نمونه ترجمه تخصصی بانکداری (انگلیسی + فارسی)
Sustainable banking the greening of finance
1.1 The role of banks
Banks have an important role in an economy: they are intermediaries between people with shortages and surpluses of capital. In many countries, banks are the most important financial intermediaries in an economy. This is true for continental Europe, Japan and most of the developing countries. In countries such as the US and the UK, the importance of banks is much smaller. The share of banks in the financing of the American economy consisted of 80% in 1970. By 1990 this had gone down to only 20% (Albert 1991).
بانکداری پایدار، چراغ سبز به امور مالی
نقش بانک ها
بانک ها نقش مهمی در اقتصاد دارند: آنها واسطه ای بین افراد با کمبود سرمایه و افراد دارای مازاد سرمایه هستند.
در بسیاری از کشورها، بانک ها مهم ترین واسطه گر مالی در اقتصاد هستند.
این موضوع در مورد قاره اروپا، ژاپن و بیشتر کشورهای در حال توسعه صادق است. در کشورهایی مانند آمریکا و انگلیس، اهمیت بانک ها بسیار کم تر است. سهم بانک ها در تأمین مالی اقتصاد آمریکا شامل 80٪ در سال 1970 بود. تا سال 1990 این میزان به 20٪ کاهش یافت (آلبرت 1991).
سفارش ترجمه تخصصی مقاله مدیریت مالی
p27
As a financial intermediary between market players, a bank has four important functions:
First, it transforms money by scale. The money surpluses of one person are mostly not the same as the shortages of another person.
Second, banks transform money by duration. Creditors may have short-term surpluses of money, while debtors mostly have a long-term need for money.
Third, banks transform money by spatial location (place). For example, a bank brings money from a creditor in New York to a debtor in London.
Finally, banks act as assessors of risk. As a rule, banks are better equipped to value the risks of various investments than individual investors who have surpluses available.
p27
مقالات ترجمه شده جدید بانکداری
به عنوان واسطه مالی بین فعالان بازار، یک بانک، دارای چهار کارکرد مهم است:
اول، پول را به مقیاس تبدیل می کند. مازادهای مالی یک شخص با کمبود مالی شخص دیگر برابر نیست.
دوم، بانک ها با گذشت مدت، پول را تغییر می دهند. طلبکاران ممکن است مازاد پول کوتاه مدت داشته باشند، در حالی که بیشتر بدهکاران، نیاز طولانی مدت به پول دارند.
سوم، بانک ها پول را توسط موقعیت فضایی (مکانی) تبدیل می کنند. به عنوان مثال، یک بانک از یک طلبکار در نیویورک به یک بدهکار در لندن پول می پردازد.
سرانجام، بانک ها به عنوان ارزیاب ریسک عمل می کنند. به عنوان یک قاعده، بانک ها برای ارزشگذاری ریسک های سرمایه گذاری های مختلف از سرمایه گذاران انفرادی که مازاد مالی در دسترس دارند، مجهز هستند.
p28
This last function in particular is of importance with regard to the achievement of a sustainable society. Banks have extensive and efficient credit assessment systems and because of this they have a comparative advantage in knowledge (regarding sectorspecific information, legislation and market developments).
***
The question is if, or to what degree, banks are willing to take such steps. Schmidheiny
and Zorraquín’s book, Financing Change (1996), asks the fundamental question
whether banks are a driving force or a hindering force for sustainability:
Do the financial markets encourage a short-termist, profits-only mentality that
ignores much human and environmental reality? Or are they simply tools that
reflect human concerns, and so will eventually reflect disquiet over poverty and
the degradation of nature by rewarding companies that treat people and the
environment in a responsible manner? (Schmidheiny and Zorraquín 1996:
xxi).
Schmidheiny and Zorraquín conclude (based on interviews throughout the financial
sector) that banks are not hindering the achievement of sustainability.
سفارش ترجمه تخصصی مقاله مدیریت مالی
***
We believe that
this conclusion may be flawed. Intuitively, banks have a hindering role in the achievement of sustainable development. First, they prefer short-term payback periods, while
many investments necessary for achieving sustainability must be long-term. Second,
investments that take account of environmental side-effects usually have a lower rate of
return, while financial markets usually look for investments with the highest rate of
return. It is therefore the case that sustainable investments are unlikely to find sufficient
p28
این کارکرد اخیر به ویژه با توجه به دستیابی به یک جامعه پایدار از اهمیت برخوردار است. بانک ها دارای سامانه ارزیابی اعتبار گسترده و کارآیی هستند و به همین دلیل از مزیت مقایسه ای در دانش (درمورد اطلاعات مربوط به بخش، قانونگذاری و تحولات بازار) برخوردار هستند.
سؤال این است که آیا، یا تا چه میزان، بانک ها مایل به انجام چنین اقداماتی هستند. کتاب اشمیدهاینی و سوراکین، به نام تغییر در تأمین مالی (1996)، این سؤال اساسی را مطرح می کند که آیا بانک ها یک نیروی محرکه برای پایداری هستند یا یک مانع برای آن:
آیا بازارهای مالی یک ذهنیت کوتاه مدت و سودآور را ترغیب می کنند که واقعیت های انسانی و زیست محیطی را نادیده می گیرد؟ یا آیا آنها صرفاً ابزاری هستند که دغدغه های بشر را منعکس می کنند و بنابراین درنهایت باعث نارضایتی در مورد فقر و تخریب طبیعت از طریق پاداش دادن به شرکت هایی می شوند که با مردم و محیط زیست به صورت مسئولانه رفتار می کنند؟ (اشمیدهاینی و سوراکین، 1996: xxi)
مقالات ترجمه شده جدید بانکداری
اشمیدهاینی و سوراکین (براساس مصاحبه ها در سراسر بخش مالی) نتیجه می گیرند که بانک ها مانع دستیابی به پایداری نمی شوند.
ما معتقدیم که ممکن است این نتیجه نادرست باشد. به طور شهودی، بانک ها نقش موانعی در دستیابی به توسعه پایدار دارند. اول، آنها دوره بازپرداخت کوتاه مدت را ترجیح می دهند، در حالی که بسیاری از سرمایه گذاری های لازم برای دستیابی به پایداری باید بلندمدت باشند. دوم، سرمایه گذاری هایی که عوارض جانبی محیطی را در نظر می گیرند، معمولاً نرخ بازده کم تری دارند، در حالی که بازارهای مالی معمولاً به دنبال سرمایه گذاری هایی با بالاترین نرخ بازده هستند. بنابراین چنین است که بعید است سرمایه گذاری های پایدار، کافی باشند
P29
1.2 The environmental impacts of banking
To understand the environmental impacts of banks, one has to make a distinction
between internal and external issues.5 Internal issues are related to the business processes
within banks, while external issues are connected to the bank’s products.
1.2.1 Internal
Internally, banks are a relatively clean sector. The environmental burden of their energy,
water and paper use is not comparable to many other sectors of the economy. However,
the size of the banking sector overall is large enough to make the environmental impact
significant. A research study among Dutch banks in 1995 reported that waste was
perceived as the biggest single environmental issue faced by banks (SME Milieuadviseurs
1995). In addition, three-quarters of the banks interviewed claimed to be working on
energy efficiency. In the Netherlands, banks used approximately 550 million kWh of
electricity and 72 million m3 of natural gas in 1996. The financial sector has also made
a voluntary agreement with the Dutch government to cut its energy use by 25% from a
1995 baseline by 2006 (Jeucken 1998).
The potential energy savings of banks are huge, as can be seen by the achievements of
the more proactive companies. Between 1990 and 1993, UBS reduced its energy use by 25%
(UBS 1999). Between 1991 and 1995, NatWest saved approximately US$50 million in energy
costs (NatWest Group 1998). The measures were taken not because of legislative pressure
but because they were cost-effective. Some banks are also now using renewables,
particularly solar energy (for example, some of the branches of the Rabobank Group).
Other initiatives include the more efficient use of water and transport policies and the
p29
تأثیرات زیست محیطی بانکداری
برای درک اثرات زیست محیطی بانک ها، باید بین موضوعات داخلی و خارجی تمایز قائل شد. مسائل داخلی مربوط به فرآیندهای تجاری درون بانک ها هستند، در حالی که مسائل خارجی به محصولات بانک مربوط می شوند.
سفارش ترجمه تخصصی مقاله مدیریت مالی
1.2.1 داخلی
در داخل، بانک ها یک بخش نسبتاً مجزا هستند. بار زیست محیطی مصرف انرژی، آب و مصرف آنها با بسیاری از بخش های دیگر اقتصادی قابل مقایسه نیست. با این حال، به طور کلی اندازه بخش بانکی به اندازه کافی بزرگ است که تأثیرات زیست محیطی را قابل توجه می کند. یک مطالعه پژوهشی در سال 1995 در بین بانک های هلندی گزارش داد که زباله به عنوان بزرگ ترین مسئله محیط زیستی منفرد توسط بانک ها در نظر گرفته شده است (میلیوادوایزورز SME، 1995). علاوه بر این، سه چهارم از بانک های مصاحبه شده ادعا می کردند که روی بهره وری انرژی کار می کنند. در هلند، بانک ها در سال 1996 حدود 550 میلیون کیلووات ساعت برق و 72 میلیون متر مکعب گاز طبیعی استفاده کردند. این بخش مالی همچنین با دولت هلند توافق داوطلبانه انجام داده است تا میزان مصرف انرژی خود را از مبنای پایه سال 1995 تا سال 2006، 25٪ کاهش دهد (یوکن، 1998).
مقالات ترجمه شده جدید بانکداری
پس انداز بالقوه انرژی بانک ها بسیار زیاد است، همانطور که می توان آن را با دستاوردهای شرکت های فعال تر مشاهده کرد. بین سال های 1990 تا 1993، UBS میزان مصرف انرژی خود را 25٪ کاهش داد (UBS, 1999). بین سال های 1991 تا 1995، NatWest تقریباً 50 میلیون دلار در هزینه انرژی صرفه جویی کرد (NatWest Group, 1998). این اقدامات نه به دلیل فشار قانونی بلکه به دلیل مقرون به صرفه بودن انجام شد. برخی از بانک ها هم اکنون نیز از انرژی تجدید پذیر، به ویژه از انرژی خورشیدی استفاده می کنند (به عنوان مثال، برخی از شعب گروه رابوبانک).
ابتکارات دیگر شامل استفاده موثرتر از سیاست های آب و حمل و نقل و توسعه کارت های اعتباری بهتر از نظر محیط زیست است. یکی از رهبران این قبیل شیوه ها بانک تعاونی در انگلیس است که اولین کارت اعتباری زیست تخریب پذیر را در سال 1997 ارائه کرد.
p30
development of more environmentally benign credit cards. One of the leaders in such
practices is The Co-operative Bank in the UK, who introduced the first biodegradable
credit card in 1997
1.2.2 External
Here we consider the environmental impact of banks’ products. The problem with this
is that, contrary to other sectors in the economy, the products of the banks themselves
do not pollute. Rather, it is the users of these products who impact on the environment.
This makes it very hard to estimate the environmental impact of banks’ external activities.
In addition, to date, banks feel that external environmental care would require interference in their clients’ activities. This is one reason why banks have been reluctant to
promote environmental care on the external side of their business (even when they are
likely to be exposed to risk).
****
One could take one of two extreme standpoints on the environmental impact of banks’
products. On the one hand, all pollution caused by companies who are financed by banks
1.2.2 خارجی
در اینجا ما تاثیر محیطی محصولات بانک ها را در نظر می گیریم. مشکلی که در این زمینه وجود دارد این است که برخلاف سایر بخش های اقتصاد، محصولات بانک ها خودآلوده نمی شوند. بلکه کاربران این محصولات هستند که بر محیط زیست تأثیر می گذارند.
این امر، تخمین تأثیرات زیست محیطی فعالیت های خارجی بانک ها را بسیار سخت می کند.
سفارش ترجمه تخصصی مقاله مدیریت مالی
علاوه بر این، امروز، بانک ها احساس می کنند که مراقبت از محیط زیست خارجی نیاز به مداخله در فعالیت های مشتریان دارد. این، یکی از دلایلی است که بانک ها تمایلی به ارتقای مراقبت های زیست محیطی در بخش بیرونی مشاغل خود ندارند (حتی وقتی احتمالاً در معرض خطر باشند).
می توان یکی از دو دیدگاه شدید درباره تأثیرات زیست محیطی محصولات بانک ها را در نظر گرفت. از یک طرف، تمام آلودگی های ناشی از شرکت هایی که توسط بانک ها تأمین می شوند
p31
1.3 Driving forces to take action
There are both internal and external driving forces for banks to integrate sustainability
within their day-to-day business and corporate policies. Internal driving forces are likely
to emanate from employees, shareholders and the board of directors. External driving
forces result from pressures from governments, customers, competitors, NGOs and
society at large (the public). Whether banks are made liable for the environmental
pollution of their clients or not, the risks of customers are also the banks’ risks.
p31
1.3 نیروهای محرکه برای اقدام
نیروهای محرک داخلی و خارجی نیز برای بانک ها وجود دارند که بتوانند پایداری را در سیاست های روزمره تجاری و شرکتی خود ادغام کنند. نیروهای محرک داخلی، احتمالاً از کارمندان، سهامداران و هیئت مدیره سرچشمه می گیرند. نیروهای محرک خارجی ناشی از فشارهای دولت ها، مشتریان، رقبا، سازمان های غیر دولتی و جامعه در کل (عموم) است. اینکه آیا بانک ها در قبال آلودگی محیطی مشتریان خود مسئولیت دارند یا خیر، بدین معناست که خطرات مشتریان نیز خطرات بانک ها است یا نه.
مقالات ترجمه شده جدید بانکداری
p32
However, driving forces derive not only from the need to minimise exposure to risk.
There are also opportunities to be gained from moves towards sustainability—particularly with regard to new business. For example, ABN AMRO and UBS have a growing
interest in market developments for wind energy. Traditional forms of finance may be
sufficient, but banks are also being challenged to develop new products that fulfil the
specific needs of customers. The growing market for sustainable investment funds, such
as the Storebrand Scudder Environmental Value Fund (WBCSD 1997a) or the UBS Eco
Performance portfolios (UBS 1999), is a good example of this trend. The growing
importance and number of such funds illustrates that competitive pressures are driving
more banks to diversify their product range in response to market demand.
*******
Governmental policy is another major driving force for banks, particularly with regard
to internal aspects. To date, banks have reacted cautiously to government attempts to
legislate on their external side and are unwilling to become the enforcers of government
policies (see Section 1.5). Other driving forces include the changing expectations of
society, media, suppliers, other financial institutions (such as rating agencies and the
World Bank), employees, boards of directors, shareholders and various kinds of NGO
such as Greenpeace and the World Business Council for Sustainable Development
(WBCSD). Figure 1.2 presents an overview of the internal (the middle circle) and external
(the outer circle) stakeholders of banks.
p32
با این حال، نیروهای محرک نه تنها از ضرورت به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض خطر ناشی می شود
فرصت هایی نیز وجود دارد که می توان از حرکت به سمت پایداری (به ویژه در مورد تجارت جدید) بهره برد. به عنوان مثال، ABN AMRO و UBS علاقه زیادی به تحولات بازار انرژی باد دارند. اشکال سنتی مالی ممکن است کافی باشند، اما بانک ها نیز برای توسعه محصولات جدید که نیازهای خاص مشتریان را برآورده می کنند، مورد چالش قرار می گیرند. بازار رو به رشد صندوق های سرمایه گذاری پایدار، مانند صندوق ارزش زیست محیطی Storebrand Scudder (WBCSD 1997a) یا اوراق بهادار عملکرد اقتصادی UBS ( (UBS, 1999نمونه های خوبی از این روند هستند. اهمیت و تعداد فزاینده این صندوق ها نشان می دهد که فشارهای رقابتی، بانک ها را به سمت تنوع محصولات خود در پاسخ به تقاضای بازار سوق می دهد.
مقالات ترجمه شده جدید بانکداری
سیاست دولت، یکی دیگر از محرک های اصلی بانک ها به ویژه با توجه به جنبه های داخلی است. تا به امروز، بانک ها با احتیاط نسبت به تلاش های دولت برای وضع قانون در سمت بیرونی خود واکنش نشان داده اند و مایل نیستند مجری سیاست های دولت باشند (به بخش 1.5 مراجعه کنید). سایر نیروهای محرکه شامل تغییر انتظارات جامعه، رسانه ها، تأمین کنندگان، سایر موسسات مالی (مانند آژانس های رتبه بندی و بانک جهانی)، کارمندان، هیئت مدیره، سهامداران و انواع سازمان های غیر دولتی مانند صلح سبز و شورای تجارت جهانی برای توسعه پایدار هستند (WBCSD). شکل 1.2 نمای کلی از سهامداران داخلی (دایره میانی) و سهامداران خارجی (حلقه بیرونی) بانک ها را نشان می دهد.
p33
1.4 Actions taken by banks
To understand the actions that banks are taking towards sustainability, we have identified four stages or attitudes. Although each bank will normally go through all of these
stages, some banks will probably never reach the holistic final stage which will continue
to evolve as stakeholder expectations change. Also, some banks, mostly niche players,
will skip the first and second stage.
p33
1.4 اقدامات انجام شده توسط بانک ها
برای درک کارهایی که بانک ها برای پایداری انجام می دهند، چهار مرحله یا نگرش را شناسایی کرده ایم. اگرچه هر بانک به طور معمول تمام این مراحل را طی می کند، اما برخی از بانک ها هرگز به مرحله نهایی جامعی نخواهند رسید و با تغییر انتظارات ذینفعان، روند تکامل خود ادامه خواهد یافت. همچنین، برخی از بانک ها، عمدتاً مرحله اول و دوم را پشت سر می گذارند.
سفارش ترجمه تخصصی مقاله مدیریت مالی
The first stage is defensive banking. In this stage, a bank is non-active and may even
try to delay or oppose new environmental legislation, because it may damage the
interests of the bank directly or indirectly (through damage to the profitability of
customers).
p33
مرحله اول، بانکداری دفاعی است. در این مرحله، یک بانک، غیر فعال است و حتی ممکن است سعی در تأخیر یا مخالفت با قوانین جدید زیست محیطی داشته باشد، زیرا ممکن است این قوانین به طور مستقیم یا غیر مستقیم (از طریق آسیب رساندن به سودآوری مشتریان) به منافع بانک آسیب برسانند.
p34
The second stage is preventative banking. This stage diverges from the previous stage,
because potential environmental cost savings and eco-efficiencies are actively taken up.
Preventative banking is in some ways inevitable because government and NGOs will
directly or indirectly put constraints on the activities of banks, through legislation, social
pressure or jurisprudence. Preventative banks will integrate the potential revenues, costs
and risks into their day-to-day business. However, banks at this stage will only consider
their internal processes such as environmental management and credit risk assessment.
The National Westminster Bank has, for instance, cut back drastically on energy costs
through energy efficiency. Another example is the reduction of credit risk by integrating
Banks in the third stage, offensive banking, consider their external activities in
addition to the internal. In other words, they are also developing and marketing
environmentally friendly products. Examples include the development of environmental investment funds (such as the Storebrand Scudder Environmental Value Fund and the
Eco Performance portfolios of UBS), the financing of sustainable energy (such as the socalled Solaris Project, a collaboration between Greenpeace and the Rabobank Group
[Rabobank International 1998]) and the signing of the UNEP Banking Charter (by
organisations such as Bank Austria, UBS, Kenya Commercial Bank Group and Salomon
Inc.13). Banks will also report on their environmental activities (see, for example, the
environmental reports of the Bank of America, UBS, Credit Suisse, ABN AMRO and
Barclays Bank). The attitude can be labelled as proactive, creative and innovative. Offensive banks are continuously looking for win–win solutions. The problem is that, as long
as negative environmental costs are not completely integrated into the price system,
win–win solutions will not lead to sustainability.
In the fourth stage of sustainable banking, while win–win solutions are embraced,
the corporate philosophy also fosters projects at a higher risk, lower rate of return and
longer payback periods. The bank does not look for the highest financial rate of return,
but for the highest sustainable rate of return, while being profitable in the long run. Such
banks require that their shareholders have the same vision and ambition. Unfortunately,
the current status and demand for sustainability in society is not sufficiently developed
to make the goal of sustainable banking possible for large banks. Such policies would
result in a loss of profit, as the bulk of their current activities simply could not be
financed. At this time, the goal of sustainable banking appears to be feasible only for
p34
مرحله دوم، بانکداری پیشگیرانه است. این مرحله با مرحله قبل متفاوت است، زیرا پس انداز احتمالی هزینه های زیست محیطی و کارآیی سازگار با محیط زیست به طور فعال صورت می گیرد.
بانکداری پیشگیرانه به نوعی اجتناب ناپذیر است، زیرا دولت و سازمان های مردم نهاد به طور مستقیم یا غیر مستقیم محدودیت های فعالیت بانک ها را از طریق قانونگذاری، فشار اجتماعی یا فقه اعمال می کنند. بانک های پیشگیرانه، درآمدها، هزینه ها و ریسک های احتمالی را در کار روزانه خود ادغام می کنند. با این حال، بانک ها در این مرحله فقط فرایندهای داخلی خود مانند مدیریت محیط زیست و ارزیابی ریسک اعتباری را در نظر می گیرند.
مقالات ترجمه شده جدید بانکداری
به عنوان مثال، بانک ملی وستمینستر به دلیل بهره وری انرژی، هزینه های انرژی را به شدت کاهش داده است. نمونه دیگر، کاهش ریسک اعتباری با ادغام است.
بانک ها در مرحله سوم یعنی بانکداری تهاجمی، فعالیت های خارجی خود را علاوه بر فعالیت های داخلی در نظر می گیرند. به عبارت دیگر، آنها همچنین در حال توسعه و بازاریابی محصولات سازگار با محیط زیست هستند. مثال ها شامل توسعه صندوق های سرمایه گذاری زیست محیطی (مانند صندوق ارزش زیست محیطی Storebrand Scudder و اوراق بهادار عملکرد اقتصادی UBS)، تأمین اعتبار انرژی پایدار (مانند پروژه سولاریس، به اصطلاح، همکاری بین صلح سبز و گروه رابوبانک (Rabobank International) 1998) و امضای منشور بانکی UNEP (توسط سازمان هایی مانند بانک اتریش، UBS، گروه بانک های تجاری کنیا و سالومون اینک.13) می شوند. بانک ها همچنین فعالیت های زیست محیطی خود را گزارش می دهند (به عنوان مثال، گزارش های زیست محیطی بانک آمریکا، UBS، کردیت سوئیس، ABN AMRO و بانک بارکلیز را ببینید). این نگرش را می توان برانگیخته، خلاق و مبتکر عنوان کرد. بانک های تهاجمی به طور مداوم به دنبال راه حل های برد-برد هستند. مشکل این است که تا زمانی که هزینه های منفی محیط زیست به طور کامل در سیستم قیمت ادغام نشوند، راه حل های برد-برد منجر به پایداری نخواهد شد.
در مرحله چهارم بانکداری پایدار، در حالی که راه حل های برنده-برنده پذیرفته شده اند، ولی فلسفه شرکت نیز پروژه هایی را در معرض خطر بالاتر، نرخ بازده پایین تر و دوره بازپرداخت طولانی تر قرار می دهد. این بانک به دنبال بالاترین نرخ بازده مالی نیست، بلکه به دنبال بالاترین نرخ بازده پایدار است، در حالی که در درازمدت سودآور است. چنین بانک هایی ایجاب می کنند که سهامدارانشان از همین دید و جاه طلبی برخوردار باشند. متأسفانه وضعیت فعلی و تقاضای پایداری در جامعه به اندازه کافی توسعه نیافته است تا بتواند هدف از بانکداری پایدار را برای بانک های بزرگ امکان پذیر کند. چنین سیاست هایی منجر به از دست دادن سود خواهد شد، زیرا بخش عمده ای از فعالیت های فعلی آنها به راحتی نمی توانند تأمین مالی شوند. در این زمان، هدف بانکداری پایدار فقط برای این امر امکان پذیر است.
p35
Another example is The
Co-operative Bank in the UK, which has made a pledge to its customers not to invest in
socially or environmentally damaging sectors such as tobacco production.
ASN Bank in the Netherlands which has launched an interest-free fund: investors who
want to foster sustainability but do not require any financial return are in this way
funding the activities of some (selected by ASN) front-runners in the environmental,
social or equity (North–South) field.17
1.5 The role of governments in sustainable banking
he achievement of environmental policies.
p35
مثال دیگر بانک تعاون در انگلیس است که به مشتریان خود تعهد کرده است که در بخش های آسیب رسان اجتماعی یا محیط زیست مانند تولید دخانیات سرمایه گذاری نکنند.
بانکASN در هلند که یک صندوق بدون بهره را راه اندازی کرده است: سرمایه گذاران که می خواهند پایداری را تقویت کنند اما نیازی به بازده مالی ندارند، از این طریق بودجه فعالیت برخی از افراد (انتخاب شده توسط ASN) را در زمینه های محیط زیست، اجتماعی یا عدالت را تامین می کنند.
مقالات ترجمه شده جدید بانکداری
نقش دولت ها در بانکداری پایدار
دستیابی به سیاست های زیست محیطی
P37
1.6 The dynamic and changing role of banks
The banking sector has taken some steps to stimulate sustainable development. However, because of the critical role that finance plays, much more needs to be done.
International institutions such as UNEP must continue to increase the awareness of banks
and hence stimulate new product development. The World Bank must draw attention to
the relationship between the environmental impacts of investments and financing
decisions. And banks themselves must engage further with their customers, rating
agencies, insurance companies, competitors and governmental policy-makers in order
to establish:
a The role of different actors in achieving sustainable development
a The motives of actors for incorporating environmental awareness into their
decision-making
a The rules of the game for banks (e.g. transparency issues, codes of conduct and legislation) a The products and services banks offer to their customers a The products and services that are offered to banks by the other actors a The stimuli and impediments for the further development and success of the products and services offered by the banks
نقش پویا و متغیر بانک ها
بخش بانکی برای تحریک توسعه پایدار قدمی برداشته است. با این حال، به دلیل نقشی اساسی که امور مالی بازی می کند، کارهای بیشتری باید انجام شوند.
مؤسسات بین المللی مانند UNEP باید به افزایش آگاهی بانک ها ادامه دهند و از این رو باعث تحریک توسعه محصول جدید شوند. بانک جهانی باید توجه خود را به رابطه بین اثرات زیست محیطی سرمایه گذاری ها و تصمیمات تأمین مالی جلب کند و خود بانک ها برای ایجاد این موارد باید با مشتریان، آژانس های رتبه بندی، شرکت های بیمه، رقبا و سیاست گذاران دولتی برای اهداف زیر بیشتر همکاری کنند:
نقش بازیگران مختلف در دستیابی به توسعه پایدار
انگیزه های بازیگران برای ادغام آگاهی های زیست محیطی در تصمیم گیری های آنها
قوانین بازی برای بانک ها (به عنوان مثال، شفافیت، قوانین و مقررات)
محصولات و خدماتی که بانک ها به مشتریان خود ارائه می دهند
محصولات و خدماتی که سایر بازیگران به بانک ها ارائه می دهند
محرک ها و موانع توسعه و موفقیت بیشتر محصولات و خدمات ارائه شده توسط بانک ها.
Part 1
the environmental
policies of banks
قسمت 1
محیط زیست
سیاست های بانک ها
p40
Most papers tend to discuss the environmental aspects
of sustainable development, with traditional financial issues and social issues (such as
human rights) only partially addressed. However, social issues increasingly seem to be
rising on the management agenda of banks as well as other sectors
.
*
Regarding concrete activities, the
chapters show that some banks are active in micro-credit schemes in developing countries, some are pioneers in the sustainable banking field, some are innovative on the
product side (e.g. investment banking and CO2 emission credit schemes) or process side
(the sustainability of the service channels of banks), and some are actively progressing
sustainability within SMEs (small and medium-sized enterprises).
p40
بیشتر مقالات تمایل دارند که در مورد جنبه های زیست محیطی توسعه پایدار بحث کنند، در حالی که موضوعات مالی سنتی و موضوعات اجتماعی (مانند حقوق بشر) تا حدی مورد توجه قرار گرفته است. با این حال، به نظر می رسد مسائل اجتماعی در برنامه مدیریت بانک ها و سایر بخش ها به طور فزاینده ای در حال افزایش است.
مقالات ترجمه شده جدید بانکداری
با توجه به فعالیت های خاص، این فصول نشان می دهند که برخی از بانک ها در کشورهای کوچک در حال توسعه در طرح های خرد اعتباری فعال هستند، برخی از آنها در زمینه بانکی پایدار پیشگام هستند، برخی در سمت محصول نوآورانه (به عنوان مثال بانکداری سرمایه گذاری و طرح های اعتبار انتشار CO2) یا سمت پردازش (پایداری کانال های خدمات بانک ها) هستند و برخی به طور جدی پیشرفت پایداری در SMEها (شرکت های کوچک و متوسط) را باعث می شوند.
P43
In 15 July 1998, shortly after the merger between UBS and SBC, the group executive board
of UBS AG passed a new environmental policy which symbolised the high priority it
assigns to environmental issues. For UBS, environmental sustainability plays a considerable part in robust and responsible management practices. In May 1999 UBS AG
received certification according to the ISO 14001 environmental standard, making it the
first bank worldwide to have its environmental management system in banking
operations certified according to ISO 14001 on a global basis. The bank’s in-house
operations in Switzerland were also recognised as being in accordance with ISO 14001.
UBS, like any other business, has a direct impact on the environment through its inhouse operations. However, as for any service provider, the most relevant environmental
impacts will often be indirect; such impacts may be influenced, but are hard to control.
Indeed, for many of UBS’s clients, environmental considerations not only represent
financial risks, they can also mean new business opportunities. This chapter sets forth
examples in the areas of investment banking and asset management, as well as examining
possible future trends resulting from the Kyoto Protocol.
در 15 ژوئیه 1998، اندکی پس از ادغام بین UBS و SBC، هیئت اجرایی گروه UBS AG یک سیاست جدید زیست محیطی تصویب کرد که نمادی از اولویت بالای آن به مسائل زیست محیطی است. برای UBS، پایداری محیط زیست نقش بسزایی در روش های مدیریت محکم و مسئولانه ایفا می کند. در ماه می سال 1999، UBS AG مطابق استاندارد محیط زیست ایزو 14001 مجوز دریافت کرد و این بانک، نخستین بانک در سراسر جهان بود که دارای سیستم مدیریت زیست محیطی در عملیات بانکی است که براساس ایزو 14001 دارای گواهینامه جهانی است. عملیات داخلی این بانک در سوئیس مطابق با ایزو 14001 نیز به رسمیت شناخته شد.
مقالات ترجمه شده جدید بانکداری
بانک UBS نیز از طریق عملیات داخلی خود تأثیر مستقیمی بر محیط زیست دارد. با این حال، مانند هر ارائه دهنده خدمات، مرتبط ترین اثرات زیست محیطی، اغلب غیر مستقیم خواهند بود. چنین تأثیراتی ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند، اما کنترل آنها دشوار است.
در حققیت، برای بسیاری از مشتریان UBS، ملاحظات زیست محیطی نه تنها خطرات مالی را نشان می دهد، بلکه می تواند به معنای فرصت های جدید تجاری باشد. در این فصل نمونه هایی در زمینه های سرمایه گذاری بانکی و مدیریت دارایی و همچنین بررسی روندهای احتمالی آینده ناشی از پروتکل کیوتو ارائه شده است.