ترجمه تخصصی فرآیند گزارشگری مالی شرکت ها

به طور خلاصه، هنگامی که پیچیدگی با رشد بالا افزایش می یابد، شرکت ها باید بر خطرات بزرگ تر ناشی از داده های نادرست و غیر دقیق یا از نظر زمانی نامناسب، غلبه کنند به طوری که بیشتر کارمندان، ممکن است با این داده ها سروکار داشته و مدیریت، زمان کم تری برای بررسی جزئیات داشته باشد. احتمال بروز فرآیند، افزایش می یابد به طوری که کارمندان باید به سرعت به فشارهای ناشی از چرخه های درآمد و هزینه پاسخ دهند. درنهایت، آماده سازی احکام مالی، هنگامی تحت تاثیر قرار می گیرد که ارتباطات برای توانایی شرکت به منظور درک مناسب از درآمدها و هزینه های پیچیده، تنش ایجاد کند. در چنین موقعیتی، سیستم های کنترل موثر می توانند خطر بروز اظهارات نادرست را با صرف زمان اندکی توسط مدیریت برای کنترل خطا و اظهارات نادرست از دریافتی ها و صرف زمان بیشتر برای راهبردی سازی و رشد آن کسب و کار کاهش دهند (بدارد و همکاران، 2007).

سفارش ترجمه تخصصی حسابداری

 

توجه به فرآیندهای درونی می تواند بر گزارشگری، به ویژه برای شرکت های رو به رو با چالش های کنترل، مانند شرکت های با رشد بالا تاثیرگذار باشد. کیفیت گزارشگری می تواند افزایش یابد، اگر SOX، مدیریت را در تعیین اکانت های حسابداری، محدود نماید. کیفیت حسابداری می تواند همچنین افزایش یابد اگر محافظت ها از طریق کاهش نقص های مادی، افزایش یابند. جنبه های کنترل داخلی بخش 404 می تواند توانایی شرکت ها برای محافظت از دارایی ها، ایجاد اطلاعات زمانبندی شده تر و ارائه اطلاعاتبهتر به مدیران برای کنترل موثر استفاده از دارایی ها و عملکرد را افزایش دهد. همچنین، اکانت های حسابداری، می توانند اقتصادهای متضمن شرکت را بهتعر منعکس نمایند تا جایی که اطلاعاتی برای بازرسان به منظور کمک به آنها در گرفتن تصمیمات سرمایه گذاری ارائه دهند.

بحث رابطه بین رشد، کنترل های داخلی و کیفیت گزارشگری منجر به فرضیه های زیر می شود:

H1: شرکت های دارای رشد بالا کیفیت گزارشگری مالی پایین تری نسبت به شرکت های دارای رشد پایین دارند.

H2: تغییر در کیفیت گزارشگری مالی از دوره زمانی پیش از قانون ساربینز-اوکسلی 2000 تا دوره زمانی بعدی، برای شرکت های دارای رشد بالا مثبت تر (یا کم تر منفی) نسبت به شرکت های دارای رشد پایین تر است.

فرضیه 1 پیشبینی می کند که کیفیت گزارشگری به طور عکس در ارتباط با رشد است و فرضیه 2 پیشبینی می کند که تغییرات در محیط گزارشگری که با عبور از قانون ساربینز-اوکسلی آغاز می شود، منجر به بهبود بیشتر کیفیت گزارشگری برای شرکت های دارای رشد بالا نسبت به شرکت های دارای رشد پایین تر خواهد شد.

 

خلاصه طراحی پژوهش و استنتاج ها

ترکیب نمونه و روش شناسی

برای آزمودن این فرضیه ها یک نمونه شامل 18368 مشاهده شرکت-سال جمع آوری شد که نماینده 4371 شرکت در طول پنج سال پیش و پنج سال پس از سال 2001 است. نمونه گیری، شرکت هایی را که با یم شرکت یارانه ای یا شرکت ادغامی خارجی در ارتباط بودند، شرکت های حاضر در صنایع تنظیمی (SIC 49) و صنایع خدمات مالی (SIC 60-69) را شامل نمی شد و مشاهدات دارای ارزش دفتری برابر کم تر یا برابر با صفر و مشاهدات با داده های ناکافی برای محاسبه متغیرهای رگرسیون نیز از نمونه گیری خارج شدند. یک توصیف جزئی تر از فرآیند انتخاب نمونه در ضمیمه ارائه شده است.

فرضیه ها با دو مجموعه از آزمون ها آزموده شدند. برای هر دو مجموعه از آزمون ها شرکت ها به صورت دارای رشد بالا طراحی می شدند، اگر در بالاترین چندک در هر صنعت و سال با توجه به رشد فروش درصدی (HiSales) یا نسبت بازار به دفتر پایان سال (HiMTB) با تجزیه و تحلیل هایی که هنگام استفاده از هر تعریف (جداگانه)، دو بار انجام شدند، قرار می گرفتند. یک توصیف جزئی تر از طراحی پژوهش و نتایج در ضمیمه آورده شده است.

سفارش ترجمه تخصصی حسابداری

 

مجموعه اول از آزمون ها روابط بین مقادیر کیفیت گزارشگری مالی و متغیرهای تعیین کننده شرکت های دارای رشد بالا در برابر شرکت های دارای رشد پایین در دوره های زمانی پیش و پس از SOX ارزیابی می شوند. مقادیر کیفیت دریافتی ها که از مقالات پیشین استخراج شده اند، شامل مقدار مطلق تعهدات اختیاری (AbsPMDA)، مقدار مطلق کل تعهدات (AbsTA) و مقدار مطلق کل اختلاف های دفتر-مالیات (AbsBTD) هستند. تعهدات اختیاری بر اساس نوع صنعت، منطبق بر عملکرد بوده و مبتنی بر بازده برای دارایی ها (ROA) برای "فیلتر کردن" جزء قابل پیشبینی مرتبط با عملکرد تعهدات اختیاری است که ریشه در رشد فروش دارد (فرانک، لینچ و رگو، 2009؛ کوثری و همکاران، 2005). اختلاف های دفتر-مالیات (BTDها) برابر با ازدیاد درآمد اظهارات مالی نسبت به درآمد قابل مالیات فدرال تخمینی یا بالعکس است (هانلون، 2005؛ مانزون و پلسکو، 2002؛ فرانک و همکاران، 2009). برای هر سه مقدار، مقادیر بالاتر، نشانگر کیفیت دریافتی ها یا گزارشگری پایین تر است.

مجموعه دوم از آزمون ها که ابتدائاً بر H2 متمرکز هستند، رابطه بین بازده های حسابداری (ROA) و بازده های بازار (مثلاً سهام) (CRET) برای شرکت های با رشد بالا و شرکت های با رشد پایین در دوره زمانی پیش و پس از SOX ارزیابی می کند. این ارتباط، وابسته به کیفیت دریافتی ها است زیرا به طور مفهومی، دریافتی ها از طریق اطلاعات فراهم شده در مورد جریان های نقدی آینده به قیمت سهام متصل می شود (نیکولز و والن، 2004). در این حالت، اجزای دریافتی هایی که کم تر متاثر از اظهارات نادرست هستند (مثلاً کیفیت بالاتر) باید اطلاعات بهتری در مورد جریان های نقدی آینده نسبت به اجزای دریافتی هایی است که بیشتر از اظهارات نادرست متاثر هستند. برای نمونه، آلتامورو و بیتی (2010) رابطه ای قوی تر بین تسهیلات وام-افت کنونی بانک ها و وام های بعدی تحت تامینات کنترل درونی FDICIA پیدا کردند.

مقاله ترجمه شده حسابداری

 

نتایج و استنتاج ها

جدول 1 نتایج آزمون هایی که ارتباط بین مقادیر کیفیت گزارشگری مالی و مقادیر تعیین کننده شرکت های با رشد بالا را ارزیابی می کنند، خلاصه می نماید. SOX، یک متغیر شناساگر است که برای دوره زمانی پس از SOX، به صورت 1 و برای دوره زمانی پیش از SOX به صورت 0 کدگذاری می شود. همان طور که در بالا اشاره شد، مقادیر بالاتر کیفیت گزارشگری مالی، نشان گر کیفیت گزارشگری پایین تر است.

 

جدول 1

نتایج رگرسیون خلاصه کیفیت دریافتی ها:

***، **، * به ترتیب نشان دهنده مقدار p دودنباله ای در کم تر از 1، 5 و 10 درصد هستند. متغیرهای وابسته عبارتند از AbsPMDA، AbsTA و AbsBTD. AbsPMDA، مقدار مطلق تعهدات اختیاری مدل اصلاح شده جونز برای شرکت i در سال t است؛ AbsTA، مقدار مطلق کل تعهدات برای شرکت i در سال t است که توسط کل دارایی های سال پیش، مقیاس گذاری شده است؛ و AbsBT، مقدار مطلق اختلاف های دفتر-مالیات برای شرکت i در سال t است که توسط کل دارایی های سال پیش، مقیاس گذاری شده است. HiSales، یک متغیر معرف است که به صورت 1 کدگذاری می شود، اگر رشد درصدی در فروش برای شرکت i از سال t-1 تا سال t در بالاترین چندک برای آن صنعت کاربردی و آن سال باشد، در غیر این صورت، به صورت 0 کدگذاری می شود؛ HiMTB، یک متغیر معرف است که به صورت 1 کدگذاری می شود، اگر نسبت ارزش بازار سهام (تعداد سهام برجسته کننده * قیمت سهام) برای ارزش دفتری سهام برای شرکت i در سال t در بالاترین چندک برای آن صنعت کاربردی و آن سال باشد، در غیر این صورت به صورت 0، کدگذاری می شود؛ SOX، یک متغیر معرف است که برای سال های بعد از سال 2001، به صورت 1 و در غیر این صورت به صورت 0 کدگذاری می شود.

 

 

H1 پیشبینی می کند که کیفیت گزارشگری مالی، برای شرکت های با رشد بالا پایین تر از شرکت های با رشد پایین تر به طور میانگین است. شواهد کیفیت گزارشگری افتراقی، در ضریب HiSales و HiMTB (در صصورت کاربردی بودن) برای دوره زمانی پیش از SOX و در مجموع ضرایب برای HiSales و HiMTB و برهمکنش آنها با SOX برای دوره زمانی پس از SOX مشخص خواهند شد. در بین همه رگرسیون ها ضرایب برای HiSales و HiMTB، مثبت و معنادار هستند (p < 0.01) که نشان می دهد شرکت های با رشد بالا تعهدات اختیاری، کل تعهدات و BTDهای بالاتری (و بنابراین، کیفیت گزارشگری مالی پایین تری) نسبت به شرکت های با رشد پایین تر در دوره زمانی پیش از SOX دارند.

مشابهاً HiSales + (HiSales*SOX) و HiMTB + (HiMTB*SOX) که به ترتیب، نشان دهنده ضرایب دوره پس از SOX در HiSales هستند، در هر رگرسیون، به جز یک مورد، مثبت و معنادار (با سطح p < 0.05) می باشند. در مدل AbsPMDA که در آن، رشد بالا به صورت HiMTB (مثلاً ستون دوم) تعریف می شود، این ضریب برای HiMTB + (HiMTB*SOX) برابر 0097/0-، از نظر آماری، بی معناست. این نتایج نشان می دهند که کیفیت گزارشگری مالی برای شرکت های با رشد بالا عموماً پایین تر از سایر شرکت ها در دوره های پس از SOX است و از H1 حمایت می کند.

H2 پیشبینی می کند که تغییر در کیفیت گزارشگری مالی از دوره زمانی پیش از SOX تا دوره زمانی پس از SOX، برای شرکت های با رشد بالا مثبت (کم تر منفی) تر از شرکت های با رشد پایین تر است. شواهدی که بر اساس آنها کیفیت گزارشگری، مثبت تر است، در ضریبی برای رابطه بین SOX و HiSales یا HiMTB در صورت کاربرد، یافت خواهند شد. در بین همه رگرسیون ها ضرایب برای HiSales*SOX یا HiMTB*SOX همگی به طور معناداری منفی هستند. با توجه به اینکه مقادیر بالاتر کیفیت دریافتی ها نشان دهنده کیفیت گزارشگری مالی پایین تر است، این نتایج بر این امر دلالت می کنند که تغییر در کیفیت گزارشگری از دوره زمانی پیش تا پس از SOX، برای شرکت های با رشد بالا مثبت (کم تر منفی) تر از سایر شرکت ها است که از H2 حمایت می کند.

ضرایب برای SOX نشانگر تغییر در کیفیت گزارشگری برای شرکت های با رشد پایین تر هستند و مجموعه های ضرایب برای SOX و عبارات رابطه، نشان دهنده تغییر در کیفیت گزارشگری برای شرکت های با رشد بالا می باشند. مقایسه این ضرایب، شواهدی در مورد اینکه آیا SOX روی گزارشگری شرکت ها اثر می گذارد یا خیر، فراهم می آورد. نتایج برای SOX، پیچیده هستند که در مدل های AbsPMDA به طور معناداری مثبت ولی در مدل های AbsTA و AbsBTD به طور معناداری منفی می باشند. به طور مشابه، SOX + (HiSales*SOX) و SOX + (HiMTB*SOX)، هر دو در مدل های AbsPMDA مربوطه بی معنا ولی در مدل های AbsTA و AbsBTD مربوطه از نظر معناداری منفی هستند.

نتایج بالا که به طور گرافیکی در شکل 1 نشان داده شده اند، شواهد پیچیده ای فراهم می کنند که آیا کیفیت دریافتی ها در دوره زمانی پس از SOX نسبت به کل دوره زمانی پیش از SOX بهبود یافته است یا خیر، ولی به طور مداوم نشان می دهند که تغییر در کیفیت گزارشگری، برای شرکت های با رشد بالا مثبت (کم تر منفی) تر از سایر شرکت ها بوده است.

جدول 2 نتایج را برای آزمون هایی که رابطه بین بازده های حسابداری (ROA) و بازده های سهام (CRET) را ارزیابی می کنند، خلاصه می نماید. SOX در جدول 1 تعریف می شود. ضرایب برای ROA در جدول 2 نشان دهنده "پاسخ" بازار به دریافتی ها هستند؛ به طوری که مقادیر مثبت قوی تر برای این ضریب بر کیفیت دریافتی ها یا گزارشدهی بالاتر دلالت دارند. سایر ستون ها نتایج را برای شرکت های با رشد بالا و شرکت های با رشد پایین تر به طور جداگانه نشان می دهد، به طوری که رشد بر اساس تغییر درصد در فروش یا نسبت بازار تا دفتر در صورت کاربرد، تعریف می شود.

 

سفارش ترجمه تخصصی حسابداری

هدف اولیه تجزیه و تحلیل های گزارش شده در جدول 2، آزمون H2 اضافی است. بر این اساس، تمرکز اصلی، روی برهمکنش بین ROA و SOX در هر مدل قرار دارد که منعکس کننده تغییر در ضریب برای ROA از دوره زمانی پیش تا پس از SOX است. یک ضریب مثبت برای این برهمکنش نشان خواهد داد که کیفیت گزارشگری در دوره پس از SOX نسبت به دوره پیش از SOX بهبود یافته است. در ستون اول، نتایج، نشانگر یک ضریب مثبت معنادار برای ROA است (p < 0.01) که انتظار می رود، ولی ROA*SOX فقط در سطح p < 0.10 دارای یک ضریب مثبت است. این یافته ها نشان می دهند که برای کل نمونه، دریافتی ها از نظر معناداری مرتبط با بازده های سهام در دوره زمانی پیش SOX است و این "پاسخ دریافتی ها" (مثلاً کیفیت گزارشگری مالی) برای پس از SOX بهتر، فقط تا حدودی، تغییر کرده است.

نتایج موجود در سایر ستون ها که در آنها مدل رگرسیون به طور جداگانه تخمین زده می شود، عموماً ضرایب مثبت معناداری را برای ROA برای دوره زمانی پیش از SOX برای شرکت های با رشد بالا و سایر شرکت ها (فقط تا جایی که HiMTB برابر 1 باشد) نشان می دهد. با این حال، برای هر دو تعریف رشد، ROA*SOX، برای شرکت های با رشد بالا (مثلاً HiSales یا HiMTB، در صورت کاربرد، برابر 1 هستند) مثبت معنادار است (p < 0.05) و برای شرکت های با رشد پایین تر (مثلاً HiSales یا HiMTB، در صورت کاربرد، برابر 0 هستند) معنادار نیست. این نتایج که به صورت گرافیکی در شکل 2 آورده شده اند، حمایت بیشتری از H2 ارائه می دهند و بر این دلالت می کنند که در حالی که رابطه بین بازده های حسابداری و بازده های سهام در دوره زمانی پس از SOX نسبت به دوره زمانی پیش از SOX برای شرکت های با رشد پایین تر (مطابق با افزایش کیفیت دریافتی ها) تقویت شده اند، ولی پس از SOX حتی برای شرکت های با رشد بالا قوی تر بود.

 

ملاحظات نهایی

این مطالعه، سطوح تعهدات و اختلاف های دفتر-مالیات را در دوره های زمانی پیش و پس از قانون ساربینز-اوکسلی 2002 در مورد شرکت های با رشد بالا در برابر شرکت های با رشد پایین تر مقایسه می کند. تغییرات در حجم عملیات ها احتمال بیشتر خطای گزارشگری را نسبت به حالت مورد انتظار برای شرکت های با رشد پایین تر میسر می کند.

اصل ساربینز-اوکسلی، یک دوره زمانی از افزایش توجه به موضوعات حسابداری و گزارشگری را با توجه به گستره و کیفیت فرایندهای گزارشگری مالی آغاز کرد. این اصل، تبعیت می کند که بهبود فؤایندهای گزارشگری مالی، به طور خاص، مرتبط با شرکت هایی خواهد بود که با رشد بالا مواجه هستند و بنابراین، تغییر در محیط گزارشگری پس از SOX، احتمالاً اثر مثبت تری بر کیفیت گزارشگری مالی برای شرکت های با رشد بالا نسبت به سایر شرکت ها خواهد داشت. مقادیر کیفیت گزارشگری مالی برای شزکت های گزارش دهنده بین سال های 1996 و 2006 (به جز 2001) با مقادیر برای دوره های زمانی پنج ساله پیش از SOX تا دوره زمانی پنج ساله پس از SOX مقایسه شده اند. مقادیر کیفیت گزارشگری شامل تعهدات اختیاری منطبق با عملکرد اصلاح شده جونز، کل تعهدات و کل اختلاف های دفتر-مالیات هستند.

نتایج آزمون نشان می دهند که شرکت های با رشد بالا تعهدات منطبق با عملکرد بهتر، کل تعهدات و اختلاف های دفتر-مالیات در دوره های زمانی پیش و پس از SOX نسبت به شرکت های با رشد پایین تر دارند. نتایج آزمون همچنین نشان می دهند که محیط گزارشگری در دوره زمانی پس از SOX به ویژه برای شرکت های با رشد بالا تغییر کرده است. به طور خاص، کل تعهدات شرکت نمونه و اختلاف های دفتر-مالیات به طور میانگین در دوره زمانی پس از SOX کاهش یافت ولی به طور معناداری برای شرکت های با رشد بالا بیشتر از سایر شرکت هاست. به علاوه، تعهدات اختیاری منطبق با عملکرد برای شرکت های با رشد پایین تر در دوره زمانی پس از SOX و نه برای شرکت های با رشد بالا افزایش یافت.

بر اساس این نکته که گزارشگری مالی با کیفیت بالاتر باید در دریافتی های مرتبط با ارزش بیشتر، ارتباطات بین بازشگت های حسابداری و بازده های بازار سرمایه در دوره های پیش و پس از SOX برای شرکت های با رشد بالا برای روابط مشابه برای شرکت های با رشد پایین تر تداعی شود. در حالی که به طور میانگین، شرکت های نمونه، بازده های سهام بالاتری در دوره زمانی پس از SOX را نشان می دهند، نتایج آزمون نشان می دهند که شرکت های با رشد بالا و نه شرکت های با رشد پایین تر، روابط قوی تری بین بازده های حسابداری و بازده های بازار در دوره زمانی پس از SOX دارند. درکل، نتایج نشان می دهند که کیفیت گزارشگری مالی برای شرکت های با رشد بالا در دوره زمانی پس از SOX و بیشتر از سایر شرکت ها افزایش یافت.

این نتایج، سازگار با افزایش توجه به کنترل است که منجر به بهبود در کیفیت گزارشگری مالی می شود. به دلیل اینکه نتایج نشان می دهند که کیفیت گزارشگری مالی پس از عبور SOX بهبود می یابد، این نتایج، تعدادی هرچند محدود، از شواهد روایی ارائه گزارشگری مالی SOX فراهم می آورند. نتایج، مهم هستند به طوری که شواهدی فراهم می کنند مبنی بر اینکه شرکت هایی که به طور طبیعی، پایدارترین شرکت ها برای اظهارات غلط غیر عمدی هستند (مثلاً شرکت هایی که در حال تجربه رشد بالا هستند)، می توانند بیشترین سود را از گزارشگری سختگیرانه و نیازمندی به کنترل داخلی ببرند. ممکن است هدفگذاری مقررات گزارشگری مالی برای انواع خاصی از شرکت ها در بهبود کیفیت گزارشگری نسبت به مقررات کاربردی گسترده تر مانند مقررات موجود در SOX موثرتر باشند.

این مطالعه سه محدودیت دارد. نخستین محدودیت، این است که این مطالعه، هزینه مقررات را در نظر نمی گیرد. مشاهده یک پیشرفت در کیفیت گزارشگری مالی ممکن است از نظر اقتصادی به صرفه نباشد اگر هزینه مقررات از مزایای اطلاعات، فراتر رود. محدودیت دوم، این است که حتی با قدرت آماری مرتبط با اندازه نمونه بزرگ، رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی مانند آنچه توسط ROA نشان داده شده است، نباشد و SOX در آزمون "پاسخ دریافتی ها" با استفاده از نمونه کامل (مثلاً جدول 2، ستون اول) فقط در سطح p < 0.10 معنادار است. بنابراین، این یافته باید با احتیاط در نظر گرفته شود. سومین محدودیت، این است که همه شرکت های موجود در این مطالعه، متاثر از SOX هستند. به طور ایدئال، یک مطالعه در مورد اثر یک تغییر مقررات مانند SOX، شرکت های متاثر از مقررات را با شرکت های غیر متاثر از مقررات مقایسه خواهد کرد. شرکت های غیر متاثر در این مطالعه "گروه کنترل" هستند که در آن، شرکت های متاثر می توانند مقایسه شوند. مطالعه آلتامورو و بیتی (2010) یک نمونه از مطالعه هایی است که در آن، شرکت های تحت مقررات می توانند با شرکت های خارج از مقررات مقایسه می شوند. لذا مطالعه آلتامورو و بیتی کاملاً فقدان موضوع گروه کنترل را حل نمی کند، هنگامی که شرکت های غیر متاثر طبق تعریف، بسیار کوچک تر از شرکت های متاثر هستند. پژوهش های آینده باید طراحی های پژوهشی و موقعیت هایی را در نظر بگیرند که در آنها شرکت های مشابه، مداخلات مقرراتی مختلفی دریافت می کنند.

 

ضمیمه: توصیف جزئیات طراحی پژوهش و نتایج تجربی

انتخاب نمونه

این مطالعه موارد اظهارات مالی به مدت پنج سال پیش از سال 2001 را با موارد اظهارات مالی به مدت پنج سال پس از سال 2001 را مقایسه می نماید. گردآوری داده ها، که در جدول 3 خلاصه شده است و با همه مشاهدات در دسترس شرکت-سال آغاز می شود، در ارتباط با یک شرکت یارانه ای یا ادغامی خارجی برای آن سال ها در پایگاه داده کومپوستات (116412 مشاهده برای 17629 شرکت) نیست. نمونه، شامل مشاهدات شرکت-سال بدون تطابق داده های بازار سهام در دسترس برای پایگاه داده CRSP یا پایگاه داده شرکت های علمی تامسون رویترز (13f) است (حذف 67105 مشاهده برای 8096 شرکت) و شامل شرکت های تحت مقررات (SIC 49) و صنایع خدمات مالی (SIC 60-69) نمی باشد (حذف 14106 مشاهده برای 2738 شرکت). نمونه همچنین شامل مشاهدات با ارزش دفتری سهام کم تر یا برابر با صفر نیست (حذف 4536 مشاهده برای 599 شرکت) و مشاهدات، فاقد داده های کافی برای محاسبه متغیرهای مورد استفاده در رگرسیون ها هستند (حذف 12299 مشاهده برای 1825 شرکت). نمونه نهایی شامل 18368 مشاهده شرکت-سال برای 4371 شرکت است.

 

جدول 3

ترکیب نمونه

	شرکت-سال
	مشاهدات	شرکت ها
شرکت های کومپوستات برای سال های مالی 2006-1996	116412	17629
کم: مشاهداتی که برای آنها تطابق داده ها در پایگاه های داده CRSP و شرکت های علمی تامسون رویترز (13f)  در دسترس نیست	(67105)	(8096)
مشاهدات مرتبط با شرکت های تحت مقررات (SIC 49) و صنایع خدمات مالی (SIC 60-69)	(14104)	(2738)
مشاهدات با ارزش دفتری سهام کم تر یا برابر با صفر	(4536)	(599)
مشاهدات فاقد داده برای متغیرهای رگرسیون	(12299)	(1825)
نمونه نهایی	18368	4371

 

داده های استفاده شده در تحلیل ها

مقادیر کیفیت گزارشگری مالی که از مطالعات پیشین که کیفیت دریافتی ها را تعیین می کنند، گرفته شده اند، شامل مقدار مطلق تعهدات اختیاری منطبق با عملکرد، مقدار مطلق کل تعهدات و مقدار مطلق کل اختلاف های دفتر-مالیات هستند. تعهدات اختیاری منطبق با عملکرد به دنبال کارهای کوثری و همکارانش (2005) و فرانک و همکارانش (2009) برابر با اختلاف بین تعهدات اختیاری مدل اصلاح شده جونز و تعهدات اختیاری مربوطه برای شرکت های منطبق با عملکرد هستند. تعهدات اختیاری مدل اصلاح شده جونز بر اساس نوع صنعت (کد SIC دورقمی) و بر حسب سال به صورت زیر تخمین زده می شوند (دچو و همکاران، 1995، جونز، 1991):

(1)

TotalAccruals_it = β₀ + β₁(ΔSales_it – ΔAR_it) + β₃PPE_it + η_it

که در آن، ΔSales_it، برابر با تغییر در فروش برای شرکت i از سال t-1 تا سال t؛ ΔAR_it، برابر با تغییر در حساب های قابل دریافت برای شرکت i از سال t-1 تا سال t؛ PPE_it، برابر با دارایی ناخالص، کارخانه و تجهیزات برای شرکت i در سال t؛ و η_it، برابر با تعهدات اختیاری برای شرکت i در سال t (پیش از تطبیق عملکرد) است. TotalAccruals_it، نشان دهنده کل تعهدات پیش مالیاتی برای شرکت i در سال t است که به صورت زیر تعریف می شود:

(2)

TotalAccruals_it = (EBEI_it + TTE_it) – [(CFOP_it + ITP_it) – EIDO_it]

که در آن، EBEI_it، برابر با دریافتی ها پیش از موارد فوق العاده و عملیات های ناپیوسته از احکام جریان های نقدی برای شرکت i در سال t؛ TTE_it، برابر با کل هزینه مالیاتی برای شرکت i در سال t؛ CFOP_it، برابر با جریان های نقدی از فعالیت های در حال اجرا برای شرکت i در سال t؛ ITP_it، برابر با مالیات بر درآمد پرداخت شده از احکام جریان های نقدی برای شرکت i در سال t است. همه متغیرها تا سال t-1، کل دارایی ها را مقیاس گذاری می کنند. هنگامی که تعهدات اختیاری (η) مشتق می شوند، مشاهدات شرکت-سال با دسته دهکی ROA در هر صنعت منطبق می شوند. تعهدات اختیاری منطبق با عملکرد، اختلاف بین η_it و مقدار میانگین η برای دهک ROA مربوطه در آن صنعت (بدون مشاهدات) هستند. مقدار مطلق کل تعهدات که در بالا تعریف شدند، همچنین به عنوان یک مقدار از کیفیت گزارشگری مورد استفاده قرار می گیرند. ایلیف (2010) و دویل و همکارانش (a2007) به کل تعهدات با کنترل های داخلی، متصل می شوند.

اختلاف های دفتر-مالیات، نشان دهنده ازدیاد درآمد احکام مالی بر درآمد قابل مالیات فدرال یا برعکس است. نخست، پژوهش های کنونی، اختلاف های دفتر-مالیات را به آموزنده بودن احکام مالی، عدم قطعیت در بازار، ارزیابی های خطر بازرسی و تلاش بازرس، مرتبط می کند (مثلاً کومپریکس، گراهام و مور، 2011؛ هانلون، 2005؛ هانلون، کریشنان و میلز، 2012؛ وبر، 2009). دوم، شواهدی وجود دارد که بر اساس آنها نقص های گزارشگری مرتبط با تعهدات مالیاتی، پیش از عبور SOX نسبت به پس از آن، رایج تر بوده است. برای مثال، ژه و مک وی (2005) تعداد و نوع نقص های کنترل داخلی (ICDها) از یک نمونه از شرکت های آشکارکننده ضعف ها کمی پس از تاریخ موثر SOX را مستند می کنند. در رایج ترین دسته از ICDها حساب های تعهدات مختص حساب، مانند حساب های قابل دریافت، حساب های قابل پرداخت و سیاهه قرار می گیرند. تعهدات مالیاتی، یک فعالیت سطح بالا و پیچیده است و بر حسب ماهیت خود، احتمال بالاتری برای اظهار غلط دارد. کل اختلاف های دفتر-مالیات، به دنبال کارهای هانلون (2005)، مانزون و پلسکو (2002) و فرانک و همکارانش (2009) به عنوان اختلاف بین درآمد احکام مالی پیش مالیاتی و درآمد قابل مالیات تخمینی برای شرکت i در سال t، محاسبه شده اند که تا سال t-1 کل دارایی ها را مقیاس گذاری می کنند. درآمد قابل مالیات تخمینی، برابر با مجموع هزینه مالیات بر درآمد خارجی و فدرال کنونی سال t است که بر اساس بالاترین نرخ مالیات بر درآمد شرکت حقوقی در سال t تقسیم می شود.

 

مدل های رگرسیون

معادله رگرسیون عمومی زیر، برای روابط بین مقادیر کیفیت دریافتی ها و رشد بالا تست می شود:

(3)

RQ_it = β₁HiGrowth_i,t + β₂SOX + β₃HiGrowth_i,t*SOX + Σβ_4-13(ControlVariables_i,t) + e_i,t

RQ_it، برابر با کیفیت گزارشگری شرکت i در زمان t است که به عنوان مقدار مطلق تعهدات اختیاری منطبق با عملکرد (AbsPMDA)، کل تعهدات (AbsTA) یا کل اختلاف های دفتر-مالیات (AbsBTD) تعریف می شود. HiGrowth، برابر با یک متغیر معرف است که به صورت 1 کدگذاری می شود اگر تغییر درصد در فروش از سال t-1 تا سال t (HiSales) یا نسبت بازار تا دفتر سال t (HiMTB) در بالاترین چندک صنعت کاربردی و سال باشد، در غیر این صورت، برابر صفر کدگذاری می شود. معادله (3) برای هر مقدار کیفیت گزارشگری و برای هر تعریف از رشد بالا، تخمین زده می شود. SOX، یک متغیر معرف است که به صورت 1 کدگذاری می شود اگر آن سال، بیشتر از سال 2001 باشد و در غیر این صورت، برابر صفر کدگذاری می شود. ضرایب مثبت برای HiSales و HiMTB نشان خواهند داد که شرکت های با رشد بالا به طور میانگین، کیفیت گزارشگری پایین تری پیش از SOX داشته اند که مطابق با H1 است. ضرایب منفی برای HiGrowth_i,t*SOX، تغییرات مطلوب تری در کیفیت گزارشگری برای شرکت های با رشد بالا نسبت به شرکت های با رشد پایین تر پس از SOX نشان خواهند داد (H2). هیچ گونه پیشبینی در مورد نشانه ضریب برای SOX وجود ندارد که تغییر در کیفیت گزارشگری از دوره زمانی پیش تا پس از SOX را برای شرکت های با رشد پایین تر نشان دهد. با این حال، پیشبینی شده است که مجموع ضرایب برای HiGrowth و HiGrowth_i,t*SOX، مثبت هستند، بنابراین، نشان می دهد که کیفیت گزارشگری برای شرکت های با رشد بالا پایین تر از شرکت های با رشد پایین تر در دوره زمانی پس از SOX باقی می ماند.

رگرسیون ها شامل چند متغیر کنترل نشان داده شده در پژوهش های پیشین هستند که با کیفیت گزارشگری سروکار دارند (مثلاً مور، 2012؛ فرانک و همکاران، 2009؛ پراویت و همکاران، 2009؛ آشبوگ-اسکیف و همکاران، 2008؛ کوه، 2007؛ چونگ، فیرت و کیم، 2005؛ دچو و دیچف، 2002؛ فرانکل، جانسون و نلسون، 2002؛ دی آنجلو، دی آنجلو و اسکینر، 1994؛ پرس و وینتروپ، 1990). Invent، برابر با سیاهه تقسیم شده بر کل دارایی های سال پیش است. CapIntens و Intang، کنترل دارایی، کارخانه و تجهیزات و دارایی های ناملموس را به ترتیب بر عهده دارند که همچنین بر کل دارایی های سال پیش تقسیم می شوند. Debt، برابر با مجموع بدهی کوتاه مدت و بلندمدت تقسیم بر کل دارایی های سال پیش است و Size، کنترلی برای اندازه شرکت است که برابر با لوگاریتم طبیعی کل دارایی ها می باشد. PTROA، که برابر با درآمد پیش مالیاتی تقسیم بر کل دارایی های سال پیش است و PTCashFlo، که برابر با جریان های نقدی در حال کار تقسیم بر کل دارایی های سال پیش است، کنترل سطوح دیفرانسیلی سودآوری در بین شرکت ها را بر عهده دارند. ForOps، که برابر با درآمد خارجی پیش مالیاتی تقسیم بر کل دارایی های سال پیش است کنترل پیچیدگی عملیات های غیر مرتبط با رشد بر عهده دارد. NolCF، برابر با مقادیر افت عملکرد تقسیم بر کل دارایی های سال پیش در سال t-1 است. درنهایت، InstOwn، که برابر با میانگین درصد سهام شرکت i تحت تملک سهامداران اصلی در طول سال t است، کنترل مالکیت اصلی را بر عهده دارد.

رگرسیون عمومی زیر که برای کل نمونه، سپس به طور جداگانه برای شرکت های با رشد بالا و شرکت های با رشد پایین تخمین زده می شود، روابط بین بازده های حسابداری و بازده های بازار را در زمینه رشد و دوره های زمانی پیش و پس از SOX ارزیابی می کند:

(4)

CRET_it = β₀ + β₁ROA_i,t + β₂ROA_it*SOX + β₃SOX + Σβ_4-8(ControlVariables_i,t) + e_i,t

CRET، برابر با بازده سهام خرید و نگهداری ناخالص تجمعی برای شرکت i در طول سال t است. ROA، برابر با درآمد خالص پس از مالیات برای شرکت i در سال t، و OSShares، برابر با لوگاریتم طبیعی تعداد سهام مشترک برجسته برای شرکت i در انتهای سال t است. SOX، HiGrowth و سایر متغیرهای کنترل، همان طور که قبلاً تعریف شد، به جز برای دریافتی ها از عملیات های خارجی که به یک متغیر معرف (ForOpD) تبدیل می شود، به صورت 1 کدگذاری می گردد که در آن، درآمد خارجی، غیر صفر بوده و در غیر این صورت، به صورت صفر کدگذاری می گردد. تبدیل عملیات های خارجی در یک متغیر معرف، همه اجزای دریافتی ها را که توسط ROA برای کل "پاسخ دریافتی ها" نشان داده می شود، تضمین می نماید. به طور مشابه، متغیر PTCashFlo، به عنوان یک متغیر در نظر گرفته نمی شود زیرا جریان های نقدی، جزئی از دریافتی ها هستند.

سفارش ترجمه تخصصی حسابداری

تمرکز، با توجه به معادله (4)، روی ضریب برای ROA*SOX است. یک ضریب مثبت تر برای این برهمکنش برای شرکت های با رشد بالا نسبت به شرکت های با رشد پایین تر، مطابق با فرضیه دوم خواهد بود که نشان خواهد داد که پیوند بین بازده های حسابداری و بازده های بازار (مثلاً پاسخ دریافتی ها) برای شرکت های با رشد بالا بیش از سایر شرکت ها در دوره زمانی پس از SOX تقویت شده است.

 

آمار توصیفی

آمار توصیفی در جدول 4 آورده شده است. پنل الف از جدول 4 توزیع متغیرهای رگرسیون را نشان می دهد. همه متغیرهای پیوسته، در صدک های اول تا 99 قرار می گیرند. بر اساس تعریف، حدود 20 درصد نمونه، از شرکت های با رشد بالا (HiSales و HiMTB) تشکل شده است. متغیرهای وابسته AbsPMDA، AbsTA، AbsBTD و CRET همگی، میانگین های (مثبت) بزرگ تر از میانه های خود دارند که نشان دهنده حضور مقادیر مثبت بزرگ است. آماره های قابل ذکر در بین متغیرهای کنترل شامل ROA و PTROA هستند، به طوری که هر دو، نشان می دهند که اکثریت شرکت های موجود در نمونه، سودآور هستند، به طوری که کم تر از 25 درصد نشان دهنده مقادیر منفی می باشند. به طور مشابه، بیشتر این شرکت های نمونه، جریان های نقدی در حال کار پیش مالیاتی مثبت دارند به طوری که کم تر از 25 درصد آنها نشان دهنده مقادیر منفی برای PTCashFlo هستند. بسیاری از شرکت های نمونه، مقادیر افت عملکردی خالص (NolCF) دارند، هرچند اکثریت آنها این مقادیر را ندارند که مطابق با آماره ها برای ROA و PTROA می باشند. درنهایت، موسسات، به طور میانگین، صاحب تقریباً نیمی از همه سهام شرکت های نمونه (7/50 درصد) هستند.

 

جدول 4

آمار توصیفی و همبستگی ها

پنل الف: آمار توصیفی

AbsPMDA، مقدار مطلق تعهدات اختیاری مدل اصلاح شده جونز برای شرکت i در سال t است؛ AbsTA، مقدار مطلق کل تعهدات برای شرکت i در سال t است که توسط کل دارایی های سال پیش، مقیاس گذاری شده است؛ و AbsBT، مقدار مطلق اختلاف های دفتر-مالیات برای شرکت i در سال t است که توسط کل دارایی های سال پیش، مقیاس گذاری شده است. HiSales، یک متغیر معرف است که به صورت 1 کدگذاری می شود، اگر رشد درصدی در فروش برای شرکت i از سال t-1 تا سال t در بالاترین چندک برای آن صنعت کاربردی و آن سال باشد، در غیر این صورت، به صورت 0 کدگذاری می شود؛ HiMTB، یک متغیر معرف است که به صورت 1 کدگذاری می شود، اگر نسبت ارزش بازار سهام (تعداد سهام برجسته کننده * قیمت سهام) برای ارزش دفتری سهام برای شرکت i در سال t در بالاترین چندک برای آن صنعت کاربردی و آن سال باشد، در غیر این صورت به صورت 0، کدگذاری می شود؛ SOX، یک متغیر معرف است که برای سال های بعد از سال 2001، به صورت 1 و در غیر این صورت به صورت 0 کدگذاری می شود. مشابهاً HiSales + (HiSales*SOX) و HiMTB + (HiMTB*SOX) به ترتیب، نشان دهنده ضرایب دوره پس از SOX در HiSales هستند. ΔSales_it، برابر با تغییر در فروش برای شرکت i از سال t-1 تا سال t؛ ΔAR_it، برابر با تغییر در حساب های قابل دریافت برای شرکت i از سال t-1 تا سال t؛ PPE_it، برابر با دارایی ناخالص، کارخانه و تجهیزات برای شرکت i در سال t؛ و η_it، برابر با تعهدات اختیاری برای شرکت i در سال t (پیش از تطبیق عملکرد) است. TotalAccruals_it، نشان دهنده کل تعهدات پیش مالیاتی برای شرکت i در سال t است. EBEI_it، برابر با دریافتی ها پیش از موارد فوق العاده و عملیات های ناپیوسته از احکام جریان های نقدی برای شرکت i در سال t؛ TTE_it، برابر با کل هزینه مالیاتی برای شرکت i در سال t؛ CFOP_it، برابر با جریان های نقدی از فعالیت های در حال اجرا برای شرکت i در سال t؛ ITP_it، برابر با مالیات بر درآمد پرداخت شده از احکام جریان های نقدی برای شرکت i در سال t است. همه متغیرها تا سال t-1، کل دارایی ها را مقیاس گذاری می کنند. هنگامی که تعهدات اختیاری (η) مشتق می شوند، مشاهدات شرکت-سال با دسته دهکی ROA در هر صنعت منطبق می شوند. تعهدات اختیاری منطبق با عملکرد، اختلاف بین η_it و مقدار میانگین η برای دهک ROA مربوطه در آن صنعت (بدون مشاهدات) هستند. مقدار مطلق کل تعهدات که در بالا تعریف شدند، همچنین به عنوان یک مقدار از کیفیت گزارشگری مورد استفاده قرار می گیرند. RQ_it، برابر با کیفیت گزارشگری شرکت i در زمان t است که به عنوان مقدار مطلق تعهدات اختیاری منطبق با عملکرد (AbsPMDA)، کل تعهدات (AbsTA) یا کل اختلاف های دفتر-مالیات (AbsBTD) تعریف می شود. HiGrowth، برابر با یک متغیر معرف است که به صورت 1 کدگذاری می شود اگر تغییر درصد در فروش از سال t-1 تا سال t (HiSales) یا نسبت بازار تا دفتر سال t (HiMTB) در بالاترین چندک صنعت کاربردی و سال باشد، در غیر این صورت، برابر صفر کدگذاری می شود. Invent، برابر با سیاهه تقسیم شده بر کل دارایی های سال پیش است. CapIntens و Intang، کنترل دارایی، کارخانه و تجهیزات و دارایی های ناملموس را به ترتیب بر عهده دارند که همچنین بر کل دارایی های سال پیش تقسیم می شوند. Debt، برابر با مجموع بدهی کوتاه مدت و بلندمدت تقسیم بر کل دارایی های سال پیش است و Size، کنترلی برای اندازه شرکت است که برابر با لوگاریتم طبیعی کل دارایی ها می باشد. PTROA، که برابر با درآمد پیش مالیاتی تقسیم بر کل دارایی های سال پیش است و PTCashFlo، که برابر با جریان های نقدی در حال کار تقسیم بر کل دارایی های سال پیش است، کنترل سطوح دیفرانسیلی سودآوری در بین شرکت ها را بر عهده دارند. ForOps، که برابر با درآمد خارجی پیش مالیاتی تقسیم بر کل دارایی های سال پیش است کنترل پیچیدگی عملیات های غیر مرتبط با رشد بر عهده دارد. NolCF، برابر با مقادیر افت عملکرد تقسیم بر کل دارایی های سال پیش در سال t-1 است. درنهایت، InstOwn، که برابر با میانگین درصد سهام شرکت i تحت تملک سهامداران اصلی در طول سال t است، کنترل مالکیت اصلی را بر عهده دارد. CRET، برابر با بازده سهام خرید و نگهداری ناخالص تجمعی برای شرکت i در طول سال t است. ROA، برابر با درآمد خالص پس از مالیات برای شرکت i در سال t، و OSShares، برابر با لوگاریتم طبیعی تعداد سهام مشترک برجسته برای شرکت i در انتهای سال t است. SOX، HiGrowth و سایر متغیرهای کنترل، همان طور که قبلاً تعریف شد، به جز برای دریافتی ها از عملیات های خارجی که به یک متغیر معرف (ForOpD) تبدیل می شود، به صورت 1 کدگذاری می گردد که در آن، درآمد خارجی، غیر صفر بوده و در غیر این صورت، به صورت صفر کدگذاری می گردد.

 

پنل ب از جدول 4، نشان دهنده همبستگی های متغیرهای رگرسیون است. ضرایب همبستگی پیرسون، در قطر بالاتر و صرایب همبستگی اسپیرمن در قطر پایین تر نشان داده می شوند. موضوع اولیه در مورد همبستگی ها، پتانسیل برای هم ارزی در بین متغیرهای توصیفی است. بالاترین همبستگی بین هر دو متغیر نشان داده شده در مدل رگرسیون مشابه، بین PTROA و PTCashFlo است به طوری که ضرایب پیرسون و اسپیرمن به ترتیب، برابر 82/0 و 77/0 هستند. هیچ همبستگی دیگری بین متغیرهای توصیفی مشاهده شده در این مدل مشابه، از 47/0 تجاوز نمی کند، که نشان می دهد که به نظر نمی رسد هم ارزی چندگانه، موضوع مورد نظر باشد. با این وجود، یک ازمون حساسیت، که بعداً بحث خواهد شد، که در آن، متغیر PTCashFlo از رگرسیون حذف شده است، نشان می دهد که همبستگی بالا بین PTCashFlow و PTROA روی نتایج رگرسیون تاثیر نمی گذارد.

جدول 5 نتایج رگرسیون های متصل به مقادیر کیفیت گزارشگری مالی با رشد بالا پیش و پس از SOX نشان می دهد (معادله (3)). دو مجموعه از نتایج، برای هر یک از مقادیر کیفیت گزارشگری ارائه شده اند؛ یک مجموعه برای هر یک از تعاریف رشد بالا. همه آماره های t، بر اساس خطاهای استاندارد هستند که بر اساس شرکت و سال، خوشه بندی می شوند (گو، اورمازابال و تیلور، 2010). همه رگرسیون ها، توان توصیفی چشمگیری دارند (p < 0.01) و مقادیر R² تطبیقی در محدوده ای حدود 4 درصد (AbsPMDA) تا 59 درصد (AbsBTD) قرار دارند. نتایج برای متغیرهای کنترل، عموماً مطابق با شش رگرسیون و به موازات مطالعات قبلی هستند.

 

جدول 5

نتایج رگرسیون کیفیت دریافتی ها: تعهدات اختیاری، کل تعهدات و اختلاف های دفتر-مالیات

نمونه شامل 4371 شرکت و 18368 مشاهده شرکت-سال با گذشت دوره زمانی 2006-1996 (به جز سال 2001) است. همه آماره های t، بر اساس خطاهای استاندارد هستند که بر اساس شرکت و سال، خوشه بندی می شوند (گو، اورمازابال و تیلور، 2010). همه رگرسیون ها، توان توصیفی چشمگیری دارند (p < 0.01) و مقادیر R² تطبیقی در محدوده ای حدود 4 درصد (AbsPMDA) تا 59 درصد (AbsBTD) قرار دارند. نتایج برای متغیرهای کنترل، عموماً مطابق با شش رگرسیون و به موازات مطالعات قبلی هستند. Invent، برابر با سیاهه تقسیم شده بر کل دارایی های سال پیش است. CapIntens و Intang، کنترل دارایی، کارخانه و تجهیزات و دارایی های ناملموس را به ترتیب بر عهده دارند که همچنین بر کل دارایی های سال پیش تقسیم می شوند. Debt، برابر با مجموع بدهی کوتاه مدت و بلندمدت تقسیم بر کل دارایی های سال پیش است و Size، کنترلی برای اندازه شرکت است که برابر با لوگاریتم طبیعی کل دارایی ها می باشد. PTROA، که برابر با درآمد پیش مالیاتی تقسیم بر کل دارایی های سال پیش است و PTCashFlo، که برابر با جریان های نقدی در حال کار تقسیم بر کل دارایی های سال پیش است، کنترل سطوح دیفرانسیلی سودآوری در بین شرکت ها را بر عهده دارند. ForOps، که برابر با درآمد خارجی پیش مالیاتی تقسیم بر کل دارایی های سال پیش است کنترل پیچیدگی عملیات های غیر مرتبط با رشد بر عهده دارد. NolCF، برابر با مقادیر افت عملکرد تقسیم بر کل دارایی های سال پیش در سال t-1 است. درنهایت، InstOwn، که برابر با میانگین درصد سهام شرکت i تحت تملک سهامداران اصلی در طول سال t است، کنترل مالکیت اصلی را بر عهده دارد. CRET، برابر با بازده سهام خرید و نگهداری ناخالص تجمعی برای شرکت i در طول سال t است. ROA، برابر با درآمد خالص پس از مالیات برای شرکت i در سال t، و OSShares، برابر با لوگاریتم طبیعی تعداد سهام مشترک برجسته برای شرکت i در انتهای سال t است. SOX، HiGrowth و سایر متغیرهای کنترل، همان طور که قبلاً تعریف شد، به جز برای دریافتی ها از عملیات های خارجی که به یک متغیر معرف (ForOpD) تبدیل می شود، به صورت 1 کدگذاری می گردد که در آن، درآمد خارجی، غیر صفر بوده و در غیر این صورت، به صورت صفر کدگذاری می گردد.

 

در بین هر سه مقدار کیفیت گزارشگری، HiSales و HiMTB، مثبت معنادار هستند (p < 0.01) که نشان دهنده کیفیت گزارشگری پایین تر برای شرکت های با رشد بالا در دوره زمانی پیش از SOX است. این نتایج، پشتیبانی کمی از H1 ارائه می کنند. کیفیت گزارشگری برای شرکت های با رشد بالا در برابر سایر شرکت ها در دوره زمانی پس از SOX، توسط مجموع ضرایب برای مقادیر رشد بالا (مثلاً HiSales و HiMTB در صورت کاربرد) و برهمکنش های آنها با SOX نشان داده می شود. مجموع ضرایب برای HiSales و HiSales*SOX در همه مدل ها مثبت و معنادار است (p < 0.01) و برای مجموع ضرایب برای HiMTB و HiMTB*SOX در مدل های AbsTA و AbsBTD صادق است. HiMTB به علاوه HiMTB*SOX در مدل های AbsPMDA به طور معناداری ماختلاف با صفر نیست. درکل، این نتایج، از H1 حمایت می کنند و کیفیت گزارشگری مالی پایین تری برای شرکت های با رشد بالا پیش و پس از SOX نشان می دهند.

برهمکنش های بین متغیرهای رشد بالا و متغیر SOX، شواهدی مرتبط با H2 فراهم می کنند. نتایج، برای متغیر SOX به خودی خود، پیچیده هستند که در مدل های AbsPMDA، مثبت معنادار ولی در مدل های AbsTA و AbsBTD، منفی معنادار هستند. با این حال، در بین هر سه مقدار کیفیت گزارشگری، HiSales*SOX و HiMTB*SOX، حداقل در سطح 05/0، منفی معنادار هستند. این نتایج، مطابق با H2 بوده که نشان می دهد هرچند شفاف نیست که آیا کیفیت گزارشگری مالی در دوره پس از SOX، درکل، بهبود یافته است یا خیر، ولی شرکت های با رشد بالا، به طور معناداری تغییرات منفی تر یا کم تر مثبتی را در مقادیر کیفیت گزارشگری (مثلاً بهبود قوی تر) نسبت به سایر شرکت ها تجربه کرده اند.

 

نتایج رگرسیون: رابطه بین بازده های حسابداری و بازده های بازار و رشد بالا

جدول 6، نتایج رگرسیون های مرتبط با بازده های حسابداری و بازده های بازار (مثلاً پاسخ دریافتی ها) نشان می دهد. همه رگرسیون ها، توان توصیفی معناداری دارند (p < 0.01) و مقادیر R2 تطبیقی در محدوده 2 درصد تا حدود 7 درصد هستند. ستون اول، نشان دهنده نتایجی است که در آن، همه شرکت ها در رگرسیون وارد می شوند. مطابق انتظار، ضریب متغیر دریافتی ها (ROA) مثبت و معنادار است (p < 0.01) و مطابق با بازده های حسابداری بالاتر مرتبط با بازده های سهام بالاتر هستند. ضریب برای متغیر SOX، همچنین مثبت و شدیداً معنادار است که نشان می دهد که بازده های سهام، در دوره زمانی پس از SOX، بالاتر هستند. با این حال، به نظر می رسد رابطه بین ROA و بازده های سهام، فقط تا حدودی پس از SOX، بهتر شده باشد، اگر بر مبنای ضریب معنادار حاشیه ای برای ROA*SOX باشد (p < 0.10).

ستون های دوم و سوم، نتایج رگرسیون جداگانه را به ترتیب برای زیرنمونه های با رشد پایین تر و زیرنمونه های با رشد بالا نشان می دهند که در آنها رشد بالا با استفاده از HiSales تعریف می شود. ستون های چهارم و پنجم نیز مشابه عمل می کنند ولی با استفاده از تعریف HiMTB برای تعیین شرکت های با رشد بالا. در بین این دو مقدار از رشد بالا، ضرایب برای ROA عموماً مثبت و معنادار هستند. در مدل هایی که رشد بالا را بر مبنای تغییر درصد فروش (HiSales) تعریف می کنند، ROA، برای زیرنمونه های با رشد پایین تر و زیرنمونه های با رشد بالاتر، معنادار و مثبت است (p < 0.01). در مدل هایی که در آنها رشد بالا بر مبنای ارزش بازار تا دفتر (ادامه پاراگراف در دسترس نیست...)