مقالات ترجمه شده تحلیل رگرسیون

پس از دریافت هر پرسشنامه، یک کد برای حفظ ناشناسی که برروی هر پرسشنامه ثبت شده بود، با دو فهرست اصلی مطابقت داشتند: یکی برای PM ها و یکی برای مهندسان و سرپرستان. این کد، یک شماره یکتا برای هر شرکت کننده بود. کد هر مهندس و ناظر، شامل کد PM های نظارت کننده بود که این برای شناسایی متغیر پیش بینی کننده برای هر شرکت کننده ای که یک پرسشنامه ایمنی را پر می کند، لازم بود.

تحلیل رگرسیون برای بررسی اینکه چه میزان یک یا چند متغیر از توانایی پیش بینی مقدار یک متغیر ضابطه حمایت می کنند، لازم بود (هایت و همکاران، 2008). برای تحلیل H7، نمره کل پرسشنامه فرهنگ ایمنی، متغیر ضابطه بود؛ داشتن یک گواهی PMP، متغیر پیش بیینی کننده اصلی بود که به صورت ساختگی با 0 = خیر و 1= بله، کدگذاری شده بود. سه متغیر کنترل عبارت بودند از متغیرهای جمعیت شناختی مدیر، متشکل از سن، تعداد کل سالهای سابقه کار و سالهای فعالیت به عنوان یک مدیر PMP. جدول 1، روش های آماری لازم برای تست فرضیه های صفر را نشان می دهد.

سفارش ترجمه تخصصی مدیریت

 

1.4.3. تمیزکاری داده ها و آزمون فرضیه ها. از 111 نفری که این پرسشنامه را پر کردند، چهار نفر به یکی از اقلام پرسشنامه پاسخ ندادند و هیچ شرکت کننده ای از این مطالعه کناره گیری نکرد. مقادیر جایگزینی برای داده های مفقوده، برآوردها با استفاده از نمره میانگین کل برای آن متغیر بودند (نیومن، 2003). بررسی نمودارهای جعبه ای بهنجار بودن، دو پرسشنامه با نمره های برونهشته تک متغیری را شناسایی کرد که باعث حذف همه داده های مرتبط با آن دو پرسشنامه از تحلیل شد. بکارگیری آزمون فاصله ماهالانوبیس، هیچگونه برونهشته چند متغیری بیشتری آشکار نکرد و در نتیجه، اندازه نهایی نمونه n=109 شد. در بررسی بهنجاری دو متغیری، نمودارهای پراکندگی، الگوهای غیرخطی قابل توجهی در پراکندگی نقاط داده ای، نشان ندادند.

 

• • • • • • • 1. تحلیل داده ها برای هر فرضیه: اقلام مقیاس/پرسشنامه و روش آماری

RQ: رابطه بین مدیر پروژه دارای گواهی PMP و سطح فرهنگ ایمنی در پروژه های ساختمان سازی مدیریت شده چیست؟
فرضیه صفر	مقیاس/گویه پرسشنامه	روش آماری
بین گواهی PMP مدیران ساختمان سازی و نمره ارزش مدیر، ارتباطی وجود ندارد	نمره ارزش مدیریت (گویه های 1 تا 4 و 9 تا 12) گواهی PMP	همبستگی دو رشته ای نقطه ای
بین گواهی PMP مدیران ساختمان سازی و نمره سبک رهبری مدیر، رابطه ای وجود ندارد	نمره سبک رهبری (گویه های 16 تا 22) گواهی PMP	همبستگی دو رشته ای نقطه ای
بین گواهی PMP مدیران ساختمان سازی و نمره الگوی انگیزش مدیر، رابطه ای وجود ندارد	نمره الگوی انگیزش (گویه های 23 تا 26) گواهی PMP	همبستگی دو رشته ای نقطه ای
بین گواهی PMP مدیران ساختمان سازی و نمره برنامه آموزش مدیر، رابطه ای وجود ندارد.	نمره برنامه آموزشی (گویه های 27 تا 30) گواهی PMP	همبستگی دو رشته ای نقطه ای
بین گواهی PMP مدیران ساختمان سازی و نمره ارتباطات پایین سوی مدیر، رابطه ای وجود ندارد	نمره ارتباطات پایین سو (گویه های 10، 13- 15) گواهی PMP	همبستگی دو رشته ای نقطه ای
بین گواهی PMP مدیران ساختمان سازی و نمره استفاده مدیریت از سیستم گزارشگری وقایع و حوادث، رابطه ای وجود ندارد	نمره استفاده از سیستم گزارشگری وقایع و حوادث (گویه های 5 تا 8) گواهی PMP	همبستگی دو رشته ای نقطه ای
بین داشتن گواهی PMP و نمره کل پرسشنامه بعد از کنترل کردن متغیرهای جمعیت شناختی مدیر، یعنی سن، سابقه کار و سابقه به عنوان یک مدیر PMP، رابطه ای وجود ندارد	نمره کل (گویه های 1 تا 30) گواهی PMP، سن، سابقه کار، و سابقه به عنوان یک مدیر PMP	رگرسیون چندگانه

 

 

استقلال خطاها، مشکلی بوجود نیاورد، زیرا هر فرد تنها یک پرسشنامه را پر کرده بود و آماره دوربین-واتسون در محدوده های نرمال بود. بررسی نمودارهای پراکندگی باقیمانده ناهمگنی قابل قبول واریانس را نشان داد.

همخطی چندگانه قابل توجهی بین سابقه کار و سن مشهود بود (r=0.98, p=0.001). این نتیجه، برای متغیر سابقه کار، به قسمتی از مدل تبدیل شد، زیرا سابقه کار، همبستگی دو متغیری بزرگتری با نمره کل در مقایسه با سن دارد. با بررسی نمودارهای P-P باقیمانده رگرسیون و هیستوگرام فراوانی، مشخص شد که نتایج در مفروضات همپراشی صدق می کنند و همه نمره های باقیمانده رگرسیون در محدوده مثبت یا منفی سه انحراف معیار بودند. مطابق با توصیه های فاکس (2008)، در کل، نتایج آزمون فرضیه ها برای همبستگی های پیرسون و رگرسیون چندگانه، کافی بود.

سفارش ترجمه تخصصی مدیریت

 

2.4.3. آماره های توصیفی اولیه. جدول 2، آماره های توصیفی مربوط به متغیرهای سن، سالهای سابقه کار و سالهای کار به عنوان یک PMP، در سطح نسبت را نشان می دهد. میانگین و انحراف معیار مربوط به در مجموع 109 پاسخگر، برای سن M=43.30، SD=12.42 و برای سالهای سابقه کار M=19.12، SD=10.88 بود. برای 47 پاسخگر دارای گواهی PMP، سابقه کار به عنوان یک PMP از 2 تا 20 سال متغیر بود (M=5.47, SD=4.92).

جدول 3، مشخصه های روانسنجی مربوط به هفت نمره مقیاس را نشان می دهد. سنجش مقیاس ها براساس یک مقیاس نوع لیکرت هفت امتیازی (1= کاملاً مخالفم تا 7= کاملاً موافقم) در سطح بازه ای، بود. میانگین نمره کل M=4.81 (SD=1.22) بود. از میان شش نمره مقیاس فرعی، بیشترین همخوانی مربوط به سبک رهبری (M=5.26, SD=1.33) و پایین ترین همخوانی برای برنامه آموزشی (M=3.78, SD=1.90) بود. ضرایب پایایی آلفای کرونباخ از α=0.80 تا α=0.96 متغیر بود و ضریب اندازه میانه α=0.92 بود که نشان می دهد همه مقیاس ها، سطوح قابل قبول پایایی درونی را نشان داده اند (بلک، 1999).

 

4. نتایج و بحث

1.4. خلاصه یافته ها

پرسش پژوهشی اصلی این مطالعه به این صورت بود:

RQ1. رابطه بین داشتن گواهی PMP توسط PM ها و سطح فرهنگ ایمنی موجود در پروژه ساختمان سازی که PM آنرا مدیریت می کند، چیست؟

هفت فرضیه، میانگین رابطه متغیرهای پیش بینی کننده، عمدتاً گواهی PMP، به متغیر ضابطه ای عملکرد ایمنی بودند. فرضیه ها هفت نمره مقیاس را در نظر گرفتند: ارزش های شرکت، سبک رهبری، الگوی انگیزش، برنامه اموزشی، ارتباطات رو به پایین، استفاده از سیستم گزارشگری حوادث/وقایع و نمره ایمنی کل. جدول 4، ضرایب پیرسون مرتبط برای H1 تا H6 را نشان می دهد.

نمونه پژوهش این مطالعه کمیتی متشکل از 111 شرکت کننده بود که تحت نظارت 23 نفر PM، کار می کردند. حجم نمونه نهایی پس از حذف دو فرد با نمره های برون هشته تک متغیری، به n=109 رسید. همه پاسخگران در SME های عربستان سعودی کار می کردند. شرکت کنندگان، مهندسان یا ناظران خط اول هستند که در پروژه ساختمان سازی به مدت حداقل سه سال کار می کردند. نتایج نشان دادند که نمره کل برای پاسخگران دارای سابقه کار بیشتر (β=0.24, p=0.01) و افرادی که گواهی PMP خود را دریافت کرده بودند (β=0.32, p=0.001) بیشتر بود. این ترکیب یافته ها، شواهدی برای رد H1₀، H2₀، H6₀ و H7₀ فراهم کردند.

 

2.4. تفسیر یافته ها

1.2.4. ارزش های شرکت: فرضیه صفر اول از این قرار بود:

H1₀: یک رابطه بین گواهی PMP مدیران ساختمان سازی و نمره ارزش مدیران، وجود ندارد.

 

همبستگی معنادار بود (r=0.28, p=0.003)، H1₀ رد شد.

نتایج نشان دادند که ارزش های شرکتی مدیران، یک شاخص فرهنگ ایمنی هستند و گویای این هستند که ادراک ها در مورد ارزش های شرکت در مورد گزارشگری حادثه و واقعه و ارتقای ایمنی برای پاسخگرانی که تحت PM های دارای گواهی PMP کار می کردند، تفاوت معناداری با ادراکات پاسخگرانی که تحت PM های بدون گواهی PMP کار می کردند، داشتند. این نتیجه H1₀، تعجب آور نیست، زیرا از این مشاهده فریزیر و همکاران (2013) پشتیبانی می کند که فرهنگ سازمانی مربوط به ایمنی، عامل مهمی در تعیین اقلیم ایمنی در محیط کار است. علاوه بر آن، این نتیجه، نقش PM در حمایت از فرهنگ سازمانی و انتقال این فرهنگ به کارکنان، را تبیین کرد.

 

2.2.4. سبک رهبری:  فرضیه صفر دوم از این قرار بود:

H2₀: بین گواهی PMP مدیران ساختمان سازی و نمره سبک رهبری مدیران، یک رابطه وجود ندارد.

 

همبستگی معنادار بود (r=0.25, p=0.01) بنابراین، فرضیه صفر رد شد.

بنظر می رسد سبک رهبری مدیر، پیش بینی کننده فرهنگ ایمنی بود و گویای این بود که ادراکات در مورد سبک رهبری مدیر برای پاسخگرانی که تحت PM های دارای گواهی PMP کار می کردند، تفاوت معناداری با ادراکات کارکنان شاغل تحت PM های بدون گواهی PMP، داشتند. نتیجه H2₀، نتیجه عبودایه و همکاران (2006)را که یک همبستگی آماری قوی بین تعهد مدیریت به ایمنی و نرخ جراحت و بیماری یافته بود، تایید می کرد.

 

3.2.4. گزارشگری حادثه و واقعه. فرضیه صفر ششم از این قرار بود:

H6₀: بین گواهی PMP مدیران ساختمان سازی و نمره استفاده مدیر از سیستم گزارشگری واقعه و حادثه، رابطه ای وجود ندارد.

 

همبستگی معنادار بود (r=0.27, p=.004)، در نتیجه، H6₀ رد شد.

 

استفاده مدیران از سیستم های گزارشگری واقعه و حادثه، بنظر می رسید که پیش بینی کننده فرهنگ ایمنی باشد و گویای این است که ادراکات در مورد استفاده مدیر از یک سیستم گزارشگری واقعه و حادثه برای پاسخگران شاغل تحت مدیریت PM های دارای گواهی PMP تفاوت معناداری با پاسخگران شاغل تحت PM های بدون گواهی PMP، تفاوت معناداری داشت. نتیجه H6₀، این استنباط تیسی (2013) که مدیریت می تواند از استفاده از سوابق و مستندات حادثه بهره ببرد، را تایید می کند، و این به توسعه برنامه های آموزش ایمنی و بهبود فرهنگ ایمنی، کمک می کند.

 

4.2.4. الگوی انگیزش، برنامه آموزشی و ارتباطات پایین سو. فرضیه صفر سوم به این صورت بود:

 

H3₀: بین گواهی PMP مدیران ساختمان سازی و نمره الگوی انگیزش مدیر، رابطه ای وجود ندارد.

 

همبستگی معنادار نبود (r=0.15, p=0.12)، در نتیجه H3₀ رد نشد.

 

فرضیه صفر چهارم به این صورت بود:

 

H4₀: بین گواهی PMP مدیران ساختمان سازی و نمره برنامه آموزشی مدیر، رابطه ای وجود ندارد.

 

همبستگی معنادار نبود (r=0.12، p=0.23)، در نتیجه فرضیه H4₀ رد نشد.  

 

فرضیه صفر پنجم به این صورت بود:

H5₀: بین گواهی PMP مدیران ساختمان سازی و نمره ارتباطات پایین سوی مدیر، رابطه ای وجود ندارد.

همبستگی معنادار نبود (r=0.13, p=0.17)، در نتیجه H5₀ رد نشد.

 

تحلیل داده ها نشان دادند که الگوی انگیزش، برنامه آموزشی مدیران و ارتباطات پایین سو، بر فرهنگ ایمنی تاثیری ندارند. اگرچه در پژوهش های قبلی، محققان این سه بعد را به عنوان عوامل مهم در تعیین فرهنگ ایمنی ذکر کردند، اما بنظر می رسد همه 23 پروژه شامل شده در مطالعه PMP عربستان سعودی، سطح الگوهای انگیزش، آموزش ایمنی و ارتباطات PM مشابه داشتند.

 

5.2.4. نمره ایمنی کل. فرضیه صفر هفتم به این صورت بود:

 

H7₀: بین داشتن یک گواهی PMP و نمره  کل پرسشنامه فرهنگ ایمنی بعد از کنترل کردن متغیرهای جمعیت شناختی مدیر (سن، سابقه کار و سابقه به عنوان یک مدیر PMP)، رابطه ای وجود ندارد.

 

جدول 5، مدل رگرسیون چندگانه مرتبط را بیان می کند که نشان دهنده آن است که مدل کلی، معنادار است (p=0.001) و 8/11% از واریانس نمره کل را تبیین می کرد.  نمره کل برای پاسخگران دارای سابقه کار بیشتر، (β=0.24, p=0.01 ) و افرادی که گواهی PMP خود را گرفته بودند (β=0.32, p=0.001)، بالاتر بود. بنابراین، H7₀ رد شد. بر این اساس، رابطه معناداری بین داشتن یک گواهی PMP و نمره کل پرسشنامه فرهنگ ایمنی بعد از کنترل کردن متغیرهای جمعیت شناختی PM ها (سن، سابقه کار و سابقه به عنوان یک مدیر PMP) وجود دارد.

سفارش ترجمه تخصصی مدیریت

همخطی چندگانه قابل توجهی بین سابقه کار و سن مشاهده شد (r=0.98, p=0.001)، بنابراین تنها متغیر سابقه کار در مدل شامل شد، زیرا متغیر سابقه کار، همبستگی دو متغیری بزرگتری با نمره کل داشت (به جدول 4 مراجعه نمایید). متغیر سابقه کار به عنوان یک PMP در مدل شامل نشد، زیرا تنها 47 نفر از پاسخگران تحت PM های دارای گواهی PMP کار می کردند و این شامل کردن، حجم نمونه درون مدل را به اندازه بیش از 50 درصد کاهش می داد (از n=109 تا n=47). همچنین، همبستگی بین متغیر سابقه کار به عنوان یک PMP و نمره کل معنادار نبود (r=-0.14, p=0.35 جدول 4)، بنابراین، عدم شامل کردن آن متغیر از مدل، بنظر نمیرسد برای صحت مدل، مسئله ای بوجود آورده باشد. ادراک های کارکنان در مورد وجود یک فرهنگ ایمنی، غالب تر بودند، هنگامی که PM یک گواهی PMP داشته باشد و همچنین با افزایش سابقه کار به عنوان  یک PM.

تحلیل نمره کل فرهنگ ایمنی، همبستگی معنادار (r=0.26، p=0.007) را نشان داد. سطح فرهنگ ایمنی در پروژه های مدیریت شده بوسیله PM های دارای گواهی PMP تفاوت معناداری با سطح فرهنگ ایمنی در پروژه های مدیریت شده توسط PM های بدون گواهی PMP، داشت. این تحلیل، مشخص کرد که نمره کل فرهنگ ایمنی برای پاسخگرانی که تحت نظارت PM های دارای سابقه کار بیشتر (β=0.24, p=0.01) و کسانی که گواهی PMP خود را دریافت کرده اند (β=0.32,p=0.001)، بالاتر می باشد. این ترکیب یافته ها، شواهدی برای رد H7₀ فراهم کرد که نشان دهنده این بود که رابطه معناداری بین داشتن گواهی PMP و نمره کل پرسشنامه فرهنگ ایمنی برای کنترل متغیرهای جمعیت شناختی مدیر (سن، سابقه کار و سابقه به عنوان یک مدیر PMP)، وجود دارد.

داده های پرسشنامه، همبستگی های ضعیفی را نشان دادند، زیرا مقادیر R² کمتر از 650/0، مقدار پیش بینی کننده محدودی دارند (پرایریه، 1996). این ضریب همبستگی نشان می دهد که داشتن یک گواهی PMP و سابقه کار PM، حدود 8/11 درصد از واریانس نمره کل فرهنگ ایمنی را تبیین می کند. می توان رابطه ضعیفی را انتظار داشت، زیرا داده ها از ادراکات انسانی استخراج شده اند؛ بنابراین، یک ضریب همبستگی کم به عنوان یک شاخص ارزشمند، باقی می ماند (فراست، 2013؛ کپل و زدک، 1989).

 

3.4. دلالت ها

ساختمان سازی، صنعت خطرناکی است که در تعداد قابل توجه حوادث شغلی و بهداشت کم در کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته، سهیم است (خنی و همکاران، 2008). شرایطی که باعث حوادث می شوند، شامل عدم وجود رویه های ایمنی (ایمونز، 2007)، مبادرت به فعالیت های غیرایمن (ال حمایدی و تان، 2010) و نادیده گیری مسئولیت پذیری ایمنی (مولنار و همکاران، 2009)، می باشند. لوشین و همکارا (2006)، دریافتند که مشخصاتی که به نفع عملکرد ایمنی هستند شامل تعهد مدیریت، ارتباطات و حسابرسی/مشاهدات، فرهنگ/اقلیم ایمنی قوی و دخیل شدن کارکنان، می باشند. یکی از تصمیمات اساسی، یعنی انتخاب PM می تواند بر فرهنگ ایمنی و پیامدهای دیگر در پروژه های ساختمان سازی، مانند وجهه عمومی شرکت و هزینه پروژه، تاثیرگذار باشد.

آموزش برای توسعه مهارت در خودآگاهی و داشتن چشم انداز، همچنین، بطور کلی، صداقت برنامه های توسعه منابع انسانی شرکت و بطور خاص، پرسنل مدیریت پروژه، مهم است (زو و سونیندیجو، 2013). اساسی ترین وظیفه برای رهبران شرکت های ساختمان سازی، بررسی مهارت های مدیریتی PM ها می باشد. در شرکت های بزرگ، چنین بررسی هایی می توانند انتخاب PM هایی که مهارت های مدیریت لازم برای حفظ و بهبود فرهنگ ایمنی پروژه را ندارند، به حداقل برساند. از دیدگاه رهبران SME ها در عربستان سعودی، یک ریسک شامل عواملی بجز مهارت های مدیریتی هنگام انتصاب یک مهندس به عنوان یک PM می باشد. با قبولی در آزمون PMP، لزوماً مهارت های مدیریتی بدست نمی آید، اما آزمون PMP، دانش حرفه ای در همه زمینه های مدیریت پروژه، شامل مهارت های مدیریتی را سنجش می کند (رمر و همکاران، 2007).

تشخیص اینکه منابع سیاست ها و مقررات ایمنی می توانند از جانب دولت ها و رهبران شرکت و همچنین مدیریت پروژه باشد، سطح فرهنگ ایمنی در یک پروژه ساختمان سازی از PM نشات می گیرد. قدرت PM در مورد ایمنی، تابعی از قدرتی است که مدیریت شرکت به PM داده است. PM های دارای تعهد بالا در قبال شیوه های ایمنی می توانند فرهنگ ایمنی و بهره وری را در پروژه های ساختمان سازی بهبود بخشند، اما PM ها به مهارت های رهبری و مدیریت برای تکمیل بموقع و در محدوده بودجه و بدون اتلاف وقت بخاطر حوادث جراحت انسانی، نیاز دارند (واتسون، 2007).

پژوهش های قبلی که ایمنی را در کشورهای در حال توسعه بررسی کرده اند، آشکار کرده اند که تعداد میانگین مرگ و میر شغلی در کشورهای در حال توسعه نسبت به کشورهای توسعه یافته، بیشتر از تعداد میانگین است (ال هومیدی و تان، 2010؛ عوواد و همکارا«، 2016؛ حسنین و هنا، 2008؛ ایدورو، 2008، 2010؛ خنی و همکاران، 2008؛ پینگ و همکاران، 2009؛ ژو و همکاران، 2011). دلیل اصلی، عدم وجود مقررات محلی یا پیاده سازی غیرصحیح مقررات ایمنی می باشد (ال هومیدی و تان، 2010؛ فریزیر و همکاران، 2013؛ فربر و همکاران، 2012؛ ایدورو، 2008؛  خنی و همکاران، 2008). دلایل دیگری که محققان عنوان کرده اند، سطح پایین تحصیلات و آموزش در زمینه ایمنی و تعهد ضعیف مدیریت در قبال ایمنی می باشند (عوواد و همکاران، 2016؛ بنفورد 2008؛ چغتای، 2015؛ خنی و همکاران، 2008، 2010؛ پیریادارشانی و همکاران، 2013؛ رحیم و عیسی، 2016؛ تئو و همکاران 2005؛ ژو و همکاران، 2011). نتایج مطالعه حاضر، با افزودن اینکه وجود مقررات و رویه ها برای بهبود فرهنگ ایمنی در پروژه های SME های ساختمان سازی کافی نیست و نقش PM در انتقال، پیاده سازی و حفظ فرهنگ ایمنی در پروژه بسیار مهم است، پژوهش های قبلاً انجام شده را تکمیل می کند.

حتی هنگامی که یک فرهنگ سازمانی حمایت کننده از اقلیم (فرهنگ) ایمنی در پروژه وجود داشته باشد، تعهد PM در پیروی از برنامه ایمنی و پیاده سازی رویه های ایمنی هنوز بین مدیران مختلف، متغیر است (بورستورف و لاوه، 2010؛ گیلکی و همکاران، 2012). ترنر و مولر (2005) تایید کرده اند که سبک رهبری مدیران و شایستگی، مستقیماً بر عملکرد یک سازمان یا کسب کار، تاثیر می گذارد. نتایج پژوهش حاضر، حاوی شواهدی از رابطه بین مهارت های مدیریتی PM و سطح فرهنگ ایمنی در پروژه و اینکه PM های دارای گواهی PMP، در مقایسه با PM های بدون آن گواهی، به سطح فرهنگ ایمنی بالاتر دست می یابند، بود.

 

5. محدودیت ها و پژوهش های آتی

ابعاد عملکردی بسیاری با افزایش زمان (سابقه) کار یک مهندس در ساختمان سازی، شامل فرهنگ سازمانی، دانش، مدیریت ساخت و ساز و سابقه کار، می توانند بهبود یابند. دانش می تواند در برگیرنده مفاهیم پایه مهندسی، مختص ویژگی های خاص مهندس است و بوسیله آموزش و تحصیلات، پشتیبانی شده است. مدیریت ساختمان سازی، شامل همه زمینه های مدیریت در حیطه تخصصی مهندس است و شیوه های مدیریت عمومی، نیاز به مهارت های مدیریت پروژه دارند. تصمیم یک رهبر برای ارتقای یک مهندس تا سطح PM باید به این مشروط باشد که اطمینان حاصل شود که مهندس مدنظر یک گواهی MBA، PMP یا معادل، داشته باشد.  این مزیت ها، بر وجهه شرکت، بهره وری، صرفه جویی در هزینه و عملکرد ایمنی، منعکس می شود.

تکرار این مطالعه برای گسترش دانش در مورد نقش PM در عملکرد ایمنی، می تواند مفید باشد. یکی از توصیه ها این است که از پرسشنامه متفاوت با پرسشنامه ارزش های فرهنگ ایمنی و شیوه ها (دیاز-کابررا و همکاران، 2007) استفاده شود تا جنبه های دیگر فرهنگ ایمنی در SME های ساختمان سازی در عربستان، سنجش شود. کاربرد روش کیفی برای درک دلایل، عقاید و انگیزه های ضمنی پرسنل در SME های ساختمان سازی می توانند در افزودن اطلاعات معنادار برای بدنه دانش غیرقابل تهیه از طریق ابزارهای کیفی، مشارکت داشته باشند. انجام ترکیبی از مطالعات کیفی و کمیتی در یک روش تحقیق ترکیبی می تواند مزیت های هر دو طراحی را فراهم کند. در این ترکیب، روش های کمیتی و کیفی مکمل همدیگر هستند که این امر، انجام تحلیل استوارتر را ممکن می سازد (ونکاتش و همکاران، 2016). رهبران شرکت های ساختمان سازی و کسب و کارهای دیگر که بر مدیریت پروژه اتکا می کنند، باید مزیتی که یک PM تحصیل کرده به پیامدها و نتایج شرکت بیافزاید را مورد بررسی قرار دهند (ترنر و مولر، 2005). پیامدهای مثبت می توانند شامل سود و منفعت های بیشتر، یک وجهه شرکتی مفید و بهبود فرهنگ ایمنی باشد که این امر می تواند میزان مرگ و میر شغلی را در پروژه های ساختمان سازی کاهش دهد و در نتیجه منعکس کننده نگرانی برای سلامت انسانی و حفاظت از زندگی کارکنان باشد.

رهبران، باید یافته های این مطالعه را با در نظر گرفتن محدودیت هایی که اکثر مطالعات همبستگی کمیتی دارند، شامل داده های خوداظهاری بدست آمده از پرسشنامه های مقیاس نوع لیکرت، مورد ملاحظه قرار دهند. اولین محدودیت این مطالعه استفاده از یک روش نمونه گیری هدفمند غیرتصادفی است. این روش می تواند خطر تهدید برای روایی طرح مطالعه بوجود آورد و از تعمیم نتایج برای کل جامعه صنعت ساختمان سازی، جلوگیری کند. بنابراین، تکرار این مطالعه در پژوهش های آتی برای اعتباریابی یافته های این مطالعه، بسیار مهم می باشند. محدودیت دیگر این مطالعه، تمرکز بر یک کشور بود. محققان می توانند مطالعات بعدی را در کشورهای در حال توسعه دیگر انجام دهند تا نقش مهارت های مدیریتی PM بر عملکرد ایمنی در یک زمینه ملی متفاوت را مشخص کنند. با اینکه هدف این مطالعه، تعیین رابطه بین داشتن گواهی PMP توسط PM ها و سطح فرهنگ ایمنی در پروژه های ساختمان سازی در پروژه های ساختمان سازی SME ها در عربستان سعودی بود، اما تمرکز مطالعات آتی می تواند نقش مهارت های مدیریتی PM ها در بهره وری، سرریز هزینه، تاخیر یا دیگر پیامدهای اساسی در پروژه های ساختمان سازی، باشد.

 

6. نتیجه گیری

کاهش رخداد حوادث جانی و بهبود شرایط بهداشت و سلامت در همه کسب و کارها، برای همه طرف های مسئول، الزامی بوده است و همچنان خواهد بود. در قرن بیست و یکم، کارکنانی که بخاطر عدم وجود مقررات دچار جراحت یا مرگ و میر شده اند، تلاش های صرفه جویی در هزینه ها یا ناشایستگی مدیریت غیرقابل پذیرش است. بخاطر اینکه کار ساختمان سازی خطرناک است و در تعداد قابل توجهی از حوادث دخیل است، رهبران موثر در شرکت های ساختمان سازی به دنبال بهبود عملکرد ایمنی در محیط کار هستند و به صورت منظم، فرآیندها و رویه های داخلی را مورد انتقاد قرار می دهند. توسعه روش هایی که خطرات ایمنی را به حداقل می رساند، آگاهی کارکنان را از خطرات ایمنی در شغل خود افزایش می دهند و به کارکنان در اجتناب از چنین خطرهایی کمک می کنند، می توانند باعث بوجود آمدن یک فرهنگ ایمنی مثبت در ساختمان سازی شوند.

نتایج این پژوهش نشان داد که سطح فرهنگ ایمنی، برای مهندسان و ناظرات خط اول که تحت PM های دارای گواهی PMP کار می کنند در مقایسه با بدون گواهی PMP، تفاوت معناداری داشته و بهبود یافته است. یک فرهنگ ایمنی قوی می تواند از کنترل هزینه های ساخت و ساز حمایت کند و بازده عملیاتی را افزایش دهد. با اینکه، همسوسازی ادراکات فرهنگ ایمنی در سطوح مختلف در سازمان، به دستیابی به یک فرهنگ ایمنی مثبت کمک می کند، اما نقش PM در انتقال، پیاده سازی و حفظ فرهنگ ایمنی در پروژه ساختمان سازی، بخصوص در SME ها فوق العاده مهم است.

این مطالعه، به نقش مهارت های مدیریتی PM ها در عملکرد ایمن SME های عربستان، پرداخت. یافته اصلی این بود که PM های دارای مهارت های مدیریتی، عملکرد بهتری از نظر ایمنی در پروژه های ساختمان سازی SME در مقایسه با PM های بدون مهارت مدیریتی، دارند. توصیه اصلی این است که رئیسان پروژه های ساختمان سازی، باید بدقت مهارت های مدیریتی مهندسان را قبل از گزینش افراد به عنوان PM، را ارزیابی کنند. یک PMPM توسعه یافته در این مطالعه، چهارچوب و مولفه فرآیند تجاری مناسبی برای آن دسته از رهبران ساختمان سازی که به دنبال حفظ عملکرد ایمنی هستند، فراهم می کند.

سفارش ترجمه تخصصی مدیریت

 

پیوست

هدف این مطالعه، ارزیابی دیدگاه های شما در مورد ایمنی و پیشگیری از خطر در پروژه شماست. در ابتدا از مشارکت شما در پاسخ دادن با دقت و صمیمانه شما به هر کدام از سوالات، تشکر و قدردانی کنیم. هیچگونه پاسخ درست یا غلط وجود ندارد، هرکدام از پاسخ ها خوب است، مادامی که پاسخ شما به هر پرسش طبق آنچه باشد که واقعاً فکر می کنید. در صفحه های بعد، تعدادی پرسش در مورد جنبه های مختلف سازمان ها وجود دارد که به چندین موضوع، گروه بندی شده اند. لطفاً یک علامت X را در مقیاس 1 تا 7 با توجه به میزان موافقت یا عدم موافقت شما با هر سوال، قرار دهید.

 

1. مدیریت شرکت من به کارگران با رعایت صحیح قوانین و رویه های ایمنی، ارزش قائل می شود.
2. مدیریت شرکت من، به صداقت و مشارکت همه کارکنان در گردآوری اطلاعات در مورد وقایع و حوادث، ارزش قائل می شود.
3. مدیریت شرکت من، به همکاری همه کارکنان در حل مسائل مرتبط با رسیدن به هدف پروژه، ارزش قائل می شود.
4. مدیریت شرکت من برای ابتکارعمل ها و دلالت های کارکنان در یافتن راهکارهای جدید برای بهبود ایمنی، ارزش قائل است.
5. در پروژه من، نتایج بازرسی حوادث و وقایع برای توسعه تغییرات رویه های کار طبق راهکاراهای ارائه شده توسط کارکنان با هدف بهبود ایمنی، مورد استفاده قرار می گیرند.
6. در پروژه من، نتایج بازرسی حوادث و وقایع برای بازبینی اهداف کاری قبلاً مشخص شده استفاده می شود تا با شرایط خاص، متناسب سازی شوند.
7. در پروژه من، نتایج بازرسی حوادث و وقایع برای ارائه اطلاعات برای کارگران در مورد عدم رعایت قوانین و مقررات ایمنی و برای توسعه رویه های انضباطی، مورد استفاده قرار می گیرند.
8. در پروژه من، نتایج بازرسی حوادث و وقایع برای شناسایی نیازهای آموزشی و توسعه برنامه آموزشی، مورد استفاده قرار می گیرند.
9. مدیریت شرکت من، برای همکاری و مشارکت تیم کارگران در ارتقای ایمنی، ارزش قائل است.
10. مدیریت شرکت من برای رعایت قوانین و مقررات ایمنی برای ارتقای ایمنی، ارزش قائل است.
11. مدیریت شرکت من برای دخیل دادن ایده های جدید و خلاق از کارکنان با هدف بهبود ایمنی، ارزش قائل است.
12. مدیریت شرکت من برای رسیدن به اهداف مشخص شده، چه از نظر بهره وری چه ایمنی، ارزش قائل است.
13. در پروژه من، ارتباطات میان کارگران و سرپرستان در مورد مسائل مرتبط با ایمنی در زمینه کار، مرسوم است.
14. در پروژه من، ارتباطات با کارگران در مورد اهداف ایمنی مدنظر، معمول است.
15. در پروژه من، ارتباطات رسمی در مورد قوانین و مقررات ایمنی که باید توسط کارگران رعایت شوند، معمول است.
16. سرپرست بالادست من، خلاقیت و دخیل کردن توصیه ها را ترغیب می کند، ایده ها و مفاهیم جدید را امتحان می کند، با چالش ها روبرو می شود، تغییر را پیش بینی و تسهیل می کند و یک چشم انداز سراسری در مورد سازمان، انتقال می دهد.
17. سرپرست بالادست من اهداف را تعریف، برنامه ریزی و هماهنگ می کند؛ به زیردستان انگیزه می دهد تا به این اهداف برسند؛ از موفقیت حمایت می کند؛ دستورالعمل می دهد؛ بر تلاش تاکید می کند و عملکرد را ارزیابی می کند.
18. سرپرست بالادست من، برنامه ریزی کار را سازمان دهی و هماهنگ می کند؛ دستورالعمل ها در مورد نحوه انجام کار را سازمان دهی و ارائه می دهد و نشان می دهد که چگونه این کار را انجام دهیم؛ عملکرد را کنترل می کند و بر انضباط تاکید می کند.
19. سرپرست بالادست من، به تیم انگیزش می دهد و انسجام را تسهیل می کند؛ به نحو فعال به اعضای تیم گوش می دهد و تبادل اطلاعات انجام می دهد؛ توسعه فردی را تترغیب می کند؛ به دنبال اجماع (اتفاق نظر) است و نیازهای زیردستان را مدنظر قرار می دهد.
20. سرپرست بالادست من به من نحوه انجام کار به نحو ایمن را هنگام انجام یک رفتار غیرایمن، نشان می دهد.
21. هنگامی که یک رفتار غیرایمن انجام می دهم، سرپرست بالادست من، این رفتار غیرایمن را در زمینه خاص رخ داده تحلیل می کند، هدف کاری را مدنظر قرار می دهد.
22. هنگامی که یک رفتار غیرایمن انجام می دهم، سرپرست بالادست من با من در مورد اینکه مناسب ترین راهکار برای اجتناب از رخداد مجدد آن وضعیت چیست، بحث می کند.
23. مدیریت شرکت من، به رضایت کارکنان از کار به صورت تیمی، برای مثال، روابط بین فردی، همکاری و مشارکت بین هم تیمی ها و مدیران، توجه می کند.
24. مدیریت شرکت من به رضایت کارگران از مشخصات شغلی، برای مثال، سطح خودمختاری، تنوع وظایف و خلاقیت، توجه می کند.
25. مدیریت شرکت من به رضایت کارکنان از ضوابط عملکردی، برای مثال، شفافیت وظایف شغلی، قوانین و رویه های کار، توجه می کند.
26. مدیریت شرکت من به رضایت کارگران از اهداف کار، برای مثال، اینکه اهداف خوش تعریف باشند، خاص باشند، قابل حصول و واقع بینانه باشند، توجه می کند.
27. در پروژه شما، تا چه میزان، به شما دروس توسعه منابع انسانی، مانند رهبری و کار گروهی، کیفیت زندگی کاری، ارتباطات بین فردی و غیره، ارائه شده است؟
28. در پروژه شما، تا چه میزان به شما دروس مرتبط با نوآوری و تغییر، مانند خلاقیت، حل مسئله گروهی؛ توسعه و مدیریت و استراتژی های یافتن اطلاعات و غیره، ارائه شده است؟
29. در پروژه شما، تا چه میزان به شما دروس آموزش فنی و حرفه ای، مانند استفاده از ابزار و تجهیزات، قوانین، هنجارها و رویه های ایمنی، مقررات کار و غیره، ارائه شده است؟
30. در پروژه شما، تاچه میزان به شما آموزش تعیین هدف و دستیابی به هدف مانند بهینه سازی هزینه-ریسک، برنامه ریزی کار و رویه، مدیریت زمان و غیره، ارائه شده است؟