نمونه ترجمه مقاله انگلیسی ارتباط مدیریت ریسک و عملکرد شرکت

 

در اینجا ما این فاکتور عامل مشترک را برای تقسیم بندی بنگاه های نمونه خود به گروه بندی های قوی و ضعیف BLRC اعمال می کنیم. BLRC قوی اگر مقدار ضریب عاملی آن بالاتر از مقدار میانه باشد ، مقدار "1" را اختصاص می دهد. اگر نمره ضریب عامل کمتر از میانه ​​باشد ، BLRC ضعیف در نظر گرفته می شود و به ارزش آن برابر صفر اختصاص می یابد. این فرایند گروه بندی مبتنی بر اسما و گیلامون-ساورین (2011) است و نمونه را براساس قدرت ویژگی های ساختاری BLRC موجودیت مشخص می کند. انتخاب خصوصیات BLRC مربوط به اثربخشی ERM موجود در نمره فاکتور PCA به شرح زیر است.

 

ثبت سفارش ترجمه تخصصی مقاله

 

• اندازه BLRC (RCSIZE). BLRC اندازه به عنوان نماینده ای[1] برای تمایل شرکت برای سرمایه گذاری منابع سطح بورد به منظور بهبود فرایندهای ERM استفاده می شود. بدارد و همکاران (2004) مشخص کردند که یک BLRC بزرگ از طریق درگیری مدیران مستقل خارجی در ساختار کمیته قدرت و تنوع نظر متناظر را فراهم می کند. نگ و همکاران (2013) و مگی و همکاران (2019) در مورد چگونگی تقویت اندازه BLRC توابع ERM بحث نمودند. ادبیات قبلی برخی از پیامدهای منفی کمیته های بزرگ از جمله مشکلات الحاقی[2] آزاد (کارمانو و وافاس ، 2005) و کاهش کارآیی را مشخص می کنند (دالتون و همکاران ، 1999). ما ادعا می کنیم BLRC بزرگ به احتمال زیاد باعث افزایش کارایی ERM خواهد شد زیرا کمیته احتمالاً سایر معیارهای حاکمیت خوب مانند افزایش استقلال ، تنوع جنسیتی ، تخصص مدیران و مدیران بین کمیته را نیز برآورده خواهد کرد.
• استقلال BLRC (RCIND). ترکیب هیئت مدیره به عنوان عنصر مهمی در ارتباط با نظارت بر مدیریت در یک سازمان در نظر گرفته می شود. نظریه آژانس فرض می کند که تعداد بیشتری از مدیران مستقل هیئت مدیره معمولاً با نظارت بیشتر همراه است که به نوبه خود مدیران را از انجام رفتارهای شخصی مانند گزارش های تقلب یا پنهان کردن اطلاعات جلوگیری می کند (جنسن و مکلینگ ، 1976). سطوح بالاتر نظارت با کاهش هزینه های نمایندگی در ارتباط است و این به نوبه خود سودآوری شرکت را افزایش می دهد. به عنوان مثال ، ادبیات AC پیشنهاد می کند که شرکتها از کمبود شرکای گزارش نادرست از کمیته و کاهش تأثیر مدیریت بر فرآیندهای کمیته ، از مدیران مستقل در کمیته های فرعی بهره مند شوند( منگنا و پایک ، 2005؛ زی و همکاران.، 2003؛زمان و همکاران 2011). در زمینه BLRC ، پراتیویتی (2011) نشان می دهد که افزودن مدیران مستقل به BLRC. برای ایجاد ارتباطات عینی بین هیئت مدیره و مدیریت در رابطه با فعالیتهای ERM شرکت ضروری است. ماژ و همکاران. (2019) نشان می دهند که استقلال BLRC همچنین به فرآیندهای ERM کمک می کند. به همین ترتیب ، انجی و همکاران (2013) ادعا می کنند که ارزیابی مستقل از مناطق خطر اصلی توسط BLRC می تواند در معرض خطر قرار گرفتن شرکت در برابر خطرات اساسی را کاهش دهد. بنابراین ما تصور می کنیم BLRC های مستقل باید اثربخشی یک برنامه ERM را تقویت کنند.
• جلسات BLRC (RCMEET). تعداد جلسات BLRC معمولاً از نماینده(پراکسی) برای کوشش کمیته ریسک استفاده می شود. یک BLRC غیرفعال احتمالاً باعث ناکارآمدی خواهد شد و ممکن است باعث بدتر شدن فرآیندهای خطر سازمان شود. تحقیقات قبلی ، دفعات بازدید از کمیته فرعی در سطح هیئت مدیره را به عنوان نشانه ای از تلاش ها برای دستیابی به اهداف کمیته تأیید می کند و تمایل اعضای کمیته را برای انجام وظایف خود برای پشتیبانی از نظارت مؤثر نشان می دهد (ابوت و پارکر ، 2000 ؛ کارسلو و همکاران ، 2002) ؛ اویل و یرامیلی ، 2013 ؛ منون و ویلیامز ، 1994). ERM فرایندی در حال انجام است که نیاز به توجه منظم BLRC و تصمیم گیری در هیئت مدیره دارد. بنابراین ، تعداد جلسات بالاتر باید توانایی BLRC را برای نظارت موثر بر پیشرفت در ERM تقویت کند..
• کارشناسان مالی BLRC (RCFIN). تخصص مالی و تجربه اعضای هیئت مدیره تا به امروز در ادبیات حاکمیت شرکت توجه قابل توجهی داشته است. محققان تأثیرات مثبت حضور کارشناسان مالی در هیئت مدیره از جمله افزایش کیفیت گزارشگری مالی و ارزش شرکت را شناسایی کرده اند (گودوین و سیو، 2002 ؛ ماژ و همکاران ، 2019 ؛ زیک و همکاران ، 2003 ؛ زمان و همکاران 2001).  بدارد و همکاران (2004) در نظر داشتند که وجود حداقل یک متخصص مالی احتمالاً مدیریت سود را بهبود می بخشد ، خطر شکست شرکت را کاهش می دهد و در ایجاد ثروت صاحبان سهام سهم اثری مثبت خواهد داشت. در بریتانیا ، از جمله یک متخصص مالی در AC یک الزام نظارتی است (FRC ، 2012) ، اما هنوز هیچ قانونی و نظارتی برای تخصص مالی در BLRC وجود ندارد. گزارش واکر (2009) نشان می دهد که BLRC ایده آل باید حداقل یک کارشناس مالی با تجربه کافی در اختیار داشته باشد تا بتواند در بحث های مؤثر با مدیریت و دستیابی به شناسایی موضوعات اصلی ریسک در مرزهای ERM کمک کند. برای اندازه گیری تخصص مالی BLRC ، ما تعریف یک متخصص مالی را که توسط FRC برای AC ها ارائه شده است ، عنوان می کنیم: داشتن صلاحیت حرفه ای (در حسابداری یا امور مالی) و تجربه کافی در زمینه امور مالی شرکت ها (FRC ، 2012).
• تعداد اعضای زن BLRC (RCFEM). در ادبیات حاکمیت شرکتی شواهدی وجود دارد که مزایای نمایندگی زنان را در هیئت مدیره نشان می دهد و نقش مثبت اعضای هیئت مدیره زنان در نتایج RM و عملکرد شرکت را ارائه می دهد (دوایر و همکاران ، 2002؛ فرانکور و همکاران ، 2008 ؛ لیکرات- روورز ، 2013 ؛ پاول و آنسیک ، 1997 ؛ سریندی و همکاران ، 2011). تحقیقات قبلی استدلال می کند که تنوع جنسیتی در کمیته های سطح هیئت مدیره همچنین می تواند در مقایسه با کمیته های سطح هیئت مدیره "همه مرد" ، مکانیزم های کلی مدیریتی یک سازمان را به همراه داشته باشد. گروم (2009) ادعا می کند که وجود نمایندگی زن در هیئت مدیره و کمیته های فرعی آن ، ارتباط مؤثر را تشویق می کند ، که به نوبه خود باعث افزایش توانایی نظارت کلی هیئت مدیره می شود. این دیدگاه مخالف "تفکر گروهی" است که در تابلوهای تحت تسلط مردان متداول است. FRC با بیان این مسئله اهمیت تنوع (از جمله جنسیت) را برجسته می کند: " گفتگو یک عمل ضروری برای عملکرد مؤثر هر هیئت است که هم سازنده و هم چالش برانگیز می باشد. مشکلات ناشی از" گروه بندی "به ویژه به دلیل بحران مالی در معرض دید قرار گرفته است. یکی از راه هایی که می توان بحث سازنده را تشویق کرد ، استفاده از تنوع کافی در هیئت مدیره است که این شامل جنسیت و نژاد نیز می شود ، اما محدود نمی شود "(FRC ، 2014 الف ، ص 2). برخلاف شبکه های "پسر -پیر" (آدامز و فریرا ، 2009) ، تصور می شوند که زنان در هیئت مدیره از طریق افزایش نظارت ، تلاش در نظارت و گزارش شفاف ، کیفیت درآمد را افزایش می دهند. این ادبیات نشان می دهد که زنان در مقایسه با مردان با رفتارهای فرصت طلبانه در تصمیم گیری ها ، از تحمل کمتری برخوردار بوده و معمولاً از مدیریت درآمد پرخاشگرانه و ریسک بیش از حد جلوگیری می کنند (دوایر و همکاران ، 2002 ؛ پاول و آنسیک ، 1997). سرانجام ، سطح بالاتری از تنوع جنسیتی هیئت مدیره به عنوان معیاری برای استقلال و تصمیم گیری شفاف به عنوان یک سیگنال مثبت برای محیط خارجی شرکت (از جمله ذینفعان آن) عمل می کند (-لاکرات-راورز، 2013؛ رز، 2007).
•   همپوشانی BLRC (RCOL). چوی (2013) با ایجاد BLRC دو مشکل را شناسایی می کند. اول ، درگیری های نقش می توانند هنگام ایجاد مسئولیت های مدیریت ریسک به بیش از یک کمیته هیئت مدیره ، اصطکاک ایجاد کنند. دوم ، اگر کمیته های مختلف بر ریسک نظارت کنند ممکن است واگرایی از مدیریت کلی ریسک ایجاد شود. عضویت در کمیته های متقابل می تواند با تقویت وضوح نقش ، جلوگیری از تکثیر وظایف و کاهش شکاف های ارتباطی ، مزایایی را فراهم کند (چوی ، 2013 ؛ واکر ، 2009). همانطور که ERM نیاز به یک رویکرد جامع و کامل به RM دارد (بیزلی و همکاران ، 2007 ؛ COSO ، 2004) ، بیتز و لکلر (2009) نشان می دهند که "هم افزایی های کمیته متقابل" مزیت یک BLRC در مدیریت کلی ریسک است. آنها استدلال می کنند که همپوشانی عضویت BLRC با دیگر کمیته های سطح هیئت مدیره ممکن است احتمال خطرات "لغزش ها" را کاهش داده و هماهنگی با سایر کمیته های سطح هیئت را تضمین کند. بنابراین ، BLRC می تواند با مدیریت صحیح همه خطرات ، هم افزایی RM ایجاد کند. در یک مطالعه تجربی ، تائو و هاچینسون (2013) تأثیر مثبتی در ریسک و عملکرد شرکت می بینند که کمیته های ریسک و جبران خسارت سطح هیئت مدیره وجود دارد.

4.2.4 متغیرهای کنترل

 ما به چند دلیل عمل نظارت را انجام می دهیم. اول ، شواهد فراوان در مورد تأثیر ویژگی های هیئت مدیره در عملکرد شرکت وجود دارد (گومپرز و همکاران ، 2003). ما اندازه هیت مدیره (BSIZE) ، جلسات هیئت مدیره (BMEET) و استقلال هیئت مدیره (BIND) کنترل می کنیم. دوم ، به دنبال ادبیات قبلی (هینز و همکاران 2015، هوگ و همکاران 2013، مورا 2007، انجی و همکاران 2013، اوکانل و کرامر 2010) ما با در نظر گرفتن اندازه شرکت (ESIZE) عمل کنترل را انجام می دهیم. ثبت طبیعی کل دارایی ها ، اهرم (LEV) به عنوان نسبت کل بدهی ها به کل دارایی ها ، تعداد بخش های تجاری (SEG) ، عملکرد شدید (EXPERF) به عنوان 1 در صورتی که شرکت دارای EPS در صدک دهم برتر در نمونه باشد ، و گزارش ضرر (LOSS) به عنوان 1 اگر شرکت ضرر خالص را در طول سال گزارش کرده است. سرانجام ، اگر کمیته ترکیبی از ممیزی و ریسک (ACRC) وجود داشته باشد ، یک کمیته خطر ترکیبی را توسط یک متغیر ساختگی و مقدار 1 کنترل می کنیم. در جدول 2 تعریف دیگری از متغیرها ارائه شده است.

متغیر

اندازه گیری

Q MTB متغیر Erm ERM   ERM-DUMMY   متغیر BLRC PCPCA     STRONGRC   RCSIZE RCIND   RCMEET RCFIN RCFEM RCOL متغیر تعامل ERM*RCPCA ERM*STRONG متغیرهای کنترل BSIZE BIND BMEET FSIZE   LEV SEG EXPERT   LOSS   ACRC

ارزش بازار سهام به علاوه کل بدهی های تقسیم شده بر کل دارایی ها ارزش بازار سهام با تقسیم کل دارایی ها   فهرست ERM (= استراتژی + عملیات + گزارشگری + انطباق) از گوردون و همکاران تصویب شده است. (2009) متغیر ساختگی با 1 برابر است اگر شرکت فرآیندهای ERM را در گزارش سالانه خود فاش کند ، در غیر این صورت برابر صفر است   تجزیه و تحلیل مؤلفه اصلی (PCA) بر اساس شش متغیر BLRC متغیر ساختگی برابر با 1 است اگر RCPCA شرکت بزرگتر از مقدار متوسط ​​آن باشد. در غیر این صورت برابر صفر است تعداد کل مدیران BLRC تعداد کل کارگردانان مستقل در BLRC تعداد کل جلسات BLRC در یک سال مالی تعداد کل کارشناسان مالی در مورد BLRC تعداد کل مدیران زن در BLRC تعداد کل مدیران BLRC در دیگر کمیته های سطح هیئت مدیره   تعامل ERM و RCPCA  تعامل ERM و STRONGRC   تعداد کل کارگردانان در هیئت مدیره تعداد کل مدیران مستقل در هیئت مدیره تعداد کل جلسات هیئت مدیره در یک سال مالی گزارش طبیعی دارایی های کل شرکت نسبت کل بدهی ها به کل دارایی ها تعداد کل بخش های تجاری متغیر ساختگی برای اندازه گیری عملکرد شدید برابر با 1 است اگر شرکت درآمدی از هر سهم (EPS) در صدک دهم برتر در نمونه دارد. در غیر این صورت برابر صفر است متغیر ساختگی برابر با 1 است اگر شرکت از دست دادن خالص در طول سال گزارش کرده است. در غیر این صورت برابر صفر است  متغیر ساختگی با 1 برابر است اگر شرکت دارای کمیته حسابرسی و ریسک ترکیبی باشد. در غیر این صورت برابر صفر است

 

4.3 تحلیل آماری

برای آزمودن دو فرضیه ما ، رگرسیون چندگانه سلسله مراتب زیر را با استفاده از تکنیک حداقل مربعات معمولی (OLS) تخمین زده ایم. در مرحله 1 ، اثرات اصلی ، یعنی تأثیر ERM و BLRC (RCPCA ، STRONGRC) بر عملکرد شرکت را که با استفاده از Q اندازه گیری شده است ، تخمین می زنیم. در مرحله 2 ، شرایط تعامل را برای آزمایش H2 اضافه می کنیم. به خصوص ، مدل 4 به طور مستقیم با H2 مرتبط است ، که شامل ERM x STRONGRC ، تعامل BLRC قوی در ERM و رابطه عملکرد شرکت است. بعلاوه ، همانطور که نمونه ما شامل شرکتهای مالی و غیر مالی است ، Y بر جلوه های خاص صنعت کنترل می کند.

5. نتایج

5.1. آمار توصیفی و استخراج عامل متداول

در جدول 3الف آمار توصیفی برای متغیرهای مستمر و باینری ارائه شده است. بنگاههای نمونه برداری شده ما به طور متوسط ​​بیش از حد ارزیابی می شوند ، زیرا میانگین مقدار Qبرابر 1.533 است. ERM مقدار شاخص است که توانایی شرکتهای نمونه را برای دستیابی به اثربخشی در فرآیندهای ERM خود نشان می دهد. میانگین ERMبرابر  0  است اما حداقل (حداکثر) نمرات 7.720 ((20.769) بیانگر ناکارآمدترین (مؤثر) برنامه های ERM است. در رابطه با خصوصیات BLRC ، جدول 3الف مشخص می کند که BLRC شرکت های نمونه شامل مدیران مستقل است ، زیرا میانگین مقادیر RCSIZE و RIND برابر 4.638  و 4.226 و میانگین برای هر دو متغیر 4 است. '' این بدان معنی است که به طور متوسط ​​ مدیریت خارج از نمونه های BLRC به تعداد کافی برای تعیین هدف وجود دارد. این یافته ها تعداد بالاتری از مدیران خارجی در BLRC های UK را در مقایسه با انجی و همکاران (2013) که به طور متوسط ​​0.512 عضو خارج از کشور در BLRCs مالزی پیدا می کنند،  نشان می دهد.

جدول 3 الف آمار توصیفی.

Q: ارزش بازار سهام به علاوه کل بدهی های تقسیم شده بر کل دارایی ها. MTB: ارزش بازار سهام در کل دارایی تقسیم شده است. ERM: فهرست ERM (= استراتژی + عملیات + گزارش دهی + انطباق) از گوردون و همکاران (2009)اتخاذ شده است. ؛ RCSIZE: تعداد کل مدیران BLRC. RCIND: تعداد کل مدیران مستقل در BLRC. RCMEET: تعداد کل جلسات BLRC در یک سال مالی. RCFIN: تعداد کل کارشناسان مالی در مورد BLRC. RCFEM: تعداد کل مدیران زن در BLRC. RCOL: تعداد کل مدیران BLRC در دیگر کمیته های سطح هیئت مدیره. BSIZE: تعداد کل مدیران در هیئت مدیره؛ BIND: تعداد کل مدیران مستقل در هیئت مدیره. BMEET: تعداد کل جلسات هیئت مدیره در یک سال مالی. ASSEST: ارزش کل دارایی ها در میلیون پوند. LEV: نسبت کل بدهی ها به کل دارایی ها. SEG: تعداد کل بخش های تجاری؛ EXPERF: متغیر ساختگی عملکرد شدید برابر 1 است اگر شرکت دارای EPS در صدک بالای 10 باشد ، در غیر این صورت برابر صفر می باشد. LOSS: متغیر ساختگی برابر با 1 است اگر شرکت خسارت خالص را در طول سال مالی گزارش کرده است ، در غیر این صورت برابر صفر می باشد. ACRC: متغیر ساختگی برابر 1 است اگر دارای کمیته حسابرسی و ریسک ترکیبی باشد ، در غیر این صورت برابر صفر است.

جدول 4 رگرسیون چندگانه سلسله مراتبی: ERM ، BLRC و عملکرد شرکت (Q).

Q : ارزش بازار سهام به علاوه کل بدهی های تقسیم شده بر کل دارایی ها. ERM: فهرست ERM (= استراتژی + عملیات + گزارش دهی + انطباق) از گوردون و همکاران. (2009 ) تصویب شده است ؛ RCPCA: عامل مولفه اصلی (PCA) بر اساس متغیرهای BLRC با استفاده از چرخش واریماکس. BSIZE: تعداد کل مدیران در هیئت مدیره؛ BMEET: تعداد کل جلسات هیئت مدیره در یک سال مالی. FSIZE: گزارش طبیعی کل دارایی ها. LEV: نسبت کل بدهی ها به کل دارایی ها. SEG: تعداد کل بخش های تجاری؛ EXPERF: متغیر ساختگی عملکرد شدید برابر 1 است اگر شرکت دارای EPS در صدک بالای 10 باشد ، در غیر این صورت برابر صفر است. LOSS: متغیر ساختگی برابر با 1 است اگر شرکت خسارت خالص را در طول سال مالی گزارش کرده است ، در غیر این صورت برابر صفر است. ACRC: متغیر ساختگی برابر با 1 است اگر شرکت دارای کمیته حسابرسی و ریسک ترکیبی باشد ، در غیر این صورت برابر صفر است. ERM RCPCA: تعامل ERM و RCPCA؛ STRONGRC: متغیر ساختگی برابر با 1 است اگر RCPCA شرکت بزرگتر از مقدار متوسط ​​آن باشد ، در غیر این صورت برابر با صفر است. ERM x STRONGRC: تعامل ERM و STRONGRC

. p <0.1

. p <0.05

. p <0.01.

بطور متوسط ​​، اعضای BLRC 5.115  بار در سال ملاقات می کنند (RCMEET) ، و 2.353 کارشناس مالی (RCFIN) دارند. این با الول و یرامیلی (2013) مطابقت دارد که شرکت آمریکایی BLRC را 5.369 بار در هر سال ملاقات می کند. نتیجه ما نشان می دهد که BLRC ها توصیه های گزارش واکر (2009) را شامل جلسات منظم سالانه و اعضای کافی با تخصص مالی انجام می دهند. BLRC های نمونه شرکت ما به طور متوسط ​​1.142 مدیر زن (RCFEM) به عنوان اعضا دارند که معادل تقریبا 75٪ BLRC های ما که شامل حداقل یک عضو هیئت مدیره زن است و سازگار با راهنمایی FRC (2014a) است که مزایای تنوع جنسیتی در تابلوها را برجسته می کند.

آمار توصیفی برای متغیرهای کنترل در جدول 3الف آورده شده است. اندازه هیئت مدیره (BSIZE) بین 4 تا 23 مدیر با میانگین 10.703 ، با میانگین 6.530 مدیر خارجی (BIND) متغیر است. هیئت مدیره های نمونه ما به طور متوسط ​​8.546 بار در سال (BMEET) باهم دیدار می کنند. میانگین دارایی کل (ASSETS) با اهرم 111991.312 میلیون پوند با میانگین (LEV) برابر 0.642 است. علاوه بر این ، جدول 3الف داده هایی را برای متغیرهای باینری ارائه می دهد ، نشان می دهد که 26 (10٪) بنگاهها در بخش عملکرد شدید اقتصادی (EXPERF) طبقه بندی می شوند ، در حالی که 27 (10.3٪) خسارت خالصی را در طول دوره گزارش کرده اند. بعلاوه ، 143 (55٪) شرکت در طول دوره نمونه دارای کمیته حسابرسی و ریسک ترکیبی (AcK) هستند.

در جدول 3ب نتایج حاصل از استخراج عامل مشترک با استفاده از اقدامات BLRC ارائه شده است. تجزیه و تحلیل عاملی با استفاده از روش Varimax با استخراج اجزای اصلی انجام می شود. در این روش از چرخش متعامد استفاده شده و فرض می شود که عوامل استخراج شده با یکدیگر همبستگی ندارند. صفحه A جدول 3ب نشان می دهد که مقدار Kaiser-Meyer-Olkin (KMO) برابر 0.808 است که به اندازه کافی بیشتر از حداقل آستانه 0.6 مشخص شده توسط تاباچنیک و فیدل (2007) و هایر و همکاران (2014)است. آمار تست بارتلت بسیار قابل توجه است (c2 = 696.196 ، p <0.01). نتایج نشان می دهد که بین اقدامات BLRC ما تنوع کافی وجود دارد و داده ها برای تجزیه و تحلیل عاملی کافی است. علاوه بر این ، پانل B از جدول 3ب ارتباطات استخراج متغیرهایی را نشان می دهد که نسبت واریانس مشترک به اشتراک گذاشته شده توسط نماینده مشترک ما را نشان می دهد. این نشان می دهد که کلیه اجتماعات بالاتر از حداقل آستانه 0.30 است ، به این معنی که عامل مشترک ما به طور قابل توجهی واریانس کلیه اقدامات BLRC را نشان می دهد (هایر و همکاران، 2014 ؛ تاباچنیک و فیدل ، 2007). پانل C از جدول 3ب مقادیر ویژه ای از ماتریس کاهش همبستگی موارد را نشان می دهد. مؤلفه استخراج شده ما 54٪ از واریانس اقدامات اصلی BLRC را توضیح می دهد. صفحه D نشان می دهد که کلیه اقدامات BLRC با فاکتور مشترک استخراج شده ما بطور معنی داری و بسیار مرتبط است.

با استفاده از فاکتور مشترک BLRC ، نمونه خود را به BLRC های قوی و ضعیف تقسیم می کنیم. اگر یک شرکت ارزش بیشتری از میانگین نمونه فاکتور مشترک (RCPCA) داشته باشد ، به عنوان BLRC قوی طبقه بندی می شود. جدول 3ج آمار توصیفی را برای دو گروه مقایسه می کند و نشان می دهد که بنگاه های دارای BLRC های قوی دارای مقادیر بالاتری برای کلیه خصوصیات هستند ، یعنی BLRC ها بزرگتر ، مستقل تر هستند ، دفعات بیشتری ملاقات می کنند ، دارای مدیرهای مالی و زن بیشتری هستند و همپوشانی بالاتری را با سایر هیئت ها نشان می دهند. ما مشاهده می کنیم که استقلال (RC1ND) یک عامل بسیار متمایز با BLRC های قوی است ،که به طور متوسط ​​1.9 مدیر مستقل اضافی در مقایسه با BLRC های ضعیف دارند. بعلاوه ، پانل C از جدول 3ج تفاوت معنی داری بین میانگین مقادیر اندازه گیری های دو گروه را نشان می دهد. به عنوان مثال ، آزمون t مستقل نشان می دهد BLRC های قوی تر به طور قابل توجهی بزرگتر از BLRC های ضعیف هستند (Dx = 1.753 ، t = 12.139). این نتایج حاکی از تفاوتهای چشمگیر نظارت بر ERM بین BLRC های قوی و ضعیف است.

5.2 تجزیه و تحلیل چند متغیره

جدول 4 نتایج آزمون فرضیه ها را با استفاده از رگرسیون چندگانه سلسله مراتبی گزارش می کند. معادلات رگرسیون را با و بدون کنترل اثرات صنعت تخمین می زنیم. مرحله 1 از جدول 4 نتایج اثرات اصلی را ارائه می دهد ، که نشان دهنده تأثیر مثبت و مثبت ERM بر Q ، t = 1.869,b=0.114) (است ، بنابراین از فرضیه اول ما (H1) پشتیبانی می کند. این مطابق با ادبیات قبلی است که ERM را به عنوان ابزاری برای ایجاد ارزش قرار می دهد (فارل و گالاگر ، 2015 ؛ لیبنبرگ و هویت ، 2003 ؛ نوکو و استولز ، 2006). در حالی که ما رابطه مستقیمی بین BLRC و عملکرد شرکت قرار نمی دهیم ، نتایج نشان می دهد فاکتور BLRC (RCPCA) ما بطور معنی داری و مثبت با Q همراه است (b = 0.163 ، t = 2.566). علاوه بر این ، متغیر STRONGRC ما معنی دار و مثبت است و از ضریب بالاتر (b=0.185، t = 3.000) بالاتر از RCPCA است. نتایج نشان می دهد که یک کمیته حسابرسی و ریسک ترکیبی (ACRC) با Q رابطه منفی دارد ، اما این رابطه ناچیز است. با توجه به متغیرهای کنترلی ، نتایج نشان می دهد که FSIZE به طور معناداری و منفی با Q ارتباط دارد (b=-0.538,t=-5.716)، نشان می دهد که بنگاه های بزرگتر در معرض خطر پریشانی مالی هستند (پاگاچ و وار 2010) و بیشتر با مسائل مربوطه (مانند عدم تقارن اطلاعات) و اصطکاک ها و مقررات اداری بیشتر مواجهه هستند(زو 2010).   EXPERF به طور معنی داری و مثبت با Q (b = 0.221 ، t = 3.157) همراه است که این نشان می دهد سودآوری بالا با واکنش مثبت بازار مرتبط است و فرصت های سرمایه گذاری را به خود جلب می کند (مک شان و همکاران ، 2011).

مرحله 2 در جدول 4 نتایج شرایط تعامل ما را ارائه می دهد. در تمام برآوردها ، واریانس توضیح داده شده (DR2) وجود دارد و این افزایش قابل توجه است (DF-Stat) ، بنابراین فرضیه دوم ما (H2) را پشتیبانی می کند. اثر متقابل RCPCA و RCSTRONG با ERM به طور معنی داری و مثبت با Q ارتباط دارد (b=0.138,t=2.21 و b=0.12 , t=1.75). نتایج مطابق با ادبیات قبلی در مورد تأثیر حاکمیت ریسک در رابطه بین RM و عملکرد شرکت است (گوردون و همکاران ، 2009 ؛ تائو و هاچینسون ، 2013). نتایج ما نشان می دهد که BLRC هایی که ظرفیت نظارت بالاتری دارند فعال تر هستند و دارای اعضای بیشتری با تخصص مالی و تنوع جنسیتی (RCSTRONG) هستند ، که به نوبه خود تأثیر ERM در عملکرد شرکت را بهبود می بخشد.

شکل 2 یک تصویر گرافیکی دو طرفه از اثرات تعدیل ارائه شده در جدول 4 را نشان می دهد. پانل های A و B نشان می دهد که RCPCA زیاد اثر ERM را در Q افزایش می دهد. به طور مشابه ، پانل های C و D بیانگر رابطه ERM و Q بالاتر در رابطه با حضور STRONGRC بالااست. این مساله نشان می دهد که RCPCA و STRONGRC بالاتر برای شرکتهایی که فرآیندهای ERM کارایی کمتری دارند و تأثیر ERM در Q را برای بنگاههای دارای فرآیندهای ERM موثرتر افزایش می دهد. برای حمایت بیشتر از یافته های خود از نمودارهای دو طرفه در شکل 2 ، ما آزمایش های شیب ساده را انجام می دهیم تا به طور مستقل تعامل ERM با RCPCA و STRONGRC در Q را بررسی کنیم. این آزمایشات نشان می دهد که ، همانطور که انتظار می رود ، RCPCA پایین به صورت منفی اما ناچیز روی ERM و Q (  b= -0.013 ، t = -1.558) تأثیر می گذارد ، در حالی که RCPCA بالا رابطه بین ERM و Q  را به طور معنادار و مثبت افزایش می دهد (b=0.079، t = 1.993). همچنین در حضور  STRONGRC (b= 0.104 ، T = 1.983) در مقایسه با STRONGRC کم (به ترتیب b=0.034 ، T = 1.784) تأثیر ERM  بیشتر و قوی تر را در Q مشاهده می کنیم.

 

 جدول 5 نتایج رگرسیون چندگانه سلسله مراتبی را با نسبت بازار به کتاب (MTB) به عنوان متغیر وابسته ارائه می دهد. ما از نسبت MTB به عنوان یک جایگزین برای Q به عنوان یک پروکسی برای عملکرد ارزش شرکت در بازار استفاده می کنیم (د آندرس و همکاران ، 2005). ما در نتایج خود سازگاری را مشاهده کردیم و شواهد بیشتری نشان می دهد که ERM با MTB ( b = 0.106 ، t = 1.869) همراه است ، و تعامل RCPCA و STRONGRC با ERM به طور قابل توجهی تأثیر ERM را بر  MTB  ( b = 0.128 ، t = 2.210 و b= 0.111 ، t = 1.750) افزایش می دهد. با توجه به متغیرهای کنترل ، نتایج نشان می دهد که LEV اکنون به طور معنادار و منفی با MTB همراه است (b=-0.203، t = — 03.051) که این خود از این استدلال که شرکت های با اهرم بالاتر احتمال بیشتری دارند که با خطر بیشتری برای پریشانی مالی مواجه شوند، (هایت و لیبنبرگ 2011) یا در بهره برداری کامل از فرصت های بالقوه سرمایه گذاری به مشکل برمی خورند، پشتیبانی می کند. مطابق با یافته های قبلی ما ، ضریب EXPERF معنی دار و مثبت است و ضریب LOSS منفی اما ناچیز است.

5.3 بررسی وتست استحکام

5.3.1. مقایسه شرکت های ERM و غیر ERM

برای پشتیبانی از یافته های H1 ، ما شرکت ها را با و بدون ERM مقایسه می کنیم. این شامل تجزیه و تحلیل ERM با استفاده از متغیرهای باینری است که اگر یک شرکت ERM افشا شده در گزارش سالانه خود ، ارزش 1 را به دست می آورد و در غیر این صورت 0 می باشد. این نتایج در یک نمونه فرعی از 892 مشاهدات مربوط به سال شرکت که شامل 349 شرکت ERM و 543 شرکت غیر ERM است. جدول 6 نتایج را با توجه به حضور فرآیندهای ERM ، ERM DUMMY در Q ارائه می دهد. نتایج برآورد مبتنی بر OLS ، که در ستون 1 نشان داده شده است ، نشان دهنده تأثیر مثبت و مثبت ERM_DUMMY در Q (b= 0.108 ، t = 2.875) نشان می دهد که حضور فرآیندهای ERM عملکرد شرکت را با انحراف استاندارد 0.108 افزایش می دهد. نتایج ارائه شده در ستون 2 پس از کنترل اثرات در صنعت سازگار است.

با این حال ، از آنجا که اتخاذ فرآیندهای ERM یک انتخاب محکم است (هایت و لیبلبرگ، 2011) ، انحراف انتخاب به طور بالقوه در تجزیه و تحلیل ما وجود دارد. ما از تطبیق نمره گرایش (PSM) برای کنترل اختلافات غیرقابل کنترل بین شرکت های ERM و غیر ERM استفاده می کنیم و تعصب (انحراف) خود انتخاب بالقوه را به حساب می آوریم. برای تولید یک نمونه PSM ، از رگرسیون لجستیک استفاده کرده و از ERS_ DUMMY برای متغیرهای کنترل برای تحقق احتمالات استفاده می کنیم. ما تطبیق یک به یک را بدون جایگزینی در محدوده کولیس 1 درصد انجام می دهیم. نمونه همسان PSM شامل 620 مشاهده (با ERM = 310 ، بدون ERM = 310) است. میانگین مقایسه متغیرها برای نمونه همسان در ضمیمه C.1 ارائه شده است که نشان می دهد که میانگین اختلاف متغیر PROPENSITY-Score معنادار نیست (6.7Dx = 0.001 ، P = 0.918) و احتمالات پیش بینی شده در بین دو گروه تفاوت معنی داری ندارد. علاوه بر این ، میانگین تفاوت سایر متغیرها بین ERM و شرکت های غیر ERM معنی دار نیست. نتایج برآورد با استفاده از نمونه PSM در جدول 6 ارائه شده است. در ستون 3 ، متغیر ERM_DUMMY یافت می شود که معنی دار و مثبت باشد (b=0.086، t = 2.324) ، نشان می دهد که اتخاذ فرایندهای ERM باعث افزایش عملکرد شرکت می شود. نتایج پس از کنترل اثرات صنعت در ستون 4 جدول 6 سازگار است. در یک تجزیه و تحلیل استحکام اضافی ، Qwith MTB را جایگزین می کنیم و می دانیم که تمام نتایج با نتایج اصلی ما سازگار است. به طور کلی ، این یافته ها نشان می دهد که اتخاذ فرایندهای ERM عملکرد شرکت را افزایش می دهد ، بنابراین از یافته های ما در رابطه با H1 پشتیبانی می کند.

5.3.2. مقایسه بنگاههای BLRC قوی و ضعیف

 برای اطمینان از صحت یافته های ما ، شرکت های نمونه خود را با استفاده از STRONGRC ساختگی خود به گروه های BLRC قوی و ضعیف تقسیم می کنیم. در جدول 7 نتایج یک رگرسیون چندگانه برای تأثیر ERM بر Q برای دو گروه ارائه شده است. ERM در کلیه تخمینها با Q همراه است ، اما در شرکتهایی که BLRC های قوی دارند ، ERM با Q ارتباط معنی داری دارد (b = 0.188 ، t = 2.243) که این خود نشان دهنده پشتیبانی از فرضیه دوم ما (H2) است. با این حال ، ERM BLRC های ضعیف نیز به Q وابسته است اما این رابطه معنی دار نیست (b = 0.134 ، t = 1.368). نتایج نشان می دهد که ERM در بنگاههای دارای BLRC قوی تأثیر بیشتری در عملکرد شرکت دارد. برآورد رگرسیون بنگاههای BLRC قوی واریانس بالاتری را (R2) در مقایسه با بنگاههای BLRC ضعیف توضیح داده است. بنابراین شرکت های نمونه با BLRC های ساختاری قوی دارای فرایندهای ERM مؤثرتر هستند. در مقابل ، BLRC های ساختاری ضعیف روند تولید ارزش ERM را خراب می کنند. آزمون t مستقل ما برای برابری میانگین در بین گروه های BLRC قوی و ضعیف ، نشان می دهد که شرکت های BLRC قوی دارای هئیت مدیره های قابل توجهی بزرگتر ، کوشا و مستقل تر هستند (BSIZE ، BMEET و BIND) و از نظر اندازه بزرگتر بوده (FSIZE) ، از اهرم بالاتر (LEV) برخوردار هستند و در مقایسه با شرکت های ضعیف BLRC سود بیشتری دارند. این اختلافات می تواند استنباط های اولیه ما را زیر سؤال ببرد ، اما می توان گفت که شرکتهایی که دارای BLRC قوی هستند ، برخی از ویژگیهای اصلی بنیادی ویژه شرکت (غیر از ساختار BLRC) را دارند که باعث افزایش کارایی فرآیندهای ERM می شوند. برای پاسخ به این تعصب بالقوه ، ما از PSM برای کنترل ویژگیهای اساسی در بین گروههای قوی و ضعیف BLRC استفاده می کنیم. در مرحله اول ، ما از رگرسیون لجستیک استفاده کرده و متغیر STRONGRC را بر روی متغیرهای کنترل خود رگرسیون می کنیم تا احتمالات پیش بینی شده را بدست آوریم. ما تطبیق یک به یک را بدون تعویض در محدوده کولیس 1 درصد انجام می دهیم ، در نتیجه یک نمونه همسان PSM حاوی 172 مشاهده (با BLRC = 86 قوی ، با BLRC = 86 ضعیف) به دست می آید. میانگین مقایسه نمونه همسان شده در ضمیمه C.2 ارائه شده است. این آزمون نشان می دهد که اختلاف میانگین امتیازات معنادار نیست (Dx=0.041,p=0.161) ، که نشان می دهد احتمالات پیش بینی شده تفاوت معنی داری ندارند. ضمیمه C.2 شواهدی ارائه می دهد که تفاوت میانگین کلیه متغیرهای کنترل، معنی دار و قابل توجه نیست و نشان می دهد ویژگی های بنیادی شرکت بین BLRC های قوی و ضعیف تفاوت معنی داری ندارد. نتایج رگرسیون بر اساس نمونه PSM در ستونهای 5-8 از جدول 7 ارائه شده است. این نتایج نشان می دهد که ERM بطور معنی داری و مثبت با Q (b = 0.235 ، t = 2.216) در بنگاههای دارای BLRC قوی همراه است. با این حال ، شرکت های BLRC ضعیف تأثیر قابل توجهی از ERM بر Q نشان نمی دهند. به طور کلی ، نتایج در جدول 7 نشان می دهد نظارت بر ریسک قوی ارائه شده توسط BLRC "دید از بالا" را برای فرآیندهای ERM مؤثر ایجاد می کند و باعث تقویت فرهنگ RM ، استراتژی ریسک و کنترل و نظارت بر خطر می شود.

5.3.3. نگرانی های درون زا: تجزیه و تحلیل علیت معکوس

 تحقیقات قبلی نشان دهنده یک مسئله درون زا بالقوه در بررسی ERM و روابط عملکرد شرکت است (اولول و یرامامی ، 2013). فلورو و لونی (2017) استدلال می کنند که شرکت های سودآور تر مشوق های بیشتری برای سرمایه گذاری در فرایندهای مؤثرتر ERM دارند. ما این مسئله علیت معکوس را با در نظر گرفتن اینکه سودآوری شرکت ، که با سود هر سهم (EPS) اندازه گیری می شود  و با سرمایه گذاری در فرایندهای مؤثر ERM مرتبط است، انجام می دهیم ،. ما سه اقدامات مختلف EPS را انجام می دهیم: EPS در سال جاری ، میانگین دو سال گذشته (EPS-2YA) و میانگین پنج سال گذشته (EPS-5YA). در این تجزیه و تحلیل ، اثربخشی ERM (EFFECTIVE-ERM) یک متغیر ساختگی است که اگر یک شرکت دارای مقدار شاخص ERM بیشتر از صفر باشد ، مقدار 1 را در نظر می گیرد. جدول 8 نتایج این تجزیه و تحلیل را با استفاده از یک روش رگرسیون لجستیک باینری ارائه می دهد. نتایج حاکی از اثربخشی ERM با سودآوری شرکت فعلی و گذشته نیست. با این حال ، ما می فهمیم که هیئت مدیره (BMEET) و تعداد بخش های تجاری (SEG) با اثربخشی ERM مرتبط است ، که مطابق با تحقیقات قبلی است (باکستر و همکاران 2013). لازم به ذکر است که ما بین BLRC و عملکرد شرکت رابطه مستقیمی نداریم. ما استدلال می کنیم BLRC تأثیر فرآیندهای ERM بر عملکرد شرکت را تحت تأثیر قرار می دهد. با این حال ، ما با در نظر گرفتن متغیر ساختگی ما برای BLRC های قوی (STRONGRC) به عنوان متغیر وابسته در برابر اقدامات EPS ، این علیت معکوس را آزمایش می کنیم. همانطور که در جدول 8 نشان داده شده است ، رابطه معنی داری بین وجود BLRC قوی و سودآوری شرکت فعلی و گذشته پیدا نشده است. با این حال ، نتایج نشان می دهد که کوشش هیئت مدیره (BMEET) و اهرم (LEV) مثبت و به طور قابل توجهی وجود یک BLRC قوی را تعیین می کند.

6. بحث و نتیجه گیری

 مطالعه ما به تحقیقات تجربی در مورد RM کمک می کند و پیامدهای عملی روشنی دارد. اول ، نتایج نشان می دهد که ERM با عملکرد شرکت رابطه مثبت دارد و اتخاذ فرایندهای ERM برای بنگاه های انگلیس که هنوز ERM را اجرا نکرده اند جذاب تر است. با این حال ، اتخاذ کافی نیست - یک سیستم ERM مؤثر نیاز دارد تا به طور مؤثر به اهداف سازمانی دست یابد و تأثیر مثبتی بر ایجاد ثروت سهامداران داشته باشد. بر خلاف سنتی RM مبتنی بر سیلو ، که جدا شده ، تکه تکه و بدون هماهنگی (وظیفه به وظیفه یا دپارتمان توسط بخش) با تمرکز صرفاً روی RM مالی است ، رویکرد جامع نگرانه ERM تصمیم گیری را در چندین سطح یکپارچه ادغام می کند و از جمع شدن خطر در سازمان جلوگیری می کند. با اتخاذ یک ERM مؤثر ، یک شرکت می تواند از طریق:

1. استراتژی (با حداکثر کردن موقعیت بازار خود نسبت به رقبای خود) ارزش ایجاد کند.
2.  عملیات (با افزایش راندمان عملیاتی)؛
3.  سیستم گزارشگری معتبر مالی؛ و
4.  رعایت قوانین و مقررات مربوط.

 کوسو (2004) بهترین روش ERM را توصیف می کند که شامل (اما محدود به آن نمی شود) یک روش جامع از RM ، استاندارد سازی اقدامات ریسک ، رسمی کردن مالکیت ریسک در تمام سطوح سازمان ، مشارکت همه کارمندان در فرآیندهای RM ، بومی سازی ریسک فرهنگ و اطمینان از ضبط صحیح ، مستند سازی و ارتباط خطرات و فرصت ها است. ما می دانیم که چگونه اتخاذ شیوه های ERM در شرکت های ذکر شده در انگلستان باید به صورت مؤثرتر دستورالعمل های FRC را در مورد RM اعمال کند (FRC ، 2011 ، 2014a ، b). دوما ، از آنجا که ERM یک رویکرد جامع است که از طریق سازمان خارج از کشور تعبیه شده است ، هنگام تمرکز بر روی حداکثر کردن ارزش از طریق RM ، یک بستر چند وجهی را برای حاکمیت شرکت فراهم می کند. ما با توجه به حاکمیت ریسک می بینیم ، BLRC از عملکرد ERM پشتیبانی می کند. نتایج ما نشان می دهد که نتایج ارزیابی ERM توسط ساختار و ترکیب BLRC تأثیر می گذارد. یکی از مهمترین مشکلات مطالعه ما این است که چگونه BLRC از نظر ساختاری قوی ، در اندازه بزرگتر ، فعال تر و با داشتن مدیران مستقل بالاتر ، مالی ، زنان و بین کمیته ای بودن ، از ERM قوی تر و ارتباط بین عملکرد شرکت پشتیبانی می کند. در مقابل ، یک BLRC ضعیف می تواند بر این رابطه تأثیر منفی بگذارد و پیامدهای عملکرد ERM را کاهش دهد. مطالعه ما مشخص می کند که نهادهای نظارتی شرکت های بریتانیا باید دستورالعمل های مفصلی را در رابطه با شکل گیری و ساختار BLRC برای ارتقاء کیفیت بهتر مدیریت ریسک ارائه دهند. واکر (2009) شرکتها را به ایجاد BLRC ترغیب می کند و مسئولیت های خود را به تفصیل شرح می دهد ، اما دستورالعمل روشنی در مورد ساختار و ترکیب کمیته و تعامل ارائه نمی دهد. سرانجام ، یافته های ما پیامدهای بین المللی دارد. از آنجا که کوسو (2004) یک چارچوب پذیرفته شده سطح بین المللی در سطح بین المللی ERM را فراهم می کند (فلورو و لونی ، 2017 ؛ لچنر و گاتزرت ، 2018) ، ما پیشنهاد می کنیم که برای بهبود اثربخشی فرایندهای ERM برای تحقق اهداف استراتژیک یک شرکت ، بهبود پیامدهای عملکرد شرکت بسیار مهم است. ما انتظار داریم که اثربخشی فرآیندهای ERM ویژگیهای مهم ERM را که توسط محققان قبلی مشخص شده است ، مانند قرار ملاقات CRO (بیسلی و همکاران ، 2008) ، رتبه بندی های ERM از آژانس های خارجی (مکشن و همکاران ، 2011) ، ارتقا برنامه ERM (فارل) و گالاگر ، 2015) و سطح اجرای ERM (فلورو و لونی ، 2017). علاوه بر این ، از آنجایی که تصویب BLRCها برای نظارت بر فرایندهای RM در سطح جهان در حال افزایش است (النجدی و همکاران ، 2016 ؛ فلوریدا و لونی ، 2017 ؛ هینز و پیترز ، 2015 ؛ نگ و همکاران ، 2013 ؛ تائو و هاچینسون ، 2013) ما پیشنهاد می کنیم که تعادل ساختاری BLRC برای حاکمیت مؤثر ریسک از اهمیت بسیاری برخوردار باشد.

مانند همه تحقیقات ، این مطالعه عاری از محدودیت نیست. اول ، اندازه نمونه کوچک قدرت تجزیه و تحلیل و کلی بودن یافته های ما را محدود می کند. چرا که سرمایه گذاری در RM و حکومت در حال افزایش است؛ بااین حال محققان آینده می توانند نمونه های بزرگتری را برای گسترش تحلیل و تعمیم این مطالعه بکار گیرند. دوم ، این مطالعه از گوردون و همکاران (2009) شاخص ERM برای سنجش اثربخشی ERM یک شرکت استفاده می کند.. این شاخص در چارچوب کوسو (2004) متمرکز شده و قدرت یک برنامه ERM را اندازه گیری می کند ، اما این شاخص قادر به ضبط بلوغ برنامه ERM یک شرکت نیست. مطالعات آینده می تواند در ایجاد شاخص ERM پیشرفته تر کمک کند. سوم ، ما استقلال عملکرد ERM را نادیده می گیریم ، گزارش واکر (2009) نیاز به یک CRO مستقل برای شرکت در BLRC دارد و فرایند نظارت بر ریسک در نهایت پاسخگو به هیئت مدیره کامل است. مطالعه آینده می تواند چارچوب گزارش ریسک شرکتهای انگلستان را از نظر گزارش CR0 ، پاسخگویی و کارآیی عملکرد ERM و نظارت BLRC بررسی کند.

ضمیمه A . BLRC گزارش دهنده قابلیت مسیئولت پذیری ERM

نام شرکت	مرجع	گزارش مسئولیت ERM
گروه خط مدیر	گزارش BLRC 2013 صفحه 69	"استراتژی و سند چارچوب مدیریت ریسک گسترده سازمانی (" ERM ") را بررسی و تصویب کرد."
بانک مرکزی از گروه اسکاتلند	گزارش BLRC 2013 صفحه 61	"این کمیته همچنین برنامه های مدیریت را برای تحقق چارچوب جامع مدیریت ریسک سازمانی (ERM) ، با هدف افزایش اثربخشی و ریسک بیشتر در رابطه با عملکرد مشاغل در نظر گرفت."
Petrofac PLC	گزارش BLRC 2012 صفحه 84	"برنامه ERM در سال 2012 با انتصاب رئیس جدید گروه Enterprise Risk پیش بینی شده بود ، که پس از بررسی مشاغل ، برنامه های اولیه را برای توسعه برنامه ERM به کمیته ارائه داد. ؛ شفاف سازی بیشتر استراتژی مدیریت ریسک پتروفاک و چارچوب مدیریت ریسک ؛ و مطابق با توصیه های کمیته ، سازگاری بیشتر با روند و زبان ریسک و کنترل در خطوط خدمات تجاری را ارائه می دهد. "
گروه بانک LIOYDS	گزارش BLRC 2015 صفحه 78	"هدف کمیته ریسک هیئت مدیره بررسی فرهنگ ریسک گروه ، تعیین لحن از بالا در رابطه با مدیریت ریسک است. این کمیته همچنین وظیفه دارد اطمینان حاصل کند که فرهنگ ریسک کاملاً جاسازی شده است و در همه موارد از گروه پشتیبانی می کند. اشتها ریسک توافق شده ، میزان و دسته بندی ریسکی را که هیئت مدیره برای شرکت قابل قبول می داند ، پوشش می دهد.

ضمیمه B. فهرست ERM

نام شرکت	مرجع	فهرست ERM
AVIVA PLC	گزارش سالانه 2013، صفحه 76	"کار قابل توجهی توسط مدیریت برای بستن موضوعات مطرح شده توسط حسابرسی داخلی انجام شده است و سیاست های ریسک گروه و معیارهای تجاری در برابر کمیته سازمانهای حمایت مالی چارچوب مدیریت ریسک سازمانی کمیسیون Treadway (چارچوب COSO) ترسیم شده است تا یک موقعیت پایه را ارائه دهد. برای ارزیابی از کجا توسعه بیشتر مورد نیاز است. "
G4S PLC	گزارش سالانه 2015، صفحه 46	"مدیریت ریسک سازمانی با دقت بیشتری در مدیریت واحد تجاری عملیاتی وارد خواهد شد. یک بررسی کامل سالانه در مورد ریسک به عنوان بخشی از روند برنامه ریزی سالانه بررسی خواهد شد."
گروه بیمه RSA	گزارش سالانه 2012، صفحه 26	"ما در چارچوب مشترکی عمل می کنیم که از طریق آن مدیریت و کنترل ریسک در سراسر گروه تعبیه شده است."
Rexam PLC	گزارش سالانه 2014، صفحه 32	"ما همچنان بر روی توسعه چارچوب مدیریت ریسک سازمانی (ERM) کار می کنیم."

 

 

---

[1] Proxy : : نماینده، وکیل

[2] rider