5. نتایج
قسمت نتایج با استفاده از عملکرد پرتفوی[1] تقویم-زمان آغاز میشود که هر دو این پرتفویها دارای ارزشی برابر و همچنین یکسان در سرمایهگذاریها[2] میباشند و همین امر باعث میشود که اختلاف نظر جالبی در قسمت نتایج به تصویر کشیده شود. پس از آن تلاش میکنیم که با بکارگیری دو نوع طبقه بندی، این معما و مساله را حل نماییم. در ابتدا از پرتفویهایی که دارای ارزش سرمایه یکسانی هستند، شروع میکنیم.
پتیت (1972) در یکی از اولین مطالعات واکنش بازار سهام به آگهی های سود سهام، محتوای اطلاعات سود سهام را با استفاده از 1000 آگهی سود ماهانه و 135 آگهی روزانه از 625 شرکت آمریکایی در دوره 1968-1964 بررسی کرد. یافته ها نشان داد که قیمت سهام به طور قابل توجهی به آگهی های سود سهام واکنش نشان می دهند که با محتوای اطلاعاتی آگهی های سود سهام سازگار است. با این حال مطالعه آمریکایی دیگری توسط واتز (1973) رابطه میان تعییرات غیر منتظره سود سهام، تغییرات سود آتی مثبت و بازدهی اضافی سهام پس از آن را با استفاده از نمونهای از 310 شرکت بررسی کرد و دریافت که محتوای اطلاعاتی آگهی های سود سهام در مورد بهره آتی ناچیز است.
4.2.2.1 HRM سبز (مدیریت منابع انسانی سبز)
کارکردهای منابع انسانیHR، وظایف مکمل و به هم مرتبطی هستند و به منظور تحقق اهداف مالی و اجتماعی با یکدیگر ترکیب می شوند. مدیریت دانش، ارتباطات و برنامه ریزیHR، پیش بینی کننده های فرایند سبز هستند. انسجام و منافع مشترک بین اعضایHR، مولفه های اصلی برای توسعه پایدار هستند. حمایت و نقش اقدامات و فعالیت هایHR، عاملی اساسی برای تحقق فرایند سازمانی سبز است.
در نظریه اقتصاد خُرد، عملکرد تولید از نظر حداکثر خروجی که می تواند از یک نهاده خاص، با توجه به فناوری موجود در شرکت تولید شود، تعریف می گردد (باتس، 1992). اصطلاح راندمان اقتصادی به این معنی است که منابع در چنین شیوه ای به منظور تولید حداکثر خروجی احتمالی با یک نهاده معین مورد استفاده قرار می گیرند. در صنعت بیمه، کارایی اشاره به توانایی یک شرکت بیمه به منظور تولید مجموعه خاصی از خروجی ها (مانند حق بیمه یا سود سرمایه گذاری) از طریق استفاده از مجموعه خاصی از ورودی ها مانند سرمایه و نیروی کاری دارد. به طور خاص، بیمه دارای دو بُعد اصلی کسب و کار می باشد، طرف بیمه و طرف سرمایه گذار. از طرف بیمه، خروجی یا خدمات ارائه شده توسط بیمه شامل طیفی از فعالیت های یک بیمه گذار و تلاش آن ها به منظور ریسک کردن می باشد، چون حق بیمه منعکس کننده ی توانایی بیمه گذار در بازاریابی محصول، انتخاب مشتری و پذیرش انجام ریسک می باشد و برای طرف سرمایه گذار، سود سرمایه گذاری شامل فعالیت های سرمایه گذاری توسط بیمه گر می باشد. ورودی بیانگر منابعی بوده که بیمه گذار به منظور انجام عملیات خود مانند نیروی کاری، مواد و سرمایه به کار می گیرند. بنابراین، کارایی بیمه گذار نیز می تواند به عنوان توانایی بیمه گر به منظور تولید خروجی ها از مجموعه ای از نهاده های آن ها تفسیر گردد. شرکت بیمه در صورتی که بتواند استفاده از منابع خود را بدون کاهش خروجی، کاهش دهد، به لحاظ فنی کارآمد خواهد بود که وضعیت فعلی فناوری تولید (1) در صنعت به این گونه می باشد (دیاکون، 2001). به عبارت دیگر، بیمه گذار از مقادیر بهینه ای استفاده کرده و ترکیبی از نهاده ها را به منظور تولید سطوح خروجی مشخصی به کار می گیرد و هر گونه کاهش در نهاده ها باعث کاهش تولید می گردد.
با اینکه MFOA ها، سیستم های معمولا استفاده شده توسط بخش رستوران سطح جهان می باشد، اما توجه آکادمیک به بررسی مسائل مرتبط با MFOA ها هنوز در مراحل اولیه خود بسر می برد (اوکوموس و بیلیگیهان، 2014؛ وانگ، تسنگ و همکاران، 2019). تحلیل های دقیق تعدادی مضامین ملاحظه شده توسط مطالعات MFOA قبلی را آشکار می کنند. معمول ترین مضمون مرتبط است به بررسی چنین آپ های نوین از دیدگاه مشتری می باشد. برای نمونه، در یک مطالعه کیفی انجام شده در تلاش برای کشف جنبه های اصلی که می توانند استفاده از MFOA توسط مشتریان برزیلی را ترغیب کنند، پیگاتو، ماچادو، نگرتی و ماچادو (2017)، به اهمیت محتوا، فایده دار بودن و کارایی برای استفاده از چنین سیستم های سفارش آنلاین را اشاره کردند.
FAS133 براساس دو مهفوم ساده است: اینکه ارزش متعارف، بهترین و تنها معیار ارزیابی مشتقات است؛ و اینکه مشتقات باید در ترازنامه ثبت شوند. موارد موجود در ترازنامه، ریسک زیان را به سرمایه گذاران هشدار می دهند. ارزیابی ارزش متعارف، قواعدی اعمال خواهد کرد تا اینکه تمام مشتقات، یعنی مشتقات اوراق بهادار یا خارج از بورس، بطور یکسان تلقی شوند.
یکی از تعارض های اساسی بین مدیران و سهامداران این است که افق های تصمیم مدیران اغلب کوتاه تر از افق های سرمایه گذاری سهامداران است. بخاطر اینکه مدیران بیش از حد بر پیامدها و نتایج و بازگشت سرمایه کوتاه مدت نسبت به نتایج درازمدت تاکید می کنند، معمولاً انتخاب های استراتژیک محافظه کارانه تر انجام می دهند و کمتر در R&D، فنآوریهای جدید، دارایی های بادوم و پروژه هایی با بازگشت سرمایه دیرتر، سرمایه گذاری کنند (مارتین، وایسمن و گومز-مجیا، 2016؛ ماتا و بیمیش، 2008؛ ساودر و شیور، 2010). چنین تصمیمات نزدیک بینانه، که به وسیله اولویت های موقتی فردی مدیران بوجود می آیند درحالی که از دیدگاه مدیریتی بهینه هستند، ممکن است بنظر برسد برای سازمان آنها، کمتر بهینه باشد (لاورتی، 1996؛ میلر، 2002). در نتیجه، کوتاه مدت گرایی مدیریتی، باعث بوجود آمدن مسئله نمایندگی می شود هنگامی که مدیران منافع درازمدت سهامداران را فدای جستجو و بدست آوردن منافع خصوصی کوتاه مدت خود می کنند (فاما، 1980؛ ینسن، 1986).
رابطه بین سرمایه گذاری های شرکت در سیستم های کار کیفیت بالا (HPWS) برای بهبود سرمایه انسانی و عملکرد کلی شرکت، بخوبی در ادبیات پژوهشی مربوط به «دیدگاه مرتبط با منابع شرکت» (RBV)، مورد پژوهش قرار گرفته است (بکر و هوسلید، 1998؛ هوسلید و بکر، 1997؛ وی ، 2002). یک فرض اساسی در مورد RBV این است که شرکت از یک مجموعه منابع تشکیل شده است. چنین منابعی شامل دارایی های داخلی، مانند منابع انسانی، می باشند که ارزشمند، نادر، پرهزینه برای تقلیب و دارای برازندگی سازمانی خوب، می باشند. ویژگی های ترکیبی مجموعه منابع منحصربفرد، در نهایت یک منبع از مزیت رقابتی شرکت می باشند (بارنی، 1991؛ بارنی و رایت، 1998؛ وی؛ رایت، مک ماهان و مک ویلیامز، 1994). اما، بخاطر پیکربندی ها و چیدمان های مختلف منابع، اثر مثبت HPWS بر بهره وری کار در شرکت های متوسط و بزرگتر ممکن است به شرکت های کوچک تعمیم نیابد (دروموند و استون، 2007؛ سلز و همکاران، 2006؛ وی). برای مثال، شرکت های کوچک اغلب نیازمند به کارگر بیشتری نسبت به شرکت های بزرگتر باشند و باعث می شود که سرمایه انسانی برای عملکرد آنها بسیار حیاتی شود (کاردون و استیوزن، 2004؛ دوشپانده و گلهر، 1994؛ هورنسبی و کوراتکو، 1990). مسئولیت های کوچک بودن، شامل عدم وجود منابع و مشروعیت کافی، انتخاب و بدست آوردن کارکنان با کیفیت را دشوار می سازد (استیکوکمبه، 1965). مهمتر اینکه، منابع کمتر به معنای آن است که سرمایه گذاری های HPWS شرکت های کوچکتر ممکن است به احتمال کمتر از شرکت های بزرگت، مشارکت داخلی و اقتصاد مقیاس ساختاری را محقق سازد (برودری، و شوسزیر، 1990).
فرضیه ها با یک 2×2 بین طراحی تجربی آزمودنی ها، آزمون می شوند. برای مشاهده یک ترسیم گرافیکی از کل طراحی به پیوست الف مراجعه نمایید. دستکاری «عدم تاکید» در مقایسه با «تاکید» بر قضاوت تخصصی، بلافاصله بعد از اینکه شرکت کنندگان آزمایشرا شروع کردند، رخ می دهد. دستکاری جنبه تفکر سیستم های القا شده در مقایسه با تفکر کاهش گرایانه، بلافاصله بعد از آن شروع می شود و از طریق یک مجموعه دستورالعمل های توصیف کننده توسعه مدل های ذهنی متمرکز بر حسابرسی، انجام می شود. بلافاصله قبل از پاسخ به پرسش معیار وابسته اول، به شرکت کنندگان، شرایط تاکید مربوطه اشان، یادآوری می شود.
ما معتقد هستیم که مدیران برتر بهتر می توانند فرایند های صنعتی را درک کنند، نیاز به محصول را به صورت دقیق تری پیش بینی کنند، بر روی پروژه هایی که ارزش بیشتری تولید می کنند سرمایه گذاری کنند؛ و بدین ترتیب خود را با فرصت های سرمایه گذاری بهتری درگیر کنند. اگرچه فرضیه ای که ما مطرح می کنیم نوعی فرضیه شهودی است اما مطالعه اخیر در رابطه با رفتار مالی شرکت نشان می دهد که مدیرانی که از شهرت خوب و همینطور حقوق و مزایای جبرانی برخوردار هستند ممکن است بیشتر در پروژه هایی مشارکت کنند که ریسکی در آن ها وجود ندارد یا در آن ها اولویت زمانی مطرح است که این امر می تواند به فرصت های سرمایه گذاری آسیب وارد کند( گراهام، کمپبل، و مانجو ( 2013)).
