یک کسب و کار را با سه تاریخ (0، 1 و 2) و دو دوره زمانی بین این تاریخ ها در نظر بگیرید، به طوری که تاریخ t، نشان دهنده پایان دوره زمانی t است. یک دوره زمانی، فازی از چرخه مالی است (برای مثال، بوریو (2014) را نگاه کنید) که طی چند سال ادامه دارد. در آغاز هر دوره زمانی، حالت کسب و کار شناسایی می شود. کسب و کار می تواند در حالت مطلوب G با احتمال q، رونق یابد یا می تواند در حالت نامطلوب B با احتمال q – 1 دچار رکود شود. در دوره زمانی 2، فرض می کنیم که کسب و کار به حالت G برای اطمینان، باز می گردد، بدین معنا که نشان دهنده حالت جریان بلندمدت آن کسب و کار است (ما نوسانات اقتصادی و نه مکاشفه ای را مدلسازی می کنیم). شکل 1، حالات احتمالی ماهیت را نشان می دهد.
- ۰ نظر
- ۰۹ آذر ۰۲ ، ۲۰:۲۸
- ۱۶ نمایش