وابسته INVi,t، نشاندهنده سطح سرمایهگذاری شرکت i در سال t است. متغیرهای مستقل عبارتند از:
Sizei,t-1، Levi,t-1، Growthi,t-1، Cashi,t-1، Agei,t-1، Ratei,t-1 و INVi,t-1
که به ترتیب برابرند با اندازه، سطح اهرم، رشد، موجودی نقدینگی، زمان به بازار، نرخ بازده سهام، و سطوح سرمایهگذاری در سال t-1. برای افزایش دقت نتایج تخمین، مدل سالانه متغیر year و متغیر صنعتی industry را کنترل میکند. جدول ۲ تعریف متغیرهای خاص و محاسبات مربوط به هر کدام از آنها را نشان میدهد.
در مدل (1), INV سطح مخارج سرمایه شرکت را نشان میدهد. ما از عبارت جریان نقدینگی برای محاسبه شاخص استفاده میکنیم: سطح مخارج سرمایهای = (داراییهای ثابت, داراییهای نامشهود, و دیگر داراییهای بلند مدت برای پرداخت پول نقد داراییهای ثابت, داراییهای نامشهود, و داراییهای خالص بدستآمده از داراییهای بلند مدت) / دارایی کل (بیدل و همکاران, 2009). ما از نرخ رشد (رشد) برای اندازهگیری فرصتهای سرمایهگذاری بالقوه شرکت استفاده میکنیم. برای تخمین کارایی سرمایهگذاری, ما به سطح باقی ماندههای (Overinv) نگاه میکنیم. ما از تعریفی مشابه وانگ (2009) استفاده میکنیم به این ترتیب که مقدار باقیمانده حاصل از ارزیابی رگرسیون به طور مستقیم میزان سرمایه گذاری بیش از حد بنگاهها را اندازه گیری می کند. ما متغیر ساختگی (overgroup) را برای نشان دادن کارایی سرمایهگذاری تنظیم کردیم. گروه با بیشترین مقدار به عنوان گروه سرمایه گذاری بیش از حد با مقدار ۱ تعریف میشود, در حالی که دو گروه میانی به عنوان یک گروه کنترل با مقدار ۰ تعیین میشوند (بیدل و همکاران, 2009; ژانگ و همکاران, 2012). تعاریف و محاسبات متغیر خاص در جدول ۲ نشانداده شدهاست.
۴.۲.۲. یارانه دولتی و مدل بهرهوری سرمایهگذاری
برای تایید فرضیه ۱, ما از تحقیق برگستروم (2000) و لی (2015) استفاده میکنیم و از باقیمانده تولید شده توسط رگرسیون مدل به عنوان متغیر وابسته برای تجزیه و تحلیل رگرسیون برای تست تاثیر یارانههای دولتی بر بهرهوری سرمایهگذاری شرکتها به شرح زیر استفاده میکنیم:
مقدار باقیمانده برآورد شده توسط مدل (۱) سطح سرمایه گذاری بیش از حد شرکت i در دوره t است. Subit, نشان میدهد که شرکت i در دوره t یارانه دولتی دریافت کردهاست. طبق فرضیه ۱، ما انتظار داریم ضریب رگرسیون sub به دلیل جریان نقدینگی آزاد مثبت باشد (fcf). سهم سهامداران اصلی (Topratio)، تفکیک حقوقی دوگانه (Dual)، حرفه سهامداران اصلی (Otac)، نظارت خارجی (Idratio)، و هزینههای مدیریت (Exp) بر هزینههای سرمایهگذاری تاثیر میگذارند (ریچاردسون، ۲۰۰۶؛ ژانگ و ژیا، ۲۰۰۸)، و این متغیرها در مدل کنترل میشوند.
۴.۲.۳. مدلهای ضد فساد، یارانههای دولتی و سرمایه گذاری بیش از حد
برای تأیید فرضیه 2 ، و اینکه آیا اجرای مبارزه با فساد ، کارآیی شرکتهای یارانه دولتی را بهبود بخشیده است یا خیر، ما از طرح برتراند و همکاران (2004) و شیائو و کنگ (2014) استفاده می کنیم. طراحی این مدل به شرح زیر است:
Overinv مقدار سطح باقیمانده برآورد شده توسط مدل (۱) است. Overinvi,t>0 نشان میدهد که شرکت i در دوره t سرمایهگذاری افراطی دارد. sub مقدار یارانه دولتی بدستآمده توسط شرکت را اندازهگیری میکند و پس از آن یک متغیر ساختگی برای زمان اجرای سیاست مبارزه با فساد وجود دارد. براساس فرضیه ۲، ما انتظار داریم که ضریب رگرسیون post*sub به طور قابلتوجهی منفی باشد - یعنی، سیاست ضد فساد توانایی دولت برای یارانه دادن به شرکتها را محدود میکند، و در نتیجه با سطح سرمایهگذاری بیش از حد از سرمایهگذاری دولتی - یارانه به طور قابلتوجهی کاهش مییابد. همانطور که در بالا نشانداده شدهاست، این مدل عوامل مرتبطی که بر سرمایهگذاری شرکتها تاثیر میگذارد را کنترل میکند.
علاوه بر این, برای بررسی اینکه چگونه سیاست مبارزه با فساد بر یارانههای دولتی و بازده سرمایهگذاری شرکتهای مختلف سهام تاثیر میگذارد, ما شرکتها را به نمونههای تحت مالکیت دولتی و غیر دولتی مبتنی بر مدل قیمتگذاری تقسیم میکنیم. براساس این فرضیه ما پیشبینی میکنیم که سیاستهای مبارزه با فساد تاثیر بیشتری بر گروه شرکتهای دولتی دارند.
4.3 آماره های توصیفی متغیرها
جدول ۳ میانگین، میانهها و انحراف معیار متغیرهای اصلی را گزارش میدهد. با توجه به آمار توصیفی، مقادیر متغیرهای تحقیق اصلی در محدوده مناسبی قرار دارند که نشان می دهد نتایج کمتر تحت تأثیر مقادیر شدید قرار می گیرند.
جدول ۴ آمار توصیفی برای گروه دریافت کنندگان یارانه بالا و گروه کنترل را نشان میدهد. ما متوجه شدیم که شرکتهای پذیرفتهشده ای که یارانه دریافت نموده اند، سرمایه گذاری بسیار بیشتری از گروه کنترل دارند. آزمون t نشان میدهد که تفاوت بین این دو در سطح ۱ % معنادار است. در مجموع، شرکتهایی که یارانههای دولتی بالایی دریافت میکنند مشکلاتی با گسترش مقیاس ناکارآمد دارند.
جدول ۵ آمار توصیفی دادههای مرتبط را برای گروه سوبسید بالا قبل و بعد از مبارزه با فساد نشان میدهد. جدول نشان میدهد که احتمال سرمایه گذاری بیش از حد در گروه سوبسید پس از رویداد مبارزه با فساد مالی (۰.۳۵۲۴) به طور قابلتوجهی کمتر از قبل از شروع سیاست مبارزه با فساد است (۰.۴۹۸۵). این تفاوت در سطح ۱ درصد قابلتوجه است، که نشان میدهد پس از اجرای سیاست مبارزه با فساد، امکان سرمایه گذاری بیش از حد توسط شرکتهای یارانه بالا به طور قابلتوجهی کاهشیافته است. بنابراین، ما یافتههای تحقیق مورد انتظار را تایید میکنیم. این یافته که تفاوت غیر معنادار برای متغیر Overinv را می توان با این واقعیت توضیح داد که متغیر باقیمانده برآورد سالانه و رگرسیون صنعت است ، بنابراین میانگین ارزش باقی مانده مقایسه سالانه به سمت صفر گرایش پیدا می کند.
ما به تحلیل آمار توصیفی دادههای مربوط به شرکتهای دولتی و غیردولتی میپردازیم (جدول ۶). جدول ۶ نشان میدهد که از مقدار میانگین overgroup، نسبت سرمایه گذاری بیش از حد در گروه سرمایهگذاری دولتی (۰.۴۶۶۹) به طور قابلتوجهی بالاتر از شرکتهای غیر دولتی است.
به طور کلی, شرکتهای دولتی تمایل بیشتری به سرمایهگذاری بیش از حد دارند. نتایج آزمون t اختلاف معنیداری را در سطح ۱ % نشان داد. اگرچه آزمون متغیر overinv از نظر آماری معنیدار نیست, مقدار سرمایه گذاری بیش از حد در شرکتهای دولتی مثبت است, در حالی که میزان سرمایهگذاری بیش از حد در شرکتهای غیر دولتی منفی است (سرمایهگذاری ناکافی).
۵. نتایج تجربی
5.1 برآورد سطح سرمایهگذاری
نتایج گزارششده در جدول ۷ نشان میدهد که همبستگی مثبت قابلتوجهی بین سطح سرمایهگذاری شرکت (INV) و اندازه دارایی (size)، رشد سرمایه (growth) بازگشت بازار (ret)، و مقیاس سرمایهگذاری اولیه (INVt-1)، و همبستگی منفی قابلتوجهی بین سطح مسیولیت (lev) و دوره فهرست بندی (age) وجود دارد. نتایج رگرسیون در جدول ۷ نشان میدهد که روابط بین تمام متغیرهای و سطوح سرمایهگذاری با تئوری عامل اصلی و نتایج مطالعات مشابه سازگار هستند (ژین و همکاران، ۲۰۰۷؛ ژانگ و همکاران، ۲۰۱۰؛ ژانگ و لو، ۲۰۱۲).
5.2. تاثیر یارانههای دولتی در سطوح سرمایهگذاری
نتایج رگرسیون در جدول 8 نشان می دهد که ضریب Sub در سطح معناداری 1٪ مثبت است. نتایج نشان می دهد که هرچه یک شرکت پذیرفته شده یارانه دولتی بیشتری را دریافت کند ، احتمالاً سرمایه گذاری بیش از حد آن افزایش می یابد و فرضیه 1تأیید می شود. ضرایب متغیرهای کنترل اصلی باقیمانده، مانند سطح جریان نقدینگی آزاد (fcf) و دوگانگی رئیس هیاتمدیره و مدیر کل (duality) به طور قابلتوجهی مثبت هستند. یعنی بالاتر از سطح جریان نقدینگی آزاد، احتمال بیشتری وجود دارد که شرکت دچار سرمایه گذاری بیش از حد شود، و و وقتی رئیس هیئت مدیره و مدیر کل یک نفر باشند ، قدرت متمرکزتر آنها به معنای اضافه سرمایه گذاری جدی تر خواهد بود. نسبت شغل (Otac) و هزینه مدیریت (Exp) با سطح سرمایه گذاری بیش از حد از بنگاه اقتصادی بطور معناداری منفی است و این نشان می دهد که هزینه های شغلی و مدیریتی باعث کاهش بودجه سرمایه گذاری موجود در بنگاه اقتصادی خواهد شد. علاوه بر این ، ضریب نسبت مدیران مستقل (ldratio) به طور قابل توجهی منفی است که به این معنی است که مدیران مستقل بیشتری در هیات مدیره هستند، احتمال کمتری وجود دارد که شرکت بتواند نقش نظارتی ایفا کند و حاکمیت شرکتی را تا حدودی بهبود بخشد. نتایج بالا با نتایج تحقیقات پیشین همخوانی دارند (به عنوان مثال، بای و همکاران، ۲۰۰۵؛ ژین و همکاران، ۲۰۰۷).
5.3 تاثیر سیاست های ضد فساد در بهره وری سرمایه گذاری
جدول ۹ نتایج رگرسیون نمونه کامل را گزارش میدهد که باقیماندههای برآورد شده را به عنوان متغیر وابسته درنظر میگیرد و نتایج رگرسیون را برای گروه نمونه دارای سرمایه گذاری بیش از حد نشان میدهد. دادهها نشان میدهند که ضریب sub*post متغیر اصلی گروه نمونه بطور قابلتوجهی در سطح معنیداری ۵ % منفی است. همچنین، نتایج نشان میدهد که از زمان اجرای سیاست مبارزه با فساد در چین، سرمایه گذاری بیش از حد شرکتهای فهرست شده که یارانههای دولتی را دریافت کردهاند کاهشیافته است و سطح سرمایهگذاری کلی غیر موثر شرکتهای پذیرفتهشده بطور قابلتوجهی کاهشیافته است. به این معنا که اجرای سیاست مبارزه با فساد مالی میتواند یارانههای دولتی را تا حد معینی توجیه کند، از این که مدیران به طور مسئولانه شرکت های خود را توسعه دهند و بهرهوری سرمایهگذاری شرکت را بهبود بخشند. از این رو، فرضیه ۲ پشتیبانی میشود. نتایج رگرسیون متغیرهای کنترل اصلی نشان میدهد که سطح جریان نقدی آزاد به طور قابلتوجهی بر رفتار سرمایهگذاری بیش از حد شرکت تاثیر میگذارد. اول، نسبت سهام بزرگترین سهامدار، یعنی فروش سهام شرکتهای پذیرفتهشده توسط سهامداران برتر، جدیتر خواهد بود. دوم اینکه، نسبت مدیران مستقل شرکت فهرستشده، پایینترین سطح شرکت خواهد بود. نتایج بالا اساساً با یافتههای تحقیقات قبلی سازگار هستند. اگر چه ضریب رگرسیون سمت دوم در ستون دوم قابلتوجه نیست، اصطلاح تعامل هنوز منفی است بنابراین، نتایج رگرسیون در جدول ۹ فرضیه ۲ را تایید میکند؛ یعنی، سیاست ضد فساد مانع رفتار سرمایهگذاری بیش از حد توسط شرکتهایی میشود که یارانههای دولتی را دریافت میکنند.
جدول 10 تغییرات بازده سرمایهگذاری شرکتها را با ویژگیهای مالکانه متفاوت پس از اجرای سیاست مبارزه با فساد در چین گزارش میدهد. نتایج رگرسیون گروه نمونه کلی نشان می دهد که موضوع اصلی اصطلاح تعامل post*sub شرکتهای دولتی با یارانه دولتی در سطح 1٪ منفی است و نشان می دهد که سیاست ضد فساد تأثیر اصلاح قابل توجهی در بهره وری سرمایه گذاری شرکت های دولتی با یارانه دولتی دارد. متغیر تعامل در شرکت های غیر دولتی معنا دار نیست.
بررسی های بیشتر نشان میدهد که ضریب Sub *post از تعامل بین گروههای تحت مالکیت دولتی و غیر دولتی در سطح ۱ % از نظر آماری معنادار است. رگرسیون گروه نمونه سرمایه گذاری دارای نتایج مشابه است: Sub * Post شرکتهای دولتی با یارانه دولتی به میزان 5٪ منفی است اما در شرکت های غیر دولتی قابل توجه نیست و آزمایش بیشتر ضریب تعامل این شرکت دو گروه نشان می دهد که در سطح 1٪ اختلاف معنی داری وجود دارد. نتایج فوق کل فرضیه 3 را پشتیبانی می کند: سیاست ضد فساد در جلوگیری از سرمایه گذاری بیش از حد توسط شرکت های دولتی که یارانه دولتی دریافت می کنند نسبت به شرکت های غیر دولتی که یارانه دریافت می کنند دارای تأثیر قابل توجهی است.
- آزمون های استواری
برای بررسی استواری نتیجه اصلی، آزمونهای مختلف زیر انجام شدند.
۶.۱. تغییر تعریف post
هجدهمینکنگره ملی کشور چین در نوامبر سال ۲۰۱۱ برگزار شد که ممکن است بر مشاهدات آن سال تاثیر بگذارد. بنابراین, در آزمونهای استواری, معیار طبقهبندی را از سال 2012 تغییر میدهیم و از سالهای 2013-2015 (بعد از اجرای سیاست مبارزه با فساد) به عنوان نمونه (پس از اجرای سیاست مبارزه با فساد) به عنوان نمونه (post برابر با یک؛ و در غیر اینصورت صفر) استفاده میکنیم. فرضیههای ۱ و ۲ را نگه می داریم; جدول 11 نتایج تجربی را نشان میدهد.
۶.۲. تغییر در روش تخمین سطح سرمایه گذاری بیش از حد
برای بررسی حساسیت روشهای اندازهگیری سرمایه گذاری بیش از حد در نتایج، ما از بیدل و همکاران (۲۰۰۹) به عنوان یک مرجع استفاده کردیم و روشهای زیر را برای تخمین سطح سرمایهگذاری معمولی شرکتها اتخاذ کردیم. سطح سرمایهگذاری شرکتها به عنوان تابعی از مرحله اولیه رشد شرکتها نشان داده میشود و سطح سرمایهگذاری عادی هر شرکت براساس رگرسیونهای سالانه و صنعتی برآورد میشود. از باقیماندههای رگرسیون برای اندازهگیری سطح سرمایه گذاری بیش از حد استفاده میشود.
ما باقیماندهها را بر پایه چارک به گروههای مختلف با استفاده از روش مشابه بیدل و همکاران (2009) تقسیم میکنیم. بزرگترین گروه به عنوان گروه سرمایه گذاری بیش از حد در نظر گرفته میشود و گروه میانی گروه مرجع است. سپس از یک مدل probit برای جایگزین کردن مدل اصلی برای آزمودن استواری فرضیه های ۲ و ۳ استفاده میکنیم. نتایج جدول ۱۲ نشان میدهد که سیاست ضد فساد تاثیر منفی قابلتوجهی بر سطح سرمایه گذاری بیش از حد شرکتهای یارانه دولتی در سطح معنیداری ۱۰ درصد داشته است. در مقایسه با تاثیر شرکتهای غیر دولتی, تابع محدودیت سرمایه گذاری بیش از حد سیاست مبارزه با فساد در شرکتهای دولتی وابسته به دولت قابلتوجه است (ضریب اصطلاح تعامل در سطح معنیداری ۱۰ % منفی است) و آزمون آماری نشان میدهد که ضرایب تعامل به طور قابلتوجهی بین دو گروه تفاوت دارند. بنابراین، نتایج اصلی ما معتبر هستند.
۶.۳. شواهدی از اثرات سیاستهای ضد فساد در نمونه به صورت مقطعی
برای تأیید بیشتر تأثیر سیاست ضد فساد در بهره وری سرمایه گذاری زیر مجموعه های دولت (فرضیه 2) ، متغیر مبارزه با فساد را در deep هر منطقه معرفی می کنیم تا تأثیر اقدامات ضد فساد در مناطق مختلف را اندازه گیری کنیم. به طور خاص ، ما لیستی از مسئولانی را که به دلیل فساد در استانهای مختلف از زمان هجدهمین کنگره ملی از سمت خود برکنار شده اند ، گردآوری می کنیم و به طور خلاصه اجرای خاص اقدامات ضد فساد را جمع بندی می کنیم. در ادامه بررسی می کنیم که آیا در کارآیی هایی که تحت تأثیر سیاست های ضد فساد در سطوح مختلف بوده اند ، تفاوت های قابل توجهی در بازده سرمایه گذاری تحت تأثیر دولت وجود دارد. به طور خاص ، ما در نظر می گیریم که آیا استانهایی که شدت آن در برابر فساد بالاتر است ، در استفاده کارآمد از یارانه های دولتی پیشرفت های آشکاری دارند یا خیر. پس از گردآوری فهرستی از مقامات فاسد در سطوح استانی و وزارتی، آنها را براساس چارک بندی به گروههای مختلف تقسیم کردیم. گروهها در دو چارک بزرگ به عنوان گروه شدت بالا تعریف میشوند و مقدار ۱ به آنها تخصیص داده می شود، در حالی که به گروه های با کمترین مقامات فاسد مقدار صفر تخصیص داده می شود و به عنوان گروه کنترل انتخاب میشوند. ما از گروههای deep برای توصیف شدت تاثیر سیاست ضد فساد استفاده میکنیم. نتایج رگرسیون در جدول ۱۳ نشان میدهد که در مناطقی که در آن سیاست ضد فساد بیشترین تاثیر را داشت، تعامل متغیر اصلی - ضریب sub*post - در سطح معنیداری ۱۰ % منفی است، در حالی که ضریب تعامل متغیر اصلی در مناطقی که شدت آن ضعیف است معنادار نیست. این نتیجه، شواهد مقطعی بودن را برای فرضیه ۲ ارائه میدهد، که شدت منطقهای تاثیر تفاضلی قابلتوجهی بر بهرهوری سرمایهگذاری از یارانههای مالی شرکت پس از سیاست ضد فساد دارد.
6.4 تحقیقات جداگانه در خصوص سرمایه گذاری های کمتر از حد و بیشتر از حد
پس از تحقیقات قبلی ، گروه سازمانی را که باقی مانده آن در سطح سرمایه گذاری عادی بیش از 0 تخمین زده شد را به عنوان گروه سرمایه گذاری بیش از حد و گروهی که باقی مانده آن کمتر از 0 بود را به عنوان گروهی با سرمایه گذاری کمتر از حد طبقه بندی می کنیم. ما رگرسیون را تکرار می کنیم تا اثرات مختلف احتمالی سیاست ضد فساد را در گروه هایی با سرمایه گذاری های کمتر از حد و بیشتر از حد بررسی کنیم. همانطور که در جدول 14 نشان داده شده است ، تعامل Sub * post در گروه سرمایه گذاری مهم است اما در گروه سرمایه گذاری کمتر از حد، اگرچه مثبت است. بنابراین ، سیاست ضد فساد عمدتاً به بازدارندگی این سیاست برای تأثیرگذاری بر چگونگی سرمایه گذاری یارانه ها در شرکت ، تکیه می کند ، که هزینه های آژانس را هنگام استفاده از یارانه ها در شرکت کاهش می دهد ، اما تأثیر کمتری در سرمایه گذاری های ناکافی دارد.