مقالات با موضوع سقوط های بازار سهام
3.2 عملکرد CMRS
به منظور ارزیابی عملکرد CMRS، کلیه فاکتورهای مقدار حرکت و فاکتورهای سقوط در انتهای ماه (t) به ترتیب، به صورت صعودی و نزولی دسته بندی می شوند و فاکتورهای نمره گذاری جامع طبق روش نمره گذاری محاسبه می شوند. فاکتورهای نمره گذاری جامع به ترتیب نزولی دسته بندی می شوند و به پنج گروه تقسیم می شوند (فاما و فرنچ، 1993). ما سهام ها را در این پنج گروه در ماه t خریداری می نماییم و آنها را در انتهای ماه (t+1) می فروشیم. نهایتا، درامد انباشته را در هر گروه حساب می کنیم. نتایج در شکل 1 نشان داده شده اند که هر منحنی این شکل، بازده لگاریتم انباشته یک گروه رگرسیون پنجک را نشان می دهد.
با وجود برخی نوسانات در بازار سال 2018، درامد انباشته هر گروه، یک الگوی همسوی واضح را نشان می دهد. بین آنها، بازده های انباشته پنجک های 3 تا 5، همگی بالاتر از بازده انباشته شاخص بازار هستند که نشان می دهد÷ راهبرد تجاری÷ موجب یک بازده مازاد برای سرمایه گذاران می شود. هم چنین عملکرد هم CMRS و هم معکوس- مقدار حرکت سنتی را با استفاده از چهار شاخص یعنی بازده سالانه، نسبت شارپ، افت حداکثر و نرخ موفقیت معاملات مقایسه و تحلیل می کنیم. نتایج در جدول 2 ارائه شده اند.
هر دو راهبرد، عملکرد پورتفوی قوی را نشان می دهد. کلیه شاخص ها در چارک های 5-1، الگوهای یکنواخت واضح را نشان می دهند. CMRS، راهبرد معکوس- مقدار حرکت در پنجک های 3-1 بهتر عمل می کند. هم چنین، CRMS از شاخص بازار در پنجک های 5-3 بهتر عمل می کند. گرچه بهترین ایفا کننده پنجک 5 ِ CMRS پشت گروه کنترل راهبرد معکوس – مقدار حرکت واقع می شود، این راهبرد تجاری، یک راهبرد انتخاب سهام موثر کلی است.
به بیان کلی، سقوط مقدار حرکت، مهم ترین فاکتوری است که کاربرد راهبرد مقدار حرکت را محدود می نماید و می تواند گاهی اوقات سبب شکست فاکتور مقدار حرکت می شود. گرچه بازار در سال 2018 نوسان داشته است اما هیچ گونه سقوط مقدار حرکتی وجود نداشته است. این مساله، دلیل اصلی است که نمی توانیم یک مزیت آشکار راهبرد ارائه شده خود را در جدول 2 بیابیم. برای نشان داده اینکه CMRS، در طول یک سقوط مقدار حرکت، موثر است، داده ها را از 1 ژانویه سال 2015 تا 31 دسامبر سال 2015 ارزیابی می کنیم (سقوط های مقدار حرکت بر روی این دوره رخ داد) تا نیرومندی راهبردهای تجاری خود را محک بزنیم. نتایج نشان می دهد، هم CTS و هم CMRS، نتایج مطلوبی را بدست می آورند اما راهبرد معکوس- مقدار حرکت، به طور کلی با شکست مواجه می شود. خواهشمند است، پیوست 2 را برای جزئیات ملاحظه نمایید.
به علاوه، یک دوره بازار گران قیمت را از 1 ژانویه سال 2019 تا 31 ژولای سال 2019 ارزیابی می کنیم تا آزمایش کنیم، آیا راهبردهای تجاری ما زمانیکه بازده کلی بازار مثبت باشد، خوب عمل می کند. پی می بریم، راهبرد CTS حتی در گران قیمت به صورت بازده های سالانه بهتر عمل می کند و نرخ های موفقیت معاملات در سال 2019 از نرخ های موفقیت معاملات سال 2018 و 2015 بالاتر هستند. نتایج راهبرد CMRS شبیه به نتایج سال 2018 است. این نتایج جدول بندی نشده اند اما در صورت درخواست، موجود هستند.
4. نتیجه گیری
این مقاله با الهام از سقوط های بازار سهام، دو راهبرد تجاری کمّی را ایجاد می کند و عملکردشان را می آزماید. تحلیل های تجربی نشان می دهند: 1) فاکتور سقوط نمی تواند مستقیما به صورت یک فاکتور مقدار حرکت عمل نماید؛ 2) فاکتور مقدار حرکت در یک رویکرد زمانبندی بازار، مفید است؛ 3) در طول یک بازار دارای نوسان، یک راهبرد معکوس- مقدار حرکت ممکن است با شکست مواجه شود در حالیکه CMRS ارائه شده در این مقاله، باز هم موثر است.
برخلاف مطالعات قبلی، این مقاله، راهبردهای تجاری کمّی را از چشم انداز امور مالی رفتاری بررسی می نماید، تاثیر سقوط بازار سهام، فاکتور مقدار حرکت و RSI را مد نظر قرار می دهد. این رویکرد، راهبردهای تجاری مفیدی را به سرمایه گذاران برای بکارگیری بالقوه تورش رفتاری در بازارهای سهام ارائه می نماید. با این حال، برای مطالعات آینده، فضا برای بررسی و گسترش بیشتر این راهبردها وجود دارد. اولا، مطالعات بیشتری در کاربرد این راهبردها لازم است. مثلا، سودهای بالقوه پورتفوی های بلند- کوتاه در زمینه راهبرد دوم را می توان بررسی نمود. ثانیا، ساخت این دو راهبرد فقط رفتار سرمایه گذاران کوتاه مدت را مد نظر قرار می دهد. یک رویکرد دراز مدت می تواند یک تصویر کامل را ارائه نماید و درک راهبردهای تجاری مبتنی بر سقوط بازار را تقویت نماید. ثالثا، از شاخص بازار به عنوان مبنایی برای سنجش عملکرد راهبردهای تجاری خود استفاده می نماییم اما بازده های تنظیم شده – ریسک را می توان به طور مناسبی برای توجیه ریسک های مشمول در راهبردهای تجاری بکار برد.
بیانیه های تضاد منافع
وجود ندارد.
پیوست 1. فاکتور سقوط
فاکتور سقوط به صورت ذیل تعریف می شود:
= فاکتور سقوط
که در اینجا:
و
متغیر RM12، بازده لگاریتمی شاخص موزون – ارزش CRSP بر روی 12 ماه گذشته است؛ EXRET12، بازده لگاریتمی بر روی 12 ماه گذشته مازاد RM12 است؛ TVOL و TSKEW به ترتیب، انحراف استاندارد و چولگی بازده های لگاریتم روزانه در 6 ماه گذشته هستند؛ SIZE، لگاریتم سهام ارزش جاری است؛ DTURN، گردش روند زدایی شده است که از طریق میانگین شش ماهه گردش سهام منهای میانگین 18 ماه قبلی تعریف می شود؛ AGE، تعداد سالها از زمان اولین حضور شرکت در پرونده سهام ماهانه CRSP است؛ TANG، دارایی های ملموس تقسیم بر کل دارایی هاست؛ و SALESG، رشد فروش در سال قبل است. پارامترهای αi و βi (i = 0,1, ⋅⋅⋅, 9) از جانگ و هانگ (2019) هستند.
پیوست 2. محک زدن نیرومندی برای راهبردهای تجاری کمّی
چه مزیتی از راهبردهای تجاری ارائه شده بنابر شانس یا نیرومندی هستند؟ پایایی و نیرومندی شان را بیشتر می آزماییم. داده های پایگاه داده CRSP بر روی دوره زمانی 1 ژانویه سال 2015 تا 31 دسامبر سال 2015 برای محک زدن نیرومندی بکار می رود.
- آزمون نیرومندی برای CTS
شناسایی بهترین زمان ها برای فروش سهام ها، RSI بیست و چهار روزه در سطح خرید بیش از حد به صورت قیمت محدود خرید بکار می رود و دستور خرید و فروش سهام به دلال سهام زیر قیمت سهام جاری، روی 2.5% گذاشته می شود. عملکرد راهبرد برای چهار روش تعریف شده در بخش 3 در جدول الف.1 ارائه شده است.
همانطور که می توانیم ببینیم، 1) در طول این دوره، بازده بازار، منفی است و کل روش های 4-1 از شاخص بازار، بهتر عمل می کنند؛ 2) بازده سالانه در روش 1، منفی و نرخ موفقیت معاملاتش، پایین ترین است، نشان می دهد، راهبرد زمانبندی بازار به طور انحصاری وابسته به RSI، ناکافی است؛ 3) روش 2 دارای بالاترین بازده سالانه و نرخ موفقیت معاملات است، دال بر این امر است، راهبرد سود بردن می تواند به طور موثری از تصمیم گیری های سرمایه گذاری نادرست اجتناب نماید. در کل، این راهبرد تجاری، قوی به نظر می رسد.
- آزمون نیرومندی برای CMRS
داده ها در سال 2015 به صورت گروه ها تقسیم بندی می شوند، زیرا یک سقوط وجود دارد. بازده انباشته هر گروه، در شکل الف.1 نشان داده شده است.
در یک بازار نسبتا پایدار (پیش از آگوست سال 2015)، بازده انباشته هر گروه دارای یک الگوی یکنواخت واضح است. بازده های انباشته پنجک های 1 تا 3 از بازده انباشته شاخص بازار، بالاتر است. زمانیکه بازار، نوسان را تجربه می کند (از آگوست 2015)، بازده انباشته هر گروه، هیچ گونه الگوی یکنواخت واضحی را نشان نمی دهد. عملکرد هم CMRS و هم راهبرد معکوس- مقدار حرکت در جدول الف.2 نشان داده شده اند.
گرچه کل گروه ها از شاخص های بازار بدتر عمل می کنند، بازده های سالانه و افت های حداکثر ِ CMRS، یکنواختی خود را حفظ می کنند. در این صورت، سرمایه گذاران می توانند بهترین ایفا کننده دراز مدت باشند و بدترین ایفا کننده کوتاه مدت برای کسب بازده های مازاد باشند. کل شاخص های راهبرد معکوس مقدار حرکت نمی تواند، الگوهای یکنواخت خود را از دست بدهند، نشان می دهد، این راهبرد موثر است. CMRS شامل نیرومندی خاصی است زیرا نتایج مطلوبی را در طول یک سقوط مقدار حرکت بدست می آورد.
