ترجمه مقاله استانداردهای حسابداری و IFRS
پژوهشگران در مالیه بین المللی، براساس قانون "یک قیمت"، نتیجه می گیرند که امنیت شرکت ها در بازارهای کاملاً یکپارچه، براساس قرار گرفتن درمعرض عوامل خطر عمومی نامتنوع، قیمت گذاری می شود (اشتولتس، 1981؛ ارونسا و لوسک، 1985). برای مثال، بکائرت و هاروی (1995، 403) عنوان می کنند که "بازارها هنگامی کاملاً یکپارچه می شوند که دارایی های با خطر مشابه، بازگشت های قابل انتظار مشابهی داشته باشند که غیر مرتبط با بازار باشد." پوکتوانتونگ و رول (2009) پیشنهاد می کنند که بازارها می توانند به طور جهانی یکپارچه شوند، چون عوامل خطر جهانی مشابه، قیمت های همه سهام را در همه کشورها تعیین می کنند. توجه به یکپارچگی مالی، به خاطر محدوده سودهای شناسایی شده توسط مقالاتی است که شامل قیمت پایین تر برای سرمایه (ارونسا و لوسک، 1985؛ هنری، 2000a)، سپرده های تلفیقی تر (هنری، 2000b) و رشد اقتصادی بالاتر (بکائرت و هاروی، 2001) هستند. در پرتو این آثار مثبت، بسیاری از کشورها سیاست های مختلفی را اجرا کرده اند تا به یکپارچگی مالی و اقتصادی دست یابند که عبارتند از باز کردن بازارهای داخلی برای سرمایه گذاران خارجی، حذف کنترل های تبادل خارجی و ارتقای تجارت و سرمایه گذاری بین المللی از طریق قراردادهای تجاری آزاد.
ثبت سفارش ترجمه تخصصی حسابداری مالی
مقالات در مورد اتخاذ IFRS، شواهدی را فراهم کرده اند که سرمایه خارجی، اتخاذ IFRS الزام آور را افزایش می دهد. برای مثال، برخی از مطالعات دریافتند که اتخاذ IFRS منجر به افزایش در مالکیت عادلانه توسط سرمایه گذاران خارجی (دی فوند و همکاران، 2011؛ فلورو و پوپ، 2012؛ یو و وحید، 2014)، شرکت های ترکیب شده و مالکیت های بین مرزی بیشتر (فرانسیس و همکاران، 2012؛ لوئیس و اورکان، 2014) و سرمایه گذاری های مستقیم خارجی بیشتر (گوردون و همکاران، 2012) می شود. در حالی که افزایش در سرمایه گذاری خارجی بر یکپارچگی اقتصادی دلالت دارد، این مطالعات، شواهد مستقیمی ارائه نمی کنند که نشان دهد آیا یکپارچگی مالی بهبود می یابد و قیمت های سهام توسط عوامل خطر عمومی پس از اتخاذ IFRS، بیشتر مشتق می شوند یا خیر. درحقیقت، مقالات در حوزه مالیه بین المللی نشان می دهند که یکپارچگی اقتصادی ضرورتاً متصل به یکپارچگی مالی نیست. برای مثال، بکائرت و هاروی (1995) عنوان می کنند که یکپارچگی بازار، یک فرایند پیچیده است و بازارها می توانند بخش بخش باقی بمانند، هرچند خارجی ها ممکن است دسترسی نسبتاً ساده ای به بازارهای سرمایه محلی داشته باشند. بکائرت و همکارانش (2013) اتخاذ یورو را به عنوان یک پول رایج مجزا در اروپا نشان می دهند که باید خطرات نرخ تبدیل را حذف کرده و یکپارچگی اقتصادی را بهبود بخشد که منجر به بهبود یکپارچگی بازار در کشورهای اروپایی نشده است.
علاوه بر این، اثر اتخاذ IFRS بر سرمایه خارجی در اندازه به نظر کوچک می رسد. دی فوند و همکارانش (2011) تخمین می زنند که اتخاذ IFRS الزام آور منجر به افزایش 8/0% مطلقی در مالکیت صندوق مشترک خارجی می شود و این امر را مبهم می کند که آیا این افزایش اندک در مالکیت خارجی می تواند به طور موثر، یکپارچگی مالی را بهبود بخشد یا خیر. ترجمه رایگان متون تخصصی حسابداری. بنابراین، این پرسش به عنوان یک پرسش تجربی باز باقی مانده است که آیا هماهنگ سازی حسابداری از طریق اتخاذ IFRS الزام آور منجر به بازارهای مالی یکپارچه تر خواهد شد یا خیر. با توجه به اینکه مزایای اقتصادی یکپارچگی بازار مالی در مقالات آورده شده اند، لذا ما بر این باوریم که مهم است که ارائه شواهد مستقیم اثر اتخاذ IFRS، هماهنگ سازی حسابداری را برای یکپارچگی بازار مالی القا می کند.
برای ارزیابی اثر اتخاذ IFRS بر یکپارچگی مالی، ما بر دو پارامتر سطح شرکت یکپارچگی مالی متمرکز می شویم که مبتنی بر این هستند که قیمت های عادلانه تا چه اندازه از عوامل خطر عمومی مشتق می شوند. نخستین پارامتر، سهم تنوع بازگشت سهام است که می تواند توسط بازگشت های عمومی بازار توضیح داده شود به طوری که یک سهم بزرگ، نشان دهنده درجه بالاتری از یکپارچگی است. این پارامتر از کار پوکتوانتونگ و رول (2009، 214) تبعیت می کند که پیشنهاد می نماید که "یک پارامتر کمی ذاتی حساس یکپارچگی بازار مالی، سهم بازگشت های یک کشور است که می تواند توسط عوامل عمومی توضیح داده شود." این پارامتر، مزیت سازگاری با نظریه یکپارچگی مالی را داراست، ولی متکی به هیچ مدل بین المللی خاص قیمت گذاری دارایی نیست. پارامتر دوم، سرعتی را محاسبه می کند که در آن، اطلاعات جهانی در قیمت های سهام وارد می شود به طوری که سرعت بیشتر، نشانگر بازارهای یکپارچه تری می باشد. منطق در پس این پارامتر، این است که در بازارهای کاملاً یکپارچه، شوک به عوامل خطر عمومی باید سریعاً در بازارها بدون تاخیر انتقال یابد تا بازارهای یکپارچه نیز به بازارهای موثری تبدیل شوند. مطابق با این دیدگاه، بائه و همکارانش (2012) دریافتند که اطلاعات جهانی در قیمت های سهام محلی در یک روال سریع تر در بازارهایی وارد شود که برای سرمایه گذاران خارجی، در دسترس تر هستند.
بر اساس این مقالات، ما از یک رویکرد تفاوت در تفاوت استفاده می کنیم که آثار اتخاذ IFRS الزام آور را هنگام حسابداری برای سایر عوامل که ممکن است در ارتباط با یکپارچگی مالی باشند، جداسازی می کند. ما از سال 2005 به عنوان یک سال کات-آف برای مقایسه رژیم های اتخاذ پیش و پس از IFRS استفاده می کنیم. نمونه ما شامل مشاهدات سطح شرکت از 34 کشور است: 17 کشور اتخاذ الزام آور IFRS را در سال 2005 تحمیل کردند در حالی که 17 کشور باقیمانده IFRS را در سال 2005 اتخاذ نکرده اند. تجزیه و تحلیل های اصلی ما بین اتخاذکنندگان IFRS الزام آور و کشورهایی که آن را اتخاذ نکرده اند تمایز ایجاد کرد. ما عنوان "اتخاذکنندگان الزام آور" را به شرکت های اطلاق می کنیم که از IFRS فقط پس از اینکه کشورهای آنها اتخاذ IFRS را در سال 2005 اجباری کردند، استفاده کرده اند. بالعکس، شرکت هایی که IFRS را اتخاذ نکرده اند، شرکت هایی هستند که در کشورهایی که آن را اتخاذ نکرده اند قرار دارند و از استانداردهای حسابداری داخلی در طول دوره زمانی نمونه ما از سال 2003 تا 2007 استفاده می کنند.
آزمون های تکمتغیره ما نشان می دهند که یکپارچگی مالی به طرز چشمگیری پس از 2005 هم برای اتخاذکنندگان IFRS الزام آور و هم شرکت هایی که آن را اتخاذ نکرده اند، افزایش یافته است. این شواهد، سازگار با این محتوا است که موانع برای یکپارچگی مالی در طول زمان، کاهش یافته اند (پوکتوانتونگ و رول، 2009). ترجمه رایگان متون تخصصی حسابداری با این حال، اندازه پیشرفت در یکپارچگی مالی به طرز چشمگیری برای اتخاذکنندگان الزام آور، بزرگ تر از اندازه آن برای شرکت هایی است که آن را اتخاذ نکرده اند که این امر نشان می دهد که هماهنگ کردن استانداردهای حسابداری به طور موثری در ارتباط با یکپارچگی مالی عمومی است. ما نتایج مشابهی را در تجزیه و تحلیل های چندمتغیره به دست می آوریم که ما در آنها ویژگی های مختلف شرکت مانند اندازه شرکت، عملکرد عملیاتی، سیالیت سهام و پوشش تحلیگر و نیز آثار ثابت صنعت و کنترل های سطح کشور را کنترل می کنیم. نتایج ما در محدوده آزمون های ابهام، مبهم باقی می مانند مانند استفاده از شرکت های ایالات متحده فقط به عنوان سنگ محک، استفاده از پارامترهای مختلف بازگشت عمومی، استفاده از مراکز داده و نمونه های مختلف، کنترل اصلاحات مالی و آزمون های کاذب.
ما دو کانال را کشف کردیم که از طریق آنها اتخاذ IFRS الزام آور، یکپارچگی بازار مالی را تسهیل می کند. کانال نخست، انتقال اطلاعات جهانی در بین بازارهاست. یک مجموعه متحد از استانداردهای حسابداری باکیفیت، هماهنگ سازی حسابداری را به دست می دهد و متعاقباً اطلاعات حسابداری را در بین بازارها قابل مقایسه تر می کند که به نوبه خود باید به سرمایه گذاران این اجازه را بدهد که به شکل بهتری اطلاعات مرتبط با ارزش را از بازارهای جهانی تفسیر کنند و با قیمت های محلی تطبیق یابند تا این اطلاعات جهانی در یک روال کامل و سریع تر وارد شوند. مطابق با این دیدگاه، تان و همکارانش (2011) دریافتند که اتخاذ IFRS الزام آور به شرکت های محلی کمک می کند تا پوشش را توسط تحلیلگران مالی خارجی جذب کنند و تحلیلگران خارجی را قادر می سازد پیشبینی های دقیق تری برای شرکت های محلی انجام دهند. وانگ (2014) دریافت که قیمت های سهام شرکت های محلی به شکل قوی تری به اخبار دریافتی اعلام شده از سوی شرکت های خارجی که از استانداردهای حسابداری مشابهی به عنوان شرکت های محلی استفاده می کنند، پاسخ دهند که این امر نشان می دهد که اطلاعات حسابداری قابل مقایسه، پاسخ سرمایه گذاران به اطلاعات جهانی به دست آمده در اعلان های شرکت های خارجی را تسهیل می نماید. ما بنابراین، انتظار داریم که اثر اتخاذ IFRS الزام آور بر یکپارچگی مالی به اندازه ای افزایش یابد که هماهنگ سازی حسابداری مرتبط با اتخاذ IFRS، قابلیت مقایسه حسابداری را بهبود بخشد. برای آزمودن این انتظار، ما از دو پارامتر پیشرفت در قابلیت مقایسه حسابداری استفاده می کنیم که یکی در سطح کشور و دیگری در سطح شرکت است. پارامتر نخست، تفاوت بین GAAP محلی و IFRS است به طوری که تفاوت بزرگ تر نشان دهنده یک پیشرفت بزرگ تر است از آنجا که اتخاذ IFRS الزام آور، این تفاوت ها را حذف می کند. پارامتر دوم از کار دی فرانکو و همکارانش (2011) و ییپ و یانگ (2012) تبعیت می کند و یک پارامتر قبلی از پیشرفت در قابلیت مقایسه حسابداری بر مبنای نقشه گذاری بین بازگشت های سهام و درآمدها با استفاده از داده های شرکت های همتا است. با این دو پارامتر قابلیت مقایسه حسابداری، ما در می یابیم که اثر اتخاذ IFRS بر یکپارچگی مالی در کشورهای اتخاذکننده با پیشرفت های بیشتر در قابلیت مقایسه حسابداری، مشخص تر است. ترجمه رایگان متون تخصصی حسابداری
کانال دوم، قابلیت حرکت سرمایه و سپرده عادلانه خارجی است. مطالعات پیشین، نشان داده اند که اتخاذ IFRS منجر به افزایش در مالکیت عادلانه خارجی می شود (دی فوند و همکاران، 2011؛ یو و وحید، 2014) و سرمایه گذاران خارجی، بهتر قادرند اطلاعات جهانی را در قیمت های اشتراکی محلی وارد کنند (بائه و همکاران، 2012). ما بنابراین، انتظار داریم که اتخاذ IFRS، اثر مشخص تری بر یکپارچگی مالی داشته باشد اگر این اتخاذ در ارتباط با پیشرفت های بزرگ تر در مالکیت خارجی باشد. برای ارزیابی تجربی این محتوا، ما بررسی می کنیم که آیا رابطه بین یکپارچگی مالی و اتخاذ IFRS، هنگامی که با یک پیشرفت معین در مالکیت سرمایه گذار خارجی همراه باشد، مشخص تر است یا خیر. با استفاده از داده های مالکیت اصولی حاصل از مرکز داده "فکت ست" برای محاسبه تغییرات در مالکیت اصولی خارجی از دوره زمانی پیش و پس از اتخاذ IFRS الزام آور، ما در می یابیم که پیشرفت در یکپارچگی مالی پس از اتخاذ IFRS، هنگامی که با افزایش زیادی در مالکیت خارجی همراه باشد، بزرگ تر است.
ثبت سفارش ترجمه تخصصی حسابداری مالی
ثبت سفارش ترجمه تخصصی حسابداری مالی
ثبت سفارش ترجمه تخصصی حسابداری مالی
ثبت سفارش ترجمه تخصصی حسابداری مالی
ثبت سفارش ترجمه تخصصی حسابداری مالی
مطالعه ما به چند روش در ارتباط با این مقالات است. ابتدا، این مطالعه در ارتباط با مقالات در حال رشد در مورد آثار استانداردهای حسابداری به ویژه آثار اتخاذ IFRS الزام آور است. بارت و همکارانش (2008) استانداردهای حسابداری داخلی را با IAS مقایسه می کنند و در می یابند که IAS در ارتباط با حسابداری باکیفیت تر است. با تمرکز بر بازارهای سرمایه، پژوهش های پیشین در می یابند که اتخاذ IFRS، اثر مطلوبی بر قیمت سرمایه (داسکه و همکاران، 2008؛ لی، 2010)، سیالیت سهام (داسکه و همکاران، 2008)، محتوای اطلاعاتی درآمدها (لندزمن و همکاران، 2012)، اولویت های پیشبینی تحلیلگر (بیارد و همکاران، 2011؛ هورتون و همکاران، 2013) و انتقالات اطلاعاتی در بین کشورها (کیم و لی، 2011؛ وانگ، 2014) دارد.به طور خاص، ارتباط با این مطالعه، اثر مثبت IFRS با قیمت سرمایه است. در حالی که مطالعات پیشین، قیمت پایین تر سرمایه پس از اتخاذ IFRS توسط کاهش عدم تقارن اطلاعات یا پیشرفت در کیفیت اطلاعات را توضیح می دهد (داسکه و همکاران، 2008؛ لی، 2010)، ولی شواهد ما نشان می دهند که توضیح احتمالی دیگری برای این یافته، پیشرفت در اشتراک گذاری خطر به خاطر افزایش یکپارچگی مالی است که در مقالات مالیه بین المللی آورده شده است (مثلاً هنری، 2000a).
آمیرام (2012)، دی فوند و همکارانش (2011) و یو و وحید (2014) در می یابند که اتخاذ IFRS، اثر مثبتی بر مالکیت خارجی سهام محلی دارد. این یافته ها مهم هستند به طوری که تاثیر IFRS را در بهبود شارش سرمایه از مرزهای جغرافیایی نشان می دهند. با این وجود، پیشرفت ها در حرکت سرمایه بر پیشرفت های معادل در یکپارچگی مالی دلالت نمی کنند (اوبستفلد و تیلور، 2004). مطالعه ما این شاخه از پژوهش ها را با ارائه شواهد مستقیم در مورد اثر اتخاذ IFRS الزام آور بر یکپارچگی بازار مالی تکمیل می کند. مطابق با یک مجموعه متحد از استانداردهای حسابداری با کیفیت بالا که اصطکاک های اطلاعاتی را در بازارها کاهش می دهد، ما در می یابیم که هماهنگ سازی حسابداری القاشده با اتخاذ IFRS، مستقیماً با یکپارچگی مالی در ارتباط است. ما همچنین نشان می دهیم که اثر اتخاذ IFRS بر یکپارچگی مالی در ارتباط با اثر IFRS بر جریان سرمایه و شارش اطلاعات جهانی است.
سفارش ترجمه تخصصی حسابداری مالی
مطالعه ما همچنین در ارتباط با جستجو در مورد عوامل تعیین کننده یکپارچگی مالی است. ممکن است محدوده ای از موانع، یکپارچگی مالی را محدود کنند که عبارتند از موانع مستقیم که محدودیت های مالکیت خارجی را تحمیل می کنند یا مقدار مالکیت مستقیم یا کنترل های سرمایه را محدود می کنند که مقدار سودهای پرداختی را محدود می کنند یا مالیات هایی برای شارش سود سهام و درآمد سرمایه تحمیل می نمایند (بکائرت، 1995). با توجه به این موانع، مطالعات پیشین بر این امر متمرکز شده اند که آیا تغییرات مقررات مثل آزادسازی بازار و اتحاد سیاسی یا پولی (مثلاً بکائرت و همکاران، 2002؛ بکائرت و همکاران، 2013) در ارتباط با یکپارچگی بازار هستند یا خیر. موانع غیر مستقیم مثل هزینه های اطلاعات نیز یکپارچگی مالی و شارش های سرمایه را با تاخیر مواجه می کنند (مثلاً پونال و همکاران، 2014). مطالعه ما شواهدی تجربی فراهم می کند مبتنی بر این که یک مجموعه متحد از استانداردهای حسابداری باکیفیت بالاتر، یکپارچگی مالی با کاهش اصطکاک های اطلاعاتی افزایش می یابد.
بقیه این مقاله بدین صورت ادامه می یابد. بخش 2، مقالات مرتبط را مرور می کند و فرضیه ها را ارائه می نماید. بخش 3، ساختار نمونه و موضوعات طراحی پژوهش را توصیف می کند. بخش 4 در مورد نتایج تجربی بحث می کند و بخش 5، نتیجه گیری های ما را بسط می دهد.
2. مقالات مرتبط و ارائه فرضیه
یکپارچگی مالی تا حدودی به خاطر آثار اثبات شده بر بخش های مالی و واقعی اقتصاد، توجه قابل ملاحظه ای به مالیه و پژوهش های اقتصادی معطوف کرده است (بکائرت و همکاران، 2003؛ هنری، 2003). بیان متضمن، این است که یکپارچگی مالی، هزینه سرمایه شرکت را با بهبود اشتراک گذاری خطر، کاهش می دهد و به عنوان یک نتیجه، روی سرمایه و نهایتاً خروجی اقتصادی اثر می گذارد (هنری، 2003). اشتولتس (1999، 10) عنوان می کند که "جایی که موانع سرمایه گذاری بین المللی، یک بازار سرمایه ملی را از بازارهای جهانی جدا می کند، سرمایه گذاران محلی، همه خطر فعالیت های اقتصادی را در کسب و کارشان تحمل می کنند. و برای تحمل این خطر، این سرمایه گذاران، نیازمند یک مزیت به خاطر خطر بالاتر هستند."
به ویژه، ما شرکت های تطبیق یافته را از کشورهایی که IFRS را اتخاذ نکرده اند، انتخاب می کنیم که در یک صنعت مشابه فعالیت می کنند و از کشوری با نزدیک ترین قدرت تقویت هستند و اندازه مشابهی دارند (که توسط سرمایه گذاری بازار اندازه گیری شده است). شرکت های ایالات متحده، نشانگر بزرگ ترین بخش از نمونه تطبیق یافته هستند و شرکت های ژاپن پس از آنها قرار دارند. این حقیقت نشان می دهد که یک شرکت اتخاذکننده الزام آور در بریتانیا به احتمال بیشتر با شرکتی در ایالات متحده که IFRS را اتخاذ نمی کند، تطبیق می یابد تا اینکه با شرکتی در آرژانتین که IFRS را اتخاذ نمی کند، تطبیق یابد. ما معادله 4 را با استفاده از نمونه تطبیق یافته مجدداً تخمین زدیم. نتایج گزارش شده در جدول A18 در نمایه آنلاین، شبیه به نتایج گزارش شده در این مقاله هستند.
متغیرهای وابسته ما در معادله 4، یعنی یکپارچگی و سرعت، بین 0 و 1 هستند. در حالی که نتایج ما از رگرسیون OLS، مبهم و سازگار هستند، ولی ما همچنین از مدل توبیت برای تخمین مجدد معادله 4 استفاده می کنیم و نتایج مشابهی را به دست می آوریم (که در جدول A19 در نمایه آنلاین گزارش شده است). در همه رگرسیون ها، ما آثار ثابت صنعت را کنترل و صنعت را توسط کدهای دسته بندی صنعت استاندارد یک رقمی، دسته بندی می کنیم. در یک آزمون ابهام، ما از دسته بندی 12 صنعت فاما-فرنچ تبعیت می کنیم و تجزیه و تحلیل را مجدداً انجام می دهیم. نتایج گزارش شده در جدول A20 در نمایه آنلاین، بدون تغییر باقی می مانند.
5. نتایج
ما به طور تجربی این پرسش را با بررسی اثر اتخاذ IFRS الزام آور بر یکپارچگی مالی ارزیابی می کنیم. ما فرض می کنیم که هماهنگ سازی استانداردهای حسابداری، یکپارچگی مالی را با بهبود قابلیت مقایسه حسابداری و کاهش هزینه های اطلاعاتی تسهیل می کنیم. به تبعیت از مفهوم یکپارچگی مالی پیشنهادشده توسط مقالات فراوان، ما پارامترهای تجربی را برای احاطه بر دو جنبه مرتبط ولی مجزای یکپارچگی مالی می سازیم. پارامتر نخست، اندازه ای است که در آن، بازگشت های سهام محلی می توانند توسط عوامل عمومی توضیح داده شوند، به طوری که یک اندازه بزرگ تر، نشان دهنده یکپارچگی بیشتر است. پارامتر دوم، سرعتی است که در آن، اطلاعات جهانی در بازگشت های سهام محلی وارد می شود به طوری که یک سرعت بیشتر، نشانگر یکپارچگی بیشتر است. آزمون های تجربی ما از یک طراحی تفاوت در تفاوت استفاده می کنند و شرکت های اتخاذکننده IFRS الزام آور را با شرکت هایی که IFRS را اتخاذ نمی کنند و شرکت های اتخاذکننده داوطلب مقایسه می کنیم.
مطابق با فرضیه هایمان، در می یابیم که اتخاذکنندگان الزام آور، پیشرفت بیشتری را در یکپارچگی مالی پس از اتخاذ IFRS نسبت به شرکت هایی که آن را اتخاذ نمی کنند، تجربه می کنند. به طور اختصاصی، در می یابیم که اتخاذ IFRS مستقیماً بر سهم واریانس بازگشت سهام اثر می گذارد که توسط عوامل عمومی توضیح داده می شود. اتخاذ IFRS همچنین سرعتی را که با آن، اخبار جهانی در قیمت های سهام یک شرکت وارد می شوند، افزایش می دهد. به علاوه، در می یابیم که این آثار IFRS در کشورهای دارای تفاوت های بزرگ تر بین IFRS و GAAP محلی یا در کشورهایی که پیشرفت بزرگ تری را در قابیلت مقایسه حسابداری تجربه می کنند، بارزتر هستند. این شواهد نشان می دهند که اتخاذ IFRS، یکپارچگی مالی را از طریق بهبود قابلیت مقایسه حسابداری که شارش اطلاعات بین مرزی را افزایش می دهد، تسهیل می کند. ما همچنین در می یابیم که اثر IFRS بر یکپارچگی مالی هنگامی بارزتر می شود که با افزایش بیشتری در مالکیت خارجی همراه باشد. این شواهد نشان می دهند که افزایش در سرمایه گذاری خارجی و جریان سرمایه احتمالاً کانال دیگری باشد که از طریق آن، اتخاذ IFRS می تواند یکپارچگی مالی را تسهیل کند.
ترجمه رایگان متون تخصصی حسابداری
مطالعه ما در ارتباط با مقالاتی در مورد یکپارچگی مالی با نشان دادن این واقعیت است که اتخاذ یک مجموعه متحد از استانداردهای حسابداری (مثلاً هماهنگ سازی حسابداری) یکپارچگی مالی را با کاهش اصطکاک های اطلاعاتی افزایش می دهد. نتایج ما نوری برای تلاش های قانونی پیرامون جهان برای افزایش یکپارچگی مالی با حذف موانع مختلفی که یکپارچگی کامل را با تاخیر مواجه می کنند، می تاباند. به طور خاص، مطالعه ما از این انتظار قانون گذاران حمایت می کند که اتخاذ IFRS به بهبود یکپارچگی مالی کمک می کند. ترجمه رایگان متون تخصصی حسابداری
نتایج ما همچنین در ارتباط با مقالات در حال رشد در مورد اثر اتخاذ IFRS هستند. مطالعات پیشین عنوان کرده اند که اتخاذ IFRS بر مالکیت خارجی سهام محلی اثر دارد. مطالعه ما یک گام بیشتر بر می دارد و نشان می دهد که IFRS، یکپارچگی مالی را تسهیل می کند. سایر مطالعات، اثر IFRS بر قیمت سرمایه را در می یابند و قیمت پایین تر سرمایه پس از اتخاذ IFRS را توسط کاهش عدم تقارن اطلاعات یا پیشرفت در کیفیت اطلاعات را توضیح می دهند. شواهد ما نشان می دهند که توضیح احتمالی دیگری برای این یافته، پیشرفت در اشتراک گذاری خطر به خاطر افزایش یکپارچگی مالی است که در مقالات مالیه بین المللی ارائه شده است. ترجمه رایگان متون تخصصی حسابداری
