ترجمه تخصصی مالکیت نهادی؛ ریسک سقوط قیمت سهام و نقدینگی

3-4: اهمیت اقتصادی تاثیر ریسک سقوط قیمت سهام

نتایجی که تا به امروز به دست آمده‏اند؛ نشان می‏دهند که یک رابطه مهمی بین مالکیت نهادی؛ ریسک سقوط قیمت سهام و بازده سهام وجود دارد. حال این سئوال پیش می‏آید که آیا این تاثیرات از نظر اقتصادی حائز اهمیت هستند؟

برای بررسی سئوال فوق و پاسخ به آن؛ ما از روش کومار و لی (2006) برای محاسبه ریسک سقوط قیمت سهام باقیمانده استفاده کردیم که نشان دهنده تاثیرات روزافزون ریسک سقوط قیمت سهام است. برای محاسبه ریسک سقوط قیمت سهام باقیمانده؛ در مرحله اول از مدل رگرسیون زیر استفاده کردیم:

در اینجا NCSKEW_i,y به معنی ریسک سقوط سهام سالیانه i؛ Rmrf_y، Smb_y و Hml_y به معنی مدل‏های سه عاملی فاما/ فرنچ[1] بازارهای سهام چین؛ Mom_y به معنی عامل مومِنتوم[2] (نرخ شتاب قیمت یک ورق بهادار) سالیانه بازارهای سهام چینی و درنهایت _i,y ε به مدت زمان باقیمانده گفته می‏شود. درنتیجه؛ _i,y ε باقیمانده ریسک سقوط قیمت سهام باقیمانده سالیانه است که تحت تاثیر چهار عامل ریسک قرار نمی‏گیرد. بنابراین؛ تغییر واحد در ریسک سقوط قیمت سهام باقیمانده مطابق با ریسک سقوط قیمت سهامی است که تحت تاثیر چهار عامل ریسک بازارهای سهام چینی قرار نگرفته است.

ثبت سفارش ترجمه تخصصی

 

در مرحله بعدی؛ ما سهام را با توجه به ریسک سقوط قیمت سهام باقیمانده و مالکیت نهادی به بیست پرتفوی سهام[3] تقسیم کردیم؛ سپس میانگین مقادیر متغیرهای مربوطه موجود در بیست پرتفوی سهام اندازه‏گیری گردید. برای نشان دادن رابطه میان ریسک سقوط قیمت سهام باقیمانده؛ مالکیت نهادی و بازده سهام، ما از معادله‏های (5)-(3) استفاده کردیم. نتایج به دست آمده نشان می‏دهند که هرچه میزان ریسک سقوط قیمت سهام بیشتر باشد؛ بازده ماهانه مبتنی بر معیار کمتر خواهد شد. تاثیرات ریسک سقوط قیمت برای سهام‏هایی که دارای مالکیت نهادی بیشتری هستند؛ مهم هستند و همچنین تاثیرات درصد مالکیت سرمایه‏گذارهای نهادی (IO) نقش مهمی را در بازده سهامی ایفا می‏کند که دارای ریسک سقوط قیمت بیشتری نیز می‏باشند. بنابراین؛ نتایج ما ثابت و بدون تغییر باقی می‏مانند.

5: مالکیت نهادی؛ ریسک سقوط قیمت سهام و نقدینگی

1-5: نتایج پرتفوی مبتنی بر نقدینگی

در این مقاله ما بیشتر روابط میان مالکیت نهادی؛ نقدینگی و ریسک سقوط قیمت سهام را مورد بررسی قرار می‏دهیم. تحقیقات انجام شده در سال‏های اخیر نشان می‏دهند که نقدینگی رابطه مثبتی با مالکیت نهادی دارد (رابین؛ 2007؛ کوچ و همکاران؛ 2016). بروگارد و همکاران (2017) در تحقیقات خود رابطه منفی را بین نقدینگی سهام و ریسک ورشکستگی شرکت نشان داد و به این نتیجه رسید که افزایش نقدینگی موجب کاهش ریسک عدم پرداخت بدهی می‏شود. با افزایش نقدینگی؛ شرکت‏های سرمایه‏گذاری به آسانی می‏توانند سهام را به فروش برسانند و سود بیشتری از انتشار اطلاعات خصوصی خود به دست می‏آورند؛ بنابراین سرمایه‏گذارها برای دستیابی به اطلاعات بیشتر و تجارت بر روی آن (هولدن و سابرامانیام؛ 1992؛ هولم‏استروم و تیرول؛ 1993؛ سابرامانیام و تیتمان؛ 2001؛ بروگارد و همکاران)؛ دستیابی به بازده بیشتر و اجتناب از زیان کمتر تشویق می‏شوند. در اینجا سعی می‏کنیم اثر تعدیل‏کننده نقدینگی سهام را بر روی روابط میان مالکیت نهادی؛ ریسک سقوط قیمت سهام و بازده سهام نشان دهیم.

در تحقیقاتی که تاکنون انجام شده موضوع عدم نقدینگی مورد بررسی قرار گرفته است (بِرنان و سابرامانیام؛ 1996؛ کوردیا؛ رول و سابرامانیام؛ 2000؛ کوردیا؛ رول؛ سابرامانیام؛ 2001؛ آمی‏هود؛ 2002). در این مقاله؛ معیار عدم نقدینگی استفاده شده در تحقیقات آمی‏هود (2002) به عنوان نسبت روزانه بازده سهام خالص به حجم دلار آن- میانگین آن برحسب برخی از دوره‏ها به دست می‏آید- در نظر گرفته می‏شود. همچنین برای محاسبه عدم نقدینگی هرکدام از سهام i در ماه t از میانگین ماهانه عدم نقدینگی آمی‏هود (2002) استفاده کردیم:

به‏طوری که D_i به تعداد روزهایی اطلاق می‏گردد که در آن داده‏ها برای سهام i در ماه t در دسترس هستند؛ همچنین R_i,d,t به بازده سهام i در روز d و ماه t و VOLD_i,t,n به حجم دلار سهام i در روز d و ماه t گفته می‏شوند.

در ابتدا؛ نحوه تعدیل رابطه بین ریسک سقوط قیمت سهام؛ مالکیت نهادی و بازده سهام توسط عدم نقدینگی سهام مورد بررسی قرار می‏گیرد؛ این فرایند معمولا از طریق دسته‏بندی سهام به گروه‏های عدم نقدینگی سهام؛ ریسک سقوط قیمت سهام و مالکیت نهادی انجام می‏شود. هر ماه پرتفوی‏ها از طریق دسته‏بندی ریسک سقوط قیمت سهام به چهار گروه؛ دسته‏بندی مجزا مالکیت نهادی به پنج گروه و دسته‏بندی مجزا عدم نقدینگی سهام به چهار گروه شکل می‏گیرند. در مرحله بعدی ما توانستیم صد پرتفوی را به دست بیاوریم که از طریق اشتراک مجموعه 4×5×4 تعریف می‏شوند. همچنین در زمان محاسبه بازده‏های پرتفوی؛ درصد سرمایه‏گذاری مساوی برای هر سهم به دست آمد. جدول 5 بازده‏های مبتنی بر معیار را بر طبق مدل سه عاملی فاما/ فرنچ (تحقیقات فاما/ فرنچ؛1993-1992) نشان می‏دهد.

برای هرکدام از گروه‏ها ما می‏توانیم نتایج مشابهی را به دست بیاوریم که نشان می‏دهد تاثیرات ریسک سقوط قیمت برای سهام دارای مالکیت نهادی بیشتر قوی‏تر است و بر طبقه گفته استین (2009) افزایش تعداد سرمایه‏گذارهای پیشرفته موجب تشدید عدم کارایی بازار می‏شود. اثرات درصد مالکیت سرمایه‏گذارهای نهادی (IO) ممکن است تحت تاثیر نقدینگی سهام قرار بگیرد و معمولا تفاوت‏هایی که بین بیشترین و کمترین پرتفوی‏های مالکیت نهادی وجود دارد؛ مثبت نبوده و از اهمیت بالایی نیر برخوردار نیستند. تاثیر درصد مالکیت سرمایه‏گذارهای نهادی در میان سهام دارای کمترین ریسک سقوط قیمت مثبت است درحالی‏که این تاثیر ممکن است در میان سهام دارای بالاترین ریسک سقوط قیمت منفی باشد. بنابراین؛ برای پرتفوی‏های سهام مبتنی بر گروه عدم نقدینگی می‏توان به این نتیجه رسید که شرکت‏های سرمایه‏گذار پیشرفته سود بیشتری را از سهام دارای ریسک سقوط قیمت پایین به دست می‏آورند و در معامله سهام دارای ریسک سقوط قیمت بالا دچار زیان بیشتری خواهند شد.

برای سهامی که دارای بالاترین ریسک سقوط قیمت و مالکیت نهادی هستند؛ بازده‏های مبتنی بر معیار همراه با نقدینگی سهام افزایش می‏یابند. به ویژه بازده‏های -0.0186، -0.0267 ، -0.0551 و -0.1286 که از سهام با بالاترین نقدینگی و کمترین نقدینگی به دست آمده‏اند؛ به این مطلب اشاره می‏کنند شرکت‏های سرمایه‏گذار زمانی دچار زیان بیشتری می‏شوند که به مدت طولانی بر روی سهام با بالاترین ریسک نقدینگی؛ مالکیت نهادی و کمترین نقدینگی تمرکز نمایند. برای سهام با پایین‏ترین ریسک سقوط قیمت و بالاترین مالکیت نهادی؛ بازده مبتنی بر معیار همراه با نقدینگی سهام کاهش می‏یابد. درنتیجه؛ بازده‏های مبتنی بر معیار 0.0277، 0.0338، 0.0318 و 0.0371 به دست آمده از سهام دارای بالاترین و کمترین نقدینگی به شرکت‏های سرمایه‏گذاری اشاره می‏کند که سود بیشتر را در زمان تمرکز طولانی بر روی سهام دارای کمترین ریسک سقوط قیمت؛ بالاترین مالکیت نهادی و کمترین نقدینگی به دست می‏آورند. علاوه برآن؛ تاثیرات ریسک سقوط قیمت در میان سهام دارای نقدینگی کمتر قوی‏تر است. تاثیرات ریسک سقوط قیمت ناشی از سهام دارای نقدینگی بالا و اندک عبارتند از: -0.0465 (با تی- آماره[4] -5.21)؛ -0.0604 (با تی- آماره -7.94)؛ -0.0868 (با تی- آماره -9.12) و -0.1657 (با تی- آماره -11.98). همچنین ما می‏توانیم نتایج مشابهی را از سایر پرتفوی‏های سهام متعلق به گروه درصد مالکیت سرمایه‏گذار نهادی/ ریسک سقوط قیمت سهام (IO/NCSKEW) به دست بیاوریم.

جدول 5: رابطه میان مالکیت نهادی؛ ریسک سقوط قیمت و نقدینگی در مدل سه عاملی فاما/ فرنچ.

نکته: در این جدول بازده‏های مبتنی بر معیار پرتفوی‏های به دست آمده از دسته‏بندی مجزا گروه‏های عدم نقدینگی؛ مالکیت نهادی و ریسک سقوط قیمت سهام در مدل سه عاملی فاما/ فرنچ (1993-1992) نشان داده می‏شود. در ماه t؛ تمامی سهام مشترک A موجود در بازارهای چینی بر اساس انجام رتبه‏بندی اولیه میان عدم نقدینگی سهام؛ مالکیت نهادی و ریسک سقوط قیمت سهام طیقه‏بندی می‏شوند. تی- آماره ضرایب محاسبه شده در داخل پرانتز نشان داده می‏شوند. نمونه‏های مربوط به دوره‏ ژانویه 2005 تا دسامبر 2015 کل 132 ماه را پوشش می‏دهد و نمونه حاوی 937 سهام مشترک در بورس سهام شانگهای به ترتیب درجه اهمیت 1%؛ 5% و 10% را نشان می‏دهند.

بنابراین؛ تاثیرات ریسک سقوط قیمت سالیانه (NCSKEW) در میان سهام دارای نقدینگی کمتر قوی‏تر است.

هرچه میزان نقدینگی بیشتر باشد؛ شرکت‏های سرمایه‏گذار به راحتی می‏توانند سهام را بفروشند و درنتیجه از بروز زیان بیشتر ناشی از سهام دارای ریسک سقوط قیمت بیشتر جلوگیری خواهد شد. هرچه میزان نقدینگی کمتر باشد؛ شرکت‏های سرمایه‏گذار تلاش بیشتری برای حفظ سهام خود خواهند کرد و سود بیشتری را از سهام دارای ریسک سقوط قیمت کمتر به دست می‏آورند.

در مرحله بعدی؛ ما از مدل چهار عاملی برای اثبات قدرت نتایج خود در معادله (5) استفاده کردیم؛ همان‏طور که قبلا گفتیم مدل سه عاملی متعلق به فاما/ فرنچ (1993-1992) و مدل چهار عاملی متعلق به محققانی با نام ژِگادیش و تیتمان (1993) و کارهارت (1997) است. نتایج به دست آمده در جدول 6 نشان داده شده‏اند.

در جدول 6 تاثیر تعدیل‏کننده نقدینگی سهام بر روی روابط بین مالکیت نهادی؛ ریسک سقوط قیمت سهام و بازده سهام نشان داده می‏شود. تاثیرات ریسک سقوط قیمت سهام بر روی تمامی سه گروه پرتفوی‏های سهام طبقه‏بندی شده قوی است. نتایج مشابه به دست آمده رشد فزاینده تاثیر ریسک سقوط قیمت بر روی سهام دارای مالکیت نهادی بیشتر را نشان می‏دهند. برای سهام دارای بالاترین ریسک سقوط قیمت و مالکیت نهادی؛ بازده‏های مبتنی بر معیار با افزایش نقدینگی روند صعودی پیدا می‏کنند. بازده‏های مبتنی بر معیار -0.0183، -0.0256، -0.0556 و -0.1283 به دست آمده از سهام دارای بالاترین و کمترین نقدینگی به این مطلب اشاره می‏کنند شرکت‏های سرمایه‏گذار زمانی دچار زیان بیشتری می‏شوند که به مدت طولانی بر روی بالاترین ریسک سقوط قیمت سهام؛ بالاترین مالکیت نهادی و کمترین نقدینگی تمرکز نمایند و همچنین برای سهام با کمترین ریسک سقوط قیمت و بالاترین مالکیت نهادی؛ بازده‏های مبتنی بر معیار همراه با نقدینگی سهام کاهش می‏یابند. بازده‏های مبتنی بر معیار 0.0278، 0.0320، 0.0307 و 0.0370 به دست آمده از سهام دارای بالاترین و کمترین نقدینگی نشان می‏دهند شرکت‏های سرمایه‏گذار زمانی سود بیشتری به دست می‏آورند که به مدت طولانی بر روی سهام دارای کمترین ریسک سقوط قیمت؛ بالاترین مالکیت نهادی و کمترین نقدینگی تمرکز نمایند. علاوه برآن؛ تاثیرات ریسک سقوط قیمت سهام (NCSKEW) بر روی سهام دارای نقدینگی کمتر بسیار زیاد است. اثرات ریسک سقوط قیمت سهام به دست آمده از سهام دارای نقدینگی بالا و اندک عبارتند از: -0.0462 (با تی- آماره -5.10)؛ -0.0576 (با تی- آماره -7.64)؛ -0.0864 (با تی- آماره -8.94-) و -0.1653 (با تی- آماره -11.78). از سایر پرتفوی‏های سهام متعلق به طبقه IO-NCSKEW نتایج مشابه به دست آوردیم. بنابراین اثرات ریسک سقوط قیمت بر روی سهام دارای نقدینگی اندک قوی‏تر است. اثرات درصد مالکیت سرمایه‏گذار نهادی از طریق نقدینگی سهام تعدیل می‏شوند و از نظر وجود آلفاهای بین بالاترین و کمترین پرتفوی‏های مالکیت نهادی تفاوت‏های جزئی مشاهده می‏شود که از اهمیت بالایی برخوردار نیستند. اثرات درصد مالکیت سرمایه‏گذار نهادی در میان سهام دارای کمترین ریسک سقوط قیمت مثبت و در میان سهام دارای بالاترین ریسک سقوط قیمت منفی است. بنابراین؛ برای پرتفوی‏های سهام موجود در طبقه عدم نقدینگی می‏توان به این نتیجه رسید که شرکت‏های سرمایه‏گذار پیشرفته سود بیشتری را از سهام دارای ریسک سقوط قیمت کمتر به دست می‏آورند و درعوض هنگام استفاده از سهام دارای ریسک سقوط قیمت بیشتر دچار زیان بیشتری خواهند شد. روی هم‏رفته؛ نتایج ما مهم و کاربردی هستند.

2-5: فرایند نقدینگی و پرتفوی‏های سهام طبقه‏بندی شده بر حسب مالکیت نهادی و ریسک سقوط قیمت

نتایج اولیه ما نشان می‏دهند که نقدینگی سهام بر بازده مبتنی بر معیار پرتفوی‏های سهام مالکیت نهادی و ریسک سقوط قیمت تاثیر می‏گذارد. بر طبق این نتایج می‏توان نشان داد که چگونه نقدینگی سهام بر بازده پرتفوی‏های سهام مختلف موجود در گروه مالکیت نهادی و ریسک سقوط قیمت تاثیر می‏گذارد.

مقاله‏های موجود شرح می‏دهند که عدم نقدینگی بر بازده پیش‏بینی شده سهام اضافی تاثیر مثبت می‏گذارد و نشان می‏دهد بازده مورد انتظار سهام اضافی تا اندازه‏ای موجب افزایش عدم نقدینگی می‏شود (آمی‏هود؛ 2002). کوُچ و همکارانش (2016) در تحقیقات خود به این نتیجه رسیدند که سهام با درصد مالکیت صندوق سرمایه‏گذاری مشترک بالا دارای نقدینگی دو برابر بیشتر از سهامی هستند که دارای مالکیت کمتری می‏باشند. در این بخش ما از معادله‏های زیر برای بررسی نقش عدم نقدینگی در دسته‏بندی سهام به مالکیت نهادی و ریسک سقوط قیمت استفاده می‏کنیم:

در اینجا R_i,t به بازده سهام جاری i در ماه t گفته می‏شود؛ همچنین R_f,t نرخ بازده بدون ریسک در ماه t؛ Rmrf_t به بازده بازار بیش از نرخ بدون ریسک در ماه t در بازار سهام چینی؛ Smb_t به تفاوت بین بازده میانگین موزون مبتنی بر ارزش پرتفوی‏های سهام اندک و سهام عمده در ماه t بازار سهام چینی؛ Hml_t به تفاوت بین بازده میانگین موزون مبتنی بر ارزش پرتفوی سهام B/M بالا و سهام اندک در ماه t در بازار سهام چینی؛ Mom_t به تفاوت بین بازده میانگین موزون مبتنی بر ارزش پرتفوی سهام با بازده بالا در طول ماه‏های t-12 تا t-2 و سهام با بازده اندک در ماه‏های t-12 تا t-2 در بازارهای سهام چینی؛ Illiq_{i, t-1} به عدم نقدینگی برای هر یک از سهام i در ماه t-1 و ε_i,t به بازده باقیمانده در سهام i در بازار سهام چینی گفته می‏شوند.

ما در ابتدا آزمون‏های ریشه واحد پانل را انجام دادیم. نتایج اولیه به دست آمده نشان می‏دهند که تمامی متغیرها ثابت هستند. علاوه برآن؛ ما از آزمون‏های هاسمن برای انتخاب مدل اثر تصادفی در برابر مدل اثر ثابت استفاده کردیم. معادله‏های (10)- (8) برای بررسی مدل اثر ثابت در برابر مدل اثر تصادفی مناسب هستند. نتایج طبقه‏بندی شده حاصل از تجزیه و تحلیل رگرسیون پانل در جدول 7 نشان داده شده‏اند.

در جدول 7 می‏توان نقش و تاثیر عدم نقدینگی سهام را بر روی بازده سهام مشاهده کرد. ما به این نتیجه رسیدیم که بازده سهام همراه با عدم نقدینگی افزایش می‏یابد که با یافته‏های به دست آمده از تحقیقات آمی‏هود (2002) سازگار است. در دنیای سهام شیب عدم نقدینگی سهام ill_{i, t-1} با 0.0572 (تی- آماره: 11.69)؛ 0.0558 (تی- آماره: 15.20) و 0.0560 (تی- آماره: 15.25) از مدل تک عاملی با مدل پنج عاملی برابر هستند. با توجه به جدول 5 می‏توان مشاهده کرد که عدم نقدینگی بر سهام دارای مالکیت نهادی بیشتر تاثیر زیادی دارد و رابطه بازده/ عدم نقدینگی در موقعیت‏هایی که مالکیت نهادی بیشتر است؛ فوی‏تر می‏باشد؛ این نتیجه با یافته‏های کوچ و همکارانش (2016) سازگار است. علاوه برآن؛ ما کشف کردیم که عدم نقدینگی بر سهام دارای ریسک سقوط قیمت کمتر تاثیرات عمده‏ای بر جای می‏گذارد و نشان می‏دهد که رابطه بازده/ عدم نقدینگی در موقعیت‏های با ریسک سقوط قیمت سهام پایین قوی‏تر است. بنابراین؛ هرچه میزان عدم نقدینگی بیشتر باشد؛ شرکت‏های سرمایه‏گذار راحت‏تر می‏توانند با سهام تجارت کنند؛ درنتیجه در موقعیت‏های دارای ریسک سقوط قیمت سهام پایین بازده بسیار زیادی به دست می‏آید که با نتایج اولیه ما سازگار هستند.

در مرحله بعدی؛ با استفاده از مدل پیشنهادی خود ریسک سقوط قیمت سهام باقیمانده (ε_i,y)را جایگزین ریسک سقوط قیمت سهام (NCSKEW) کردیم؛ درنتیجه بهتر می‏توان به اهمیت اقتصادی ریسک سقوط قیمت سهام پی برد. همچنین با استفاده از ریسک سقوط قیمت سهام باقیمانده (ε_i,y) و مالکیت نهادی؛ سهام موجود را به بیست پرتفوی سهام تقسیم کردیم. برای تجزیه و تحلیل نقش و تاثیر عدم نقدینگی سهام بر روی پرتفوی‏های مالکیت نهادی و ریسک سقوط قیمت سهام باقیمانده از معادله‏های (10) – (8) استفاده گردید. ما در ادامه تحقیقات خود کشف کردیم که عدم نقدینگی سهام بر روی سهام دارای ریسک سقوط قیمت اندک تاثیرات بالقوه‏ای بر جای می‏گذارد. این مطلب به ما نشان می‏دهد که روابط بازده/ عدم نقدینگی در سهام دارای ریسک نقدینگی پایین قوی‏تر است. درنتیجه؛ هرچه میزان عدم نقدینگی بیشتر باشد؛ شرکت‏های سرمایه‏گذار بهتر می‏توانند با سهام داد و ستد کنند و بازده بسیار زیادی را در موقعیت‏های با ریسک سقوط قیمت پایین به دست می‏آورند. روی هم‏رفته؛ این یافته‏ها تغییرات تعدیل‏کننده ریسک سقوط قیمت سهام و مالکیت نهادی را مطابق با تغییرات مهم اقتصادی در بازده سهام نشان می‏دهند.

تعاریف مربوط به متغیرها

متغیرها	تعاریف
ریسک سقوط قیمت سهام	ریسک سقوط قیمت سهام به مورب بودن و عدم تقارن قیمت های سهام گفته می‏شود و عدم تقارن سالیانه قیمت سهام به وسیله بازده سهام روزانه باقیمانده اندازه‏گیری می‏شود.
مالکیت نهادی	مالکیت نهادی به مالکیت نهادی سطح سهام گفته می‏شود و درحقیقت نسبت مالکیت نهادی بر روی کل مالکیت است.
عدم نقدینگی سهام	عدم نقدینگی سهام به نسبت روزانه بازده سهام مجزا به حجم دلار آن گفته می‏شود و میانگین آن برحسب برخی از دوره‏ها به دست می‏آید؛ این معیار شبیه عدم نقدینگی استفاده شده در تحقیقات آمی‏هود (2002) است.
بازده اضافی بازار	بازده اضافی بازار به بازده بالای بازار در نرخ بدون ریسک در ماه t در بازارهای سهام چینی گفته می‏شود.
ضریب اندازه	ضریب اندازه به تفاوت بین بازده میانگین موزن مبتنی بر ارزش پرتفوی سهام اندک و سهام عمده در ماه t در بازارهای سهام چینی گفته می‏شود.
ضریب ارزش دفتری به قیمت بازار	ضریب ارزش دفتری به قیمت بازار به تفاوت بین بازده میانگین موزون مبتنی بر ارزش پرتفوی سهام B/M بالا و اندک در ماه t در بازارهای سهام چینی گفته می‏شود.
ضریب مومنتوم	ضریب مومنتوم به تفاوت بین بازده میانگین موزون مبتنی بر ارزش پرتفوی سهام با بازده بالا در طول ماه‏های t-12 و t-2 و بازده میانگین موزون مبتنی بر ارزش سهام با بازده بالا در ماه‏های t-12 و t-2 در بازارهای سهام چینی گفته می‏شود.

 

 

 

 

 

---

[1] Fama-French Three Factors

[2] Momentum Factor

[3] Stock portfolio

[4] T-statistic