ترجمه مقاله اثر مالکیت مدیریتی در رابطه بین عملکرد سرمایه فکری و ارزش فکری
اثر مالکیت مدیریتی در رابطه بین عملکرد سرمایه فکری و ارزش فکری
The Effects of Managerial Ownership on the Relationship between Intellectual Capital Performance and Firm Value
چکیده:
در اقتصاد مبتنی بر دانش، سرمایه فکری از مهمترین منابع است.بنابراین، سرمایه گذاری در سرمایه فکری برای افزایش عملکرد شرکت و ارزش بازار بسیار مهم است. این به رشد اقتصاد یک کشور کمک می کند. این مطالعه قوی ترین مطالعات برای بررسی اثر مالکیت مدیریتی در رابطه با عملکرد سرمایه فکری و عملکرد شرکت است. این مطالعه روش کاربردی را به صورت ارزش افزوده فکری داشته که به عنوان اندازه گیری بهره وری جهت اندازه گیری کارایی فکری است. نتایج نشان می دهد، اثر مالکیت مدیریتی رابطه غیر خطی بین عملکرد سرمایه فکری و ارزش فکری دارد.
کلملات کلیدی: عملکرد سرمایه فکری یا ارزش شرکت.
مقدمه:
در اقتصاد مبتنی بر دانش، سرمایه فکری(IC) تبدیل به منابع اقتصادی برجسته ای شده است، از این رو شرکت باید توانایی بهره برداری از دانش را که در بین شرکت ها و کارکنان و تامین کنندگان و مشتریان جاسازی شده به منظور رقابت و حفظ شرایط را داشته باشد. دانش میان کارکنان و تامین کنندگان و مشتریان شرکت با واژه(IC) شناخته شده است. مطالعات قبلی نشان داده که شرکت تلاش برای سرمایه گذاری و مدیریتIC راداشته، که منجر به عملکرد کسب و کار بالاتر خواهد شد. با توجه به تحقیقات کاهیل در سال2000 5تا90% ارزش شرکت توسط مدیریت کارآمد IC به دست می آید. با توجه به تحقیقات آنگ یو و ته در سال2011 ،سرمایه گذاری در IC توسط بسیاری از شرکت موفق مانند گوگل و ماکروسافت انجام شده، که بالاترین سرمایه گذاری ها در دارایی و فیزیکی خود داشته اند. تصمیم های سرمایه گذاری یک تصمیم مخاطره آمیز است. بنابراین، مدیران باید بسیار محتاط و مراقب در تصمیم گیری برای سرمایه گذاری باشند. بسیاری از عوامل هستند که به فرایند تصمیم گیری در سرمایه گذاری کمک می کنند. مثلا، گفته می شود اگر صاحب شرکت تمرکز روی ارزش بلند مدت شرکت داشته باشد، موفق است. آن به احتمال زیاد با تصمیم های سرمایه گذاری همراه خواهد بود، که افزایش ارزش شرکت را دارد. تاکنون، تنها چند مطالعه تجربی برای بررسی رابطه مالکیت مدیریتی وIC و ارزش شرکت ها وجود داشته است. این مطالعه زیادی نشده است، و نیاز به مالکیت مدیریتی درIC و ارزش شرکت دارد. هدف از این مطالعه، بررسی اثر مالکیت مدیریتی در رابطه بین عملکرد سرمایه فکری (ICP) و ارزش شرکت است.
مروری بر تحقیقات انجام شده:
الف) سابقه و هدف از مطالعه:
بسیاری از تحقیقات استدلال می کند، ویژگی کلیدی محیط کسب و کار در اقتصاد مبتنی بر دانش تعالی از دانش جاسازی شده است. مطابق با تحقیقات استوآرت در سال2002 در اقتصاد مبتنی بر دانش، IC بر چالش مهمی برای تمام شرکت ها تبدیل شد که در آنها تولید و پردازش دانش وجود داشته است. IC حیاتی بوده و بخشی از ثروت شرکت می باشد. بنابراین، IC به عنوان عامل مهم و قدرتمند در تولید ثروت تبدیل شده IC می تواند، در پیدا کردن و شناسایی شایستگی کارکنان و ساختار داخلی شرکت ها مانند: الگوها، مدل ها و سیستم های اداری و ساختار خارجی شرکت مانند علایم تجاری، شهرت، ارتباط با مشتریان به کار گرفته شود. به طور خلاصه، یک توضیح چند جانبه برایIC وجود دارد، که توسط نظریه پردازان سرمایه های فکری پیشنهاد شده است. با این حال، بسیاری از تعاریف در چارچوبی شامل کارمندان مشتریان و عناصر سازمانی است. مطالعات قبلی نشان داده اند کهIC بیشترین تاثیر را بر عملکرد شرکت داشته است. بنابراین، سرمایه گذاری درIC حیاطی در عملکرد سرمایه و عملکرد فکری بوده و یک شاخص مهم برای ارزیابی مهم برای شرکت است. ارزش افزوده شرکت از طریق بهره وری فعالیت های شرکت و با توسعه IC به دست می آید. یک شرکت به دنبال تلاش برای مدیریت و توسعه IC است که منجر به عملکرد کسب و کار بالا می شود. از مدیران انتظار می رود که به شدت در شرکت تحت تاثیر سرمایه گذاری درIC قرارگیرند که آنها را بهتر قادر به درک ارزش نقشIC می کند. پژوهش های قبلی نشان داده است، که مالکیت مدیریتی می تواند مشکل مدیریتی را با هماهنگی منابع مدیران و سهامداران کاهش دهد.
ب) IC و ارزش شرکت:
مطالعات قبلی نشان دهنده رابطه مثبت بین IC و عملکرد شرکت می باشد.
نورمن و همکارانش در سال2009 استدلال کردند که سرمایه گذاری درIC بسیار مهم است. زیرا این کمک به ایجاد مزیت بلند مدت در شرکت را دارد. عملکرد سرمایه فکری ICP به عنوان تعریف سرمایه گذاری در منابع برای ایجاد ارزش ها است. کلارک و همکارانش در 2001 نشان دادندICP دارای اثر مثبت روی ROA,ROE و بهره وری کارکنان می باشد. ارزش بازار شرکت یکی از شاخص های مورد استفاده برای اندازه گیری عملکرد شرکت است، آن ارائه اطلاعاتی در مورد عملکرد شرکت را داشته و می تواند برای پیش بینی کارآیی شرکت در آینده به کار رود. ارزش بازار در یک شرکت با نسبت ارزش بازار اندازه گیری می شود. این نسبت به طور گسترده در مطالعات قبلی برای اندازه گیری قبلی مورد استفاده قرار گرفته است. (VAIC) به معنی ضریب ارزش افزوده فکری به طور گسترده مورد استفاده برای اندازه گیری تاثیر عملکرد IC به کار می رود. این مدل توسط پولیک در سال 1998 توسعه VAIC از دیدگاه ذی نفعان از جهت اندازه گیری بهره وری در شرایط فیزیکی شرکت استفاده می شود، و برای افزایش ارزش سهامداران است. شاخص VAIC از سه جزء بهره وری سرمایه انسانی، بهره وری سرمایه ساختاری و بهره وری سرمایه ای کار تشکیل شده است.
ج) مالکیت مدیریتی و ICP و ارزش شرکت:
مالکیت مدیریتی به عنوان مکانیزم موثر در حاکمیت شرکتی شناخته شده است، و کمک می کند، تا تراز علاقه مدیران و سهامداران به وجود بیاید. این به نوبه خود می تواند منجر به کاهش مشکلات با توجه به جدایی مالکیتی و کنترل و کاهش هزینه ها باشد. به عنوان صاحبان سهام، مدیران این انگیزه را برای نظارت بر دقت شرکت ها جهت اطمینان از بازده مالکیتشان را دارند. مطالعات گذشته نشان داده است، که سطح بالایی از مالکیت مدیریتی مرتبط با عملکرد بالاتر شرکت و ارزش شرکت می باشد.مدیران با سطح بالایی از مالکیت وجود دارند، که تمرکز بیشتری بر ارزش بلند مدت شرکت داشته و به احتمال زیاد تصمیم گیری برای سرمایه گذاری را دارند، که می تواند افزایش ارزش بلند مدت شرکت را داشته باشد. از جمله سرمایه گذاری در سرمایه فکری است.مطالعات نشان داد که شرکت های بزرگ با مکانیزم مالکیتی به طور قابل توجهی تاثیر از سرمایه فکری نسبت به عملکرد شرکت را دارند.با این حال مطالعات انجام شده توسط مولیر و اسبیزتت که اثر مالکیت مدیریتی به صورت غیر خطی است. یعنی زمانی که مالکیت مدیریتی به طور قابل توجهی با سطح بالاتری است، با توجه به تراز کامل بین مدیر و سهامداران کاهش یابد، با این حال فراتر از سطح مالکیت مدیریتی خاص، افزایش بیشتر مالکیت در مدیران ممکن است علاقه کافی برای ارائه مزایا بدون نگرانی از تاثیر آن و ارزش شرکت در رفاه سهامداران را ارائه کند.
چارچوب تحقیق:
چارچوب مفهومی برای اثر مالکیت مدیریتی در رابطه بینICP و ارزش شرکت توسعه داده شده است. با توجه به تئوری های ارائه شده مالکیت مدیریتی در هماهنگی با منابع سهامداران موثر است، که به نوع خود کمک به کاهش درگیری ها را دارد. در این راستا، این مطالعه استدلال می کند، که مدیران به عنوان صاحبان شرکت به احتمال زیاد سرمایه گذاری درIC را به منظور افزایش ارزش شرکت در بازار را دارند، بر اساس تحقیقات مولر و اسپیرتس،در مالکیت مدیریتی انتظار
می رود، که یک اثر تعدیل کننده غیر خطی در IC و ارزش شرکت دارد. به معنی اثر مثبت به عنوان مالکیت مدیریتی می تواند افزایش یابد، اما فراتر از سطح معینی از مالکیت مدیریتی، می توان انتظار اثر مثبت را داشت.
شکل1 چارچوب پژوهش را نشان می دهد. همان طور که در این شکل نشان داده می شود، حالت تعادل در مالکیت مدیریتی در رابطه ICP و ارزش شرکت وجود دارد. انتظار می رود که تعادل به طور غیر خطی باشد. ارزش شرکت براساس بازار اندازه گیری می شود، در حالی که در VAIC توسعه یافته بر اساس ICP اندازه گیری انجام می شود.VAIC شامل بهره وری سرمایه انسانی و بهره وری سرمایه ساختاری و بهره وری از سرمایه به طور کلی بوده است. مالکیت مدیریتی بر اساس درصد منابع حقوق صاحبان سهام توسط مدیران اجرایی اندازه گیری می شود.
شکل1: چارچوب پژوهشی
روش کار:
در این مطالعه تجزیه تحلیل هایی مورد استفاده قرار گرفته است، که جهت بررسی اثر مالکیت مدیریتی در رابطه بین ICP و ارزش شرکت می باشد. نمونه ای از شرکت های جمع آوری شده فهرست شده است، که از بازار بورس مالزی در سال 2009تا2012 بوده است. نمونه هایی شامل46 شرکت با داده های مشخص برای 4 سال بوده اند، که در نتیجه مشاهدات برای 184سال-شرکت بوده است. در ادامه مدل آزمون بر اساس فرضیه زیر مورد استفاده قرار می گیرد.
معادله اول ص 515
MBE: حقوق صاحبان سهام با ارزش بازار برای شرکت و اندازه گیری بر اساس بازار.
VAIC : ارزش افزوده و ضریب خطی برای شرکت شاملHCE+SCE+CEE
MO : مالکیت مدیریتی برای شرکت، اندازه گیری بر اساس تعداد سهام ارائه شده توسط مدیران اجرایی بیش از کل سهام.
اندازه گیری: اندازه شرکت جهت اندازه گیری بر اساس ورود به سیستم کل دارایی ها
LEVERAGE: اهرم مالی شرکت بوده که بر اساس اندازه گیری بدهی به نسبت کل دارایی ها به دست می آید.
PROFITABILITY : سود آوری شرکت که اندازه گیری آن بر اساس بازگشت دارایی ها می باشد. متغیرMO مشتق شده از اثر غیر خطی مدیریتی است. همچنین رگراسیون آن در هر جزء از AVIC شامل HCE,SCE,CEE وجود دارد.
الف) یافته ها
جدول آمار توصیفی ارائه شده فراهم کننده داده هایی اصل است بر اساس این جدول میانگین ،AVIC 51/3 و با حداکثر مقدار14/6 و حداقل مقدار 89/1 بوده مقادیرAVIC نشان می دهد که سطح بهره وری به دست آمده از سرمایه فکری و فیزیکی چگونه است، و مقایسه سه مولفه AVIC می تواند جزء HCE غالب ترین عوامل را درICP داشته که با میانگین 52/2 بوده و تا72% از کلAVIC به دست آمده است. پسSCE با 16% و پس از آنCEE با11% به ترتیب وجود دارد. نتایج نشان می دهد، کهHCE مهمترین عمل AVIC یا ICP است. بنابراین، در چارچوب این مطالعه شرکت ها باHCE بالاتر به احتمال زیاد با AVIC بالاتر خواهند بود.مقادیر ارزش حقوق صاحبان در بازار 770/1 بوده است. ارزش MBE یا همان صاحبان سهام بیشتر از یک را نشان می دهد، که این نشان دهنده مازاد ارزش حقوق صاحبان سهام در مقایسه حالت تئوری آن است. با توجه به تحقیقات آدوینسون و مالون در سال1997 مازاد ارزش بازار بیش از ارزش حقوق صاحبان سهام را می توان با دارایی های نامشروط و یا در ارتباط با سرمایه فکری داشت. سطح مالکیت مدیریتی MO در محدوده 80 تا 1 درصد و با میانگین 43% بوده است، که نشان دهنده حضور قوی از صاحبان مدیریت در شرکت های جامعه آماری می باشد.
جدول1: آمار توصیفی داده های اصلی.
جدول2: خلاصه نتایج رگراسیون AVIC و MBE
جدول3: خلاصه نتایج رگراسیون مالکیت مدیریتی
میانگین برای متغیرهای کنترل به مقدار62/4 برای اندازه گیری شرکت برای4% برای فشار و 9% برایROA می باشد. لگاریتم اتصال با داده ها با رسیدگی به این مسائل بر اساس نرمال بودن داده ها به کار گرفته شده است.قبل از اثر نسبت تعدیل کننده داده ها تبدیل به یک موضوع متمرکز چند خطی شده اند. انتخاب روش بین PLC و FEM بر اساس آزمون به دست آمده است، در حالی که هاسمن برای تعیین انتخاب بین آزمون ثابت یا مدل اثر تصادفی استفاده شده است.کار در اثر ثابت با احتمال نسبت به استفاده از مدل OLS بوده است، در حالی که در آزمون هاسمن استفاده از مدل تصادفی نشان می دهد، که استفاده از اثر ثابت برای هر دو مقطع برای همه ی مدل ها می باشد.جدول 2و3 فراهم کننده خلاصه رگراسیون است. خلاصه رگراسیون فراهم کننده نسبت ارتباط مستقیم بین AVIC به عنوان اقدام در ICP وHBE برای معیار ارزش شرکت بوده است. این مطالعه همچنین تست اجزاء AVIC را به صورت منحصر به فرد نشان می دهد.
جدول3 فراهم کننده خلاصه ای از رگراسیون است، که آزمودنی برای اثر تعدیل کننده مالکیت مدیریتی می باشد. همانطور که در جدول 2 دیده می شود، رگراسیونAVIC در MBE نشان دهنده مقدار مثبت قابل توجهی است. به این معنی که بهبود عملکرد فکری منجر به ارزش بالاتر بازار می شود. این نتیجه برای بهره وری سرمایه انسانی جزء HCE و بهره وری سرمایه SCE به دست آمد، اما برای سرمایه بهره وری کار CEE است. نتایج در جدول3 نشان می دهد، که مالکیت مدیریتی رابط بینICP و ارزش شرکت به طور متوسط است. این یافته انتظارات این مطالعه را برآورده نمی کند. همانطور که قبلا بحث شد، محدوده مالکیتی بین 11تا80 درصد با میانگین43% بوده است. این سطح بالا از مالکیت مدیریتی ممکن است. ریسک گذاری ممکن است پس از آن شرایط فکری و ارزش شرکت را تحت تاثیر قرار دهد. این معامله در مدیریت نشان می دهد که عملکرد کوتاه مدت ممکن است باعث شود مدیران سرمایه گذاری ، دارایی های مطلوب را به جای سرمایه های فکری ترجیح دهند، زیرا دارایی های ملموس و فیزیکی تحت نظارت و کنترل قرار خواهند گرفت. علاوه بر این دارایی های ملموسی همراه با عدم اطمینان در خطر پایین بوده که موجب تقویت موقعیت مدیران می شود.
نتیجه گیری:
این مطالعه شواهدی را در رابطه با اثر مثبت ICP را بر ارزش شرکت ها را ارائه کرد. با این حال، نتایج به دست امده اثر مالکیت مدیریتی و ICP و ارزش شرکت قابل قبول بوده است. این است که مالکیت مدیریتی غیر خطی شامل یک عامل کمک کننده باشد، اگرچه این بررسی با در نظر گرفتن اثر غیر خطی آن مانند رگراسیون مدیریتی متغیر بوده است، نیاز به مشورت جهت تعیین نوع اثر غیر خطی، مالکیت مدیریتی است. علاوه بر آن، تحقیقات آینده می تواندبررسی بیشتری را به منظور درک بهتر انگیزه برای سرمایه گذاری درIC را داشته باشد. علاوه بر این، نمونه در ICE متمرکز بازار بوده که به تازگی شامل شرکت های مبتنی بر فناوری نیز می باشد.بنابراین، ممکن است تعمیم یافته باشد.
